هدایت فکری و دینی

#یادداشت
#پنج_رویکرد_مادر
#مهدی_اعلایی
#یادداشت_32
#جلسه_284

رهبر انقلاب در دیدار با طلاب تهرانی، در تاریخ ۱۳۹۵/۲/۲۵ «هدایت فکری و دینی» ، «هدایت سیاسی و بصیرت‌افزایی» و «راهنمایی و حضور در عرصه‌ی خدمات اجتماعی» را سه وظیفه‌ی عمده‌ی روحانیت بیان کردند.

آنچه در این یادداشت به آن می پردازیم، سومین وظیفه ای است که معظم له بیان کردند؛ راهنمایی و حضور در عرصه خدمات اجتماعی.

مسأله حضور طلاب در عرصه خدمات اجتماعی، تقریبا به صورت خودجوش و از میان بدنه طلاب رقم خورد. البته، این امر پیش از این نیز، سابقه داشته؛ ولی نه به این گستردگی.

از نمونه های اخیر ورود طلاب در عرصه خدمات اجتماعی می توان به این موارد اشاره کرد:
– حضور طلاب در اردوهای جهادی و آبادانی مناطق محروم
– حضور طلاب در مناطق زلزله زده و سیل زده و امدادرسانی به آسیب دیدگان
– حضور طلاب در بیمارستان ها پس از شیوع بیماری کرونا و پرستاری از بیماران
و موارد مشابه دیگر …

درمورد درست یا اشتباه بودن ورود طلاب در این عرصه، نظرات زیادی مطرح شد؛ اما حضرت آقا در این فرمایش خود، دو نکته را مطرح می کنند؛ یکی حضور طلاب و دیگری راهنمایی (هدایت گری)

بنده به عنوان طلبه ای که به لطف خدا در برخی از این عرصه ها حاضر شده ام، عرض می کنم که صرف حضور طلاب در خدمات اجتماعی اثرات مثبت بسیار زیادی دارد.
همچنین همانگونه که حضرت آقا فرمودند:
«حضور طلاب در خدمات‌رسانی به مردم، مدرسه‌سازی، بیمارستان‌سازی، کمک به مردم هنگام حوادث و دیگر عرصه‌ها، نیروهای مردمی را نیز به صحنه می‌آورد و منشأ خدمات خواهد شد.»

علاوه بر اینکه بودن یا نبودن طلاب در این عرصه‌ که نوعا با استقبال غیر طلاب همراه می شود، در جهت دهی و هدایت گری و رهبری این رخدادها بسیار موثر است؛ البته، با ملاحظه شرایطی که فعلا قصد ورود در آن را ندارم.

در پایان، نکته دیگری از فرمایشات رهبر انقلاب را متذکر می شوم:
«طلاب باید با کسب صلاحیت‌ها و آگاهی‌های لازم، در دنیای متفاوت امروز، خود را برای ایفای مسئولیت‌های تعیین‌کننده در جامعه آماده کنند.»