پس از تماشای مستند مهرعلیزاده، مسأله مهمی در ذهن من تبدیل به دغدغه شد؛ صدای جمهور!
#یادداشت
#مقام_مردم
#مهدی_اعلایی
#یادداشت_31
#جلسه_283
پس از تماشای مستند مهرعلیزاده، مسأله مهمی در ذهن من تبدیل به دغدغه شد؛ صدای جمهور!
ایده مستند تبلیغاتی ایشان، بسیار خوب بود و واقعا، روی نقطه ضعف مهمی در جریان انقلاب دست گذاشتند! بحران دور شدن نظام از بدنه مردم!
نظامی که پس از انقلاب اسلامی رقم خورد، جمهوری اسلامی است و بر پایه مردم سالاری دینی اداره می شود؛ لذا، حضور مردم در صحنه اهمیت بسیار زیادی پیدا می کند.
اما آنچه در این انتخابات شاهد آن هستیم، پس از انتخابات مجلس شورای اسلامی با میزان مشارکت پایین مردم، عدم حضور بیش از نیمی از مردم در صحنه انتخابات ریاست جمهوری است!
اینکه برای مردم اهمیتی ندارد کاندیداهای ریاست جمهوری چه کسانی هستند، برنامه آنها چیست و در مناظرات چه می گذرد، نشان از فاجعه ای در تحقق الگوی مردم سالاری دینی دارد!
احراز صلاحیت های شورای نگهبان در این دوره، نه تنها به لحاظ عمومی قابل توجیه نبود، بلکه حتی بخش مهمی از بدنه حزب اللهی هم، قانع نشدند؛ مسلم، وظیفه شورای نگهبان اینست، که افرادی که حائز صلاحیت نیستند را، تأیید نکرده و به مردم خیانت نکند؛ اما …
وضعیت بدی بر انتخابات حاکم است و اصلا احساس نمی شود مردم در حال انتخاب رئیس جمهور جدید هستند. حتی رخوت و سستی در فعالیت های انتخاباتی و کشش گری در عرصه انتخابات، در نیروهای حزب اللهی و انقلابی نیز، دیده می شود. واقعا در انتخابات امسال، مفاهیمی مثل رقابت و رای مردم معنایی دارد؟
دغدغه بنده اینست، که رئیس جمهور باید تبلور تمام ملت باشد؛ نه کمتر از نیمی از مردم! در انتخابات، باید مردم در کمال آزادی، با فکر انتخاب کنند، تا تجربیاتشان کامل بشود و بعد به صورت یک ملتی در بیایند، با رشد اجتماعی!
طبق نظریه مردم سالاری دینی، این مردم هستند که پیشران انقلاب هستند! اما آیا اکنون نیز، اینگونه است؟
واقعا، چرا انتخابات برای ما پر از استرس و نگرانی است؟ چرا فکر می کنیم رای اقلیتی، برای ما (و انقلاب) مفیدتر است؟ تقسیم مردم به خودی و ناخودی، مفید و غیر مفید و این قبیل دسته بندی ها، به نظر با نظریه مردم سالاری دینی سازگاری ندارد
به نظر حقیر، این مسئله باید حل شود، تا بتوانیم تقریر صحیحی از انتخابات با مشارکت حداکثری مردم داشته باشیم!
