مقاله، پاسخي به عطش‌هاي عدالت‌خواهانه با طعم چپ است.
#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#توحید_از_دیدگاه_خط‌مشی_اجتماعی
#امید_فشندی
#یادداشت_14
#جلسه_117
مقاله، پاسخي به عطش‌هاي عدالت‌خواهانه با طعم چپ است.
هرچند كه كمونيزم و ليبراليزم، هر دو روي سكه‌ي امانيزم هستند، اما كمونيزم با سلب دارايي‌ها و توزيع ناداري مي‌خواهد كرامت انسان را رعايت كند و به عدالت برسد، و طبيعتا عدالت در اين دست فرمان به برابري در ناداري مي‌انجامد.
ليبراليزم اما عدالت را هم به برابري در آزادي و بهره‌مندي از حقوق طبيعي معنا مي‌كند.
امانيزم، ظاهرا خروشي عليه خداگرايي نبود، بلكه طوفان خشمي عليه كليسامحوري بود.
كليساي مسيحي، انسان را موجودي ذاتا پست و شرور و گناه‌كار معرفي كرد، او را به اعتراف نزد كشيشان كشيد تا مغفرت بخرد.
تفسير و ترجمه‌ي كتاب مقدس را در انحصار خود گرفت، املاك و اراضي زيادي را در اروپا به اسم ملك خدا تصرف كرد، قانون‌گذاري مي‌كرد و پاپ، هم‌زمان، هم وارث قيصر بود و هم مسيح.
امانيزم، با استناد به كتاب مقدس گفت كه: كار قيصر را به قيصر واگذاريد و كار مسيح را به مسيح.
این‌بار اما قيصر ديگر پادشاه نبود، انسان بود …
