آداب_انقلابی2

#یادداشت
#حمیدرضاشب_بویی
#مشخصات_اسلام
#یادداشت_105
#جلسه_334
#آداب_انقلابی2

در بحثی که گذشت، این گزاره ذکر شد که رهبر انقلاب در آداب انقلابی گری، توسل به شهدا را درکنار توسل به خدا و اهل بیت علیهم السلام، از مسیرهای سلامت معنوی ذکر میکنند.
پشتیبانی اندیشه ای و سپس دانشی از این نوع سلامتی که رهبری انقلاب تعریف میکنند نه تنها که اتفاق نیافتاده بلکه در دوره ای گذار، این نقطه قوت در حال زخمی شدن است.

برنامه بدون تعارف در جمعه شب گذشت که با دکتر علیرضا دبیر رئیس فدراسیون کشتی ایران مصاحبه شد، دو آهنگ و روح به آن حاکم بود، یکی روحیه پهلوانی و جوانمردی که در غالب کشتی گیران این منش نهادینه شده و در کمتر ورزشی از انواع ورزش های ایران میتوان یافت و دوم روح معنوی که با حضور علیرضا دبیر این نقطه در کشتی ایران پر رنگ و پر فروغ شده است که البته در دوره های قبل نبوده است. تاکید بر اقتدارات شیعی، توسل به اهل بیت و شهدا، معنویت های جمعی در ایام عزای اهل بیت همگی از شاخصه های دوران مدیریت ایشان است.

جالب توجه است که گلایه های این مرد، همگی به این مطلب بر میگشت که چرا روحیه جوانمردی و خصوصا معنوی را در کشتی حی و پویا نگه داشته است و جالب تر اینکه از همین نقطه موج های اجتماعی نیز به این افراد فشار وارد کرده است و عملا این فشار اجتماعی دست آویزی است برای مسئولینی که تا کنون نخواسته اند ورزش در سلامت معنوی نیز به سر ببرد.

هم چنین میتوان به خاطره ای اشاره کرد که گرایی قهرمان طلا بیان میکند و از معجزه ای
پرده میدارد که توسل به شهید گمنامی که ازابتدای حرکتش با او عهدی بسته بود چگونه اورا در دوازده ثانیه پایانی به جایگاه قهرمانی اش برگرداند. اما متاسفانه هیچ روایتی از این نگاه پشتیبانی نمیکند و اینگونه دیدگاه ها در تونل های سکوت، به سمت خفقان میرود.

روایت پهلوانی ها و معنویات بنا، مربی کشتی فرنگی یا درستکار مربی کشتی آزاد هم میتوان به این موضوع ضمیمه کرد.

این نوع گلایه ها ناشی از این نکته است که متکلمین ما نتوانسته اند ذهن اجتماعی را در حمایت از آداب انقلابی‌گری، پشتیبانی کنند و اینگونه است که بستر برای شکل گیری بی‌ادبی‌های اجتماعی به صورت مواج باز میگردد و باید شنوای صدای ناله‌های سخت اسطوره‌هایمان برای حفظ این سلامت باشیم.

اسطوره های تمدنی انقلاب در اوج مظلومیت اند باید انها را دریافت.