تقریری از پیشرفت به سوی اویی:
#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#سید_مصطفی_مدرس
#یادداشت_96
#جلسه_301
💠در یادداشت گذشته به تقریری از پیشرفت از اویی و تجویزهای راهبردی برآمده از پرداخته شده در این یادداشت به تقریری از پیشرفت به سوی اویی در تتمیم و تکمیل تقریری از پیشرفت از اویی می پردازم:
🔰تقریری از پیشرفت به سوی اویی:
پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی است که معانی توحیدی را در قالب صور توحیدی ترسیم گرداند. پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی است که فعل فردی، اجتماعی و تاریخی – تمدنی را مؤدب به ادب توحیدی سازد. پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی است که عمل صالح عصری ای خلق سازد که بال پرواز عقاید توحیدی باشد: الیه یصعد الکلم الطیب و العمل الصالح یرفعه.
پیشرفت به سویی پیشرفتی است که سبک زندگی توحیدی را بال پروازی برای موحد در طی مراتب توحیدی سازد. پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی است که تغییر و تحولات و مظاهر تمدنی همه مرکبی برای سلوک هستند. پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی است که دنیا را مزرعه بارور و حاصلخیزی برای آخرت مهندسی و معماری می کند. پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی است که دین را مهندس و معمار و پیشوای دنیا قرار بدهد. پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی است که در کار خلق مظاهر تمدنی توحیدی باشد. پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی است که گرانیگاه های تمدنی را به مرتبت متعالی خویش ارتقا ببخشد نظیر مسجد.
پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی است که حماسه جو، آرمانگرا و عشق خیز باشد.
پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی نیست که به صرف بیان و تبیین معانی اکتفا کند از ترسیم و خلق صور توحیدی دست بشوید. پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی نیست که ادب طاغوتی را رویه سازی کند. پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی نیست که عرصه را برای القای عمل طاغوتی و بسط اعمال کافرانه باز بگذارد.
پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی نیست که سبک زندگی غفلت آمیز را اصر و اغلال موحد سازد. پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی نیست که تحمیل مظاهر تمدن طاغوت را بپذیرد. پیشرفت به سوی اویی نیست که دنیا را مایه بسط غفلت و ذنب و سوء قرار دهد. پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی نیست سکولاریسم را نه تنها پذیرفته و بلکه عرصه را برای بسط تام سکولاریسم بگشاید.
پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی نیست که گرانیگاه های تمدنی انسان ساز را به حاشیه ای رانده و در خدمت بسط سکولاریسم قرار دهد.
پیشرفت به سوی اویی پیشرفتی نیست که غفلت بار، ددمنش و بی آرمان باشد.
💠تجویز راهبردی:
1. تاکید بر خیال و عالم مثال و در نتیجه تاکید بر بسط هنر متعهد توحیدی در جهت تصویر و ترسیم دنیای توحیدی.
2. خلق مظاهر و صور تمدنی
3. تجربه نگاری مظاهر و صور تمدنی توحیدی خلق شده در طول 1400 سال تاریخ شیعی
4. الگونگاری راهبردی گونه های امامت و پیشوایی دین در عرصه های مختلف (دین بر اساس چه الگوهای راهبردی میتواند امامت پیشوایی دنیا را در پیش بگیرد)
5. ریخته گری(!) ادب توحیدی نه تنها در قالب اعمال فردی امت بلکه در قالب اعمال اجتماعی و تاریخی امت.
6. تلاش در جهت ارتقای سبک زندگی به سبک زندگی توحیدی.