طرح راهبردی حضرت امام ، انتظار یا انقلاب؟
بسم الله الرحمن الرحیم
- حضرت امام خمینی ره ، در حرکت و طرح راهبردی خویش برای جامعه ایران کدام یک از اندیشه ها را انتخاب کرده اند ؟ انتظار یا انقلاب ؟
- مفهوم انتظار یک از مفاهیمی است که در اندیشه شیعی جایگاه ویژه ای دارد. اما وقتی به آن دوره از جامعه برمیگردیم می فهمیم که در آن دوره به سبب فعالیت های انجمن حجتیه و هویت تاریخی جامعه ایران، مفهوم انتظار معنایی غلط در جامعه داشته است. انتظار به سکون و انفعال محض تبدیل شده بود و این تقریر از انتظار با اندیشه اسلام ناب در تعارض بود. انتظار در اندیشه امامین انقلاب را می توان با بیان خود مقام معظم رهبری شناخت.
- انتظار فرج را افضل اعمال دانسته‌اند؛ معلوم میشود انتظار، یک عمل است، بی عملی نیست. نباید اشتباه کرد، خیال کرد که انتظار یعنی این‌که دست روی دست بگذاریم و منتظر بمانیم تا یک کاری بشود. انتظار یک عمل است، یک آماده‌سازی است، یک تقویت انگیزه در دل و درون است، یک نشاط و تحرک و پویایی است در همه‌ی زمینه‌ها. این، در واقع تفسیر این آیات کریمه‌ی قرآنی است که: «و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین ( بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه شعبان – 1384/06/29 )
- با این توصیف اما امام این را می فهمد که نمی تواند به سرعت این مفهوم را در ذهن جامعه تغییر دهد لذا به جای دست گذاری بر روی مفهوم انتظار برای طرح رهبری خویش از مفهوم انقلاب و قیام استفاده میکند.
- این یک انتخاب هوشمندانه و راهبردی از حضرت امام می باشد. امام سعی می کند با مفهوم انقلاب و قیام مردم را به سمت انتظار واقعی سوق دهد. این همان هنر حضرت امام می باشد. حضرت امام بدون آن که مفهوم انتظار را در جامعه ایران گفتمان کند ، اما انتظار واقعی و حقیقی را در جامعه ایران محقق کرد چرا که انتظار واقعی همان انقلاب و قیام می باشد.
- و شاید بتوان گفت که عدم توجه بیش از اندازه به مقوله مهدویت و انتظار در اندیشه حضرت امام یک انتخاب راهبردی می باشد برای حرکت جامعه به سمت حقیقت مفهوم انتظار.
