تلاشی برای فهم مقاصد رهبری در موضوع آزاداندیشی از رهگذر مطالعات بیانات ایشان (2)

💠 تلاشی برای فهم مقاصد رهبری در موضوع آزاداندیشی از رهگذر مطالعات بیانات ایشان (2)💠

🔻 3- جایگاه آزاداندیشی و نسبت آن با مردم؟
🔹 از بعضی از فرمایشات آقا استفاده می شود که مراد آقا از آزاداندیشی، آزاداندیشی علمی و تخصصی است نه آزاداندیشی میدانی و سطحی.
 بخاطر همین است که تأکید می کنند جای کرسی های آزاداندیشی، جلسات تخصصی است نه تلوزیون.
 و همچنین به همین خاطر، ایشان برای کرسی های آزاداندیشی آدابی را مطالبه می کنند که آزاداندیشی تبدیل به ولنگاری نشود.
🔹 البته این نه به این معناست که آزاداندیشی با مردم هیچ نسبتی ندارد. چراکه از بعضی دیگر از فرمایشات ایشان که آزاداندیشی را برای رشد فکر مردم، برای پخته شدن و ورزیده شدن آنها و برای رشد و توسعه فرهنگ مطرح می کنند، می توان برداشتی عام داشت که آزاداندیشی برای رشد همه مردم است.
🔹 اما به نظر می رسد ایشان تحقق آزاداندیشی را در بین نخبگان می بینند. یعنی اساسا آزاداندیشی زمانی به حمل شایع، محقق می شود که آن افراد از رشد فکری و علمی و اطلاعات و بصیرت سیاسی و تاریخی برخوردار باشند و حتی شاید لازم باشد از حریت شخصیتی برخوردار باشند تا ذهنشان بتواند آزاد فکر کند و در بند تعصبات و نفس و منافع شخصی نباشد. و افراد دیگر باید از این کرسی ها و گفتگوهای آزاداندیشانه استفاده کنند. تا به بلوغ لازم برسند.

🔻 4- آزاداندیشی، راهبردی برای رشد نخبگان و گفتمان سازی، راهبردی برای رشد مردم
🔹 با توجه به توضیحات می توانیم بگوییم آزاداندیشی در درجه اول راهبردی برای تولید نرم افزار علمی و تولید اندیشه دینی است. که این کار، پروژه ای نخبگانی است و جای آن، حوزه و دانشگاه و پژوهشگاه هاست. و سپس بوسیله تولید این نرم افزار، فرهنگ عمومی توسعه پیدا می کند. در اینجاست که پای مردم به میان می آید. و سپس بعد از این مراحل، به جامعه سازی و تمدن سازی نزدیک می شویم.
🔹 بنابراین می توانیم بگوییم آزاداندیشی در حقیقت راهبردی برای رشد نخبگان است نه برای رشد عموم مردم.
🔹 و ظاهرا راهبرد اصلی رشد عموم مردم، «گفتمان سازی» است. و البته غنای این گفتمان سازی در گرو رشد علمی و دینی نخبگان است.

#سید_ابراهیم_رضوی
#آزاداندیشی
#یادداشت 88