راهبرد محتوایی2
اصل نیاز به مفاد گفتمانی از این جهت است که بتوانیم ارتباط سهل و مفیدی با مخاطب بگیریم و از دریچه فهم و درک او و متناسب با دغدغه های او اندیشه های مد نظر را به خورد او بدهیم.
اگر مخاطبان مختصات مختلفی دارند، طبیعتا باید مفاد گفتمانی های مختلفی ناظر به مخاطبین مختلف داشته باشیم. یک مفاد گفتمانی عام که مختصات کلی مردم ایران در آن مورد لحاظ قرار گرفته خوب است، لکن این رج اول است و باید به تناسب گروه مخاطبین مفاد گفتمانی بومی سازی شود. مفاد گفتمانی نباید صرفا به صورت کلی و برای عموم مخاطبین تدوین شود بلکه باید متناسب گروه های مختلف هدف و بر اساس دغدغه ها و دارایی ها و موقف کنونی آنها متغیر باشد. این تفاوت ها در مفاد گفتمانی در سطح اندیشه و صورت بندی اندیشه است نه در سطح عملیات و طرح اجرایی.
اگر این را بپذیریم طبیعتا برای تدوین مفاد گفتمانی های متفاوت باید راهبرد های محتوایی متفاوتی داشته باشیم و در تدوین راهبرد محتوایی مخاطب و اقتضائات آن نقش کلیدی دارند.
البته مانعی نیست که یک راهبرد کلان داشته باشیم و متناسب با آن مفاد گفتمانی کلان خود را بر اساس کلان مخاطب خود تولید کنیم. لکن بعد از این مرحله باید متناسب با گروه هدف که در اینجا نخبگان فرهنگی انتخاب شده اند نیز تولید مفاد گفتمانی صورت گیرد.
.
