مراد از اصالتهما در اصالت فرد و جامعه

#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#جامعه
#فرهنگ
#فرد
#اصالت
#اصالتهما
#محمد_هادی_جوهری
#یادداشت_108
#جلسه_330

🔰مراد از اصالتهما در اصالت فرد و جامعه🔰

چیزی که سبب خلط در اصالت فرد و یا جامعه شده است، معنای اصالت است. عده ی زیادی از اندیشمندان اصالت را به معنای فلسفی در برابر حقیقت گرفته و وقتی قائل به اصالت جامعه می شوند مرادشان اصالت فلسفی و حقیقی است. این نتیجه ریشه در این دارد که در در لایه آثار همان طور که از فرد اثر حقیقی میبنند و آن را حقیقی میدانند از جامعه هم اثر حقیقی می بینند فلذا معتقد به حقیقی بودن با این معنا می شوند. از جمله این اندیشمندان شهید مطهری و علامه جوادی می باشند و آن را به مرحوم علامه طباطبایی نسبت می دهند و می گویند اولین بار علامه این بحث را در المیزان ارائه کرده است و در نهایت قائل به اصالتها شده اند.
اما شاید بتوان با خوانشی متفاوت از معنای اصالت، مراد از اصالتهما را تغییر داد. هنر مرحوم علامه طباطبایی در اعتباریات همین بوده است که برای اعتباری اثر حقیقی بیان می کند. علامه می فرماید که هر اعتباری محفوف به دو حقیقت می باشد. یک نیاز حقیقی و دیگری اثر حقیقی.
با این خوانش می توان این گونه ادعا کرد که جامعه با صرف داشتن اثر حقیقی ، خودش نیز حقیقی به معنای فلسفی نمی شود و باز اعتباری باقی می ماند.
اما معنای اصالت جامعه را در ادبیات علامه طباطبایی چه باید کرد؟ این اصالت به معنای فقهی – حقوقی می باشد. یعنی جامعه هم مانند فرد آثار حقیقی دارد فلذا حق و تکلیف های حقیقی دارد و این حق ها و تکالیف و آثار حقیقی منافاتی با اعتباری بودن جامعه از حیث فلسفی ندارد. و اساسا این هنر اعتباریات علامه طباطبایی است . کمااینکه چراغ قرمزی که اعتبار شده است برای ایستادن سبب اثر حقیقی نظم و کاهش تصادفات رانندگی شده می شود.
مراد از اصالتهما در اصالت فرد و جامعه اصالت حقیقی فلسفی نیست و این خلط حقیقت و اعتبار در کلام اندیشمندان بزرگوار ما می باشد. مراد از اصالت، آثار تکلیفی و حقوقی آن می باشد.
فتامل