آیا عقل بشر هم سهمی در طراحی راه و رسم زندگی انسان دارد؟

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#توحید_از_دیدگاه_خط_مشی_اجتماعی
#ايمان_نيك_گفتار
#یادداشت_5
#جلسه_123

انحصار صلاحيت هرگونه طراحي و برنامه ريزی برای بشر در خداوند همان توحید در تشریع است. شریعت راه و رسم زندگیست. بشر امروز راه و رسم زندگی اش را به دست نظام علمی و کارشناسی موجود سپرده است و هنوز به طور کامل هیمنه ی علم مدرن در دنیا خصوصا در کشورهای جهان سومی نشکسته است. از طرفی انسان خسته و ملول از همه ی چاره اندیشی ها و سبک زندگی ها بر پایه ی فطرت توحیدی اش به دنبال گمشده ای در میان سرگردانی هاست. توحید در تشریع بلوغ بشر را زمانی می داند که انسان دست از همه ی دانش های زمینی بشوید و از منبع آسمانی وحی تغذیه کند.
اینجا سوالات متعددی وجود دارد:

آیا عقل بشر هم سهمی در طراحی راه و رسم زندگی انسان دارد؟ حد و حدود آن چقدر است؟
عبودیت چگونه با عقلانیت سر سازگاری بر می دارد؟
عقلی که مطیع است چگونه می تواند آزاداندیش باشد؟
انبیا چگونه می توانند بدون سپردن ها و تجربه سازی ها دفینه های عقول بشر را اثاره کنند؟
انسان مغرور به علم و عقل خود، چگونه در مقابل تدبیر و ترسیم خداوند خاضع می شود؟
آیا داستان غیبت برای این نیست که باید بشر امروز سرش به سنگ بخورد؟
مردم سالاری چگونه با توحید در تشریع جمع می شود؟
دو گانه ی تدبیر حق و تدبیر خلق همان دو گانه ی حاکمیت و انقلابی گری ست. چگونه باید از نظریه ی نظام انقلابی دفاع ابدی نمود؟