در این بخش از متن سخن از اختیار انسان و امکان عدم هماهنگی او با تکوین عالم مطرح شده است

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#توحید_از_دیدگاه_انسان‌شناختی
#سیدمرتضی_شرافت
#یادداشت_8
#جلسه_108

در این بخش از متن سخن از اختیار انسان و امکان عدم هماهنگی او با تکوین عالم مطرح شده است.
چند گزاره در دل این عبارت نهفته است:
– انسان مختار است.
– برای او یک هدف معین وجود دارد.
– برای او یک مسیر معین وجود دارد.
– انسان شاید و باید خود را در این مسیر و این هدف قرار دهد.

وقتی توحید را به معنای این که یکی هست و نیست جز او معنا کردیم، در واقع معتقدیم حقیقت تمام عالم فقط اوست. اگر عالم را این چنین ببینیم، هماهنگی با عالم می شود عبارة اخرای موحد شدن. هماهنگی با عالم یعنی هماهنگی با خدای این عالم.

وگرنه منظور متن این نیست که انسان باید به جهان پیرامون از این جهت که کثیر است، هماهنگ باشد. که این با توحید نمی خواند.