فصل عمل 1

بسم الله الرحمن الرحیم
#فصل_عمل

جناب‌ استاد در بخشی از فرمایشات اخیرشان هدیه ای غیر قابل ارزشگذاری به جمع ما اهدا فرمودند.

و آن هدیه یک تشخیص بود از جایگاه یک دیده بان.

ایشان تشخیص خودشان را مبنی بر اینکه اکنون #فصل_عمل است به جمع اعلام داشتند، و برای آن سه دلیل آوردند:

۱. معجزه ی عمل
باید دانست که عمل به خودی خود معجزه گر است، اساتید عرفان و سلوک هم از اعجاز این مطلب غافل نیستند.
اگر شما پیرو دانستن ها، و یا شاید پیرو چیزهایی دیگر دست به عمل بزنید، خواهید دید که آثاری شگفت انگیز خواهد داشت.
البته اینها تا به اینجا فرمایش استاد است و شاید ما در تجربه ی خودمان هم بتوانیم از آن سراغی بگیریم ولی باز هم می توانیم آن را تجربه ای عمیق تر بکنیم، و سپس از استاد توضیحی بیشتر نیز مطالبه کنیم.

۲. ابتلا به مرض بی عملی و پر‌حرفی

علاوه بر اینکه برخی روحیات و برخی شخصیت ها و برخی ذهن ها لو خلیت و طبعها لَم شان به سمت تحلیل و بررسی است، برخی آب و هوا ها هم همین طورند، مثل آب و هوای حوزه.
در آب و هوای حوزه وقتی فصل ادبیات خوانی است نود درصد وقت خیلی ها به این میگذرد که بالاخره ابن عقیل بهتر است یا سیوطی، و در فصل اصول خوانی به اینکه حلقات بهتر است یا نظام موجود و … و … و … حالا وقتی فصل کار کردن هم که میشود چنین چیزی ممکن است گریبان گیر شود و اتفاقا اگر مراقبت نکنیم میشود.
اگر محیطمان رفت به سمتی که ثقل و غلظت این مساله زیاد شد، آن وقت است که باید گفت فصل عمل است، یعنی بررسی را فعلا بِبٌر! به قول استاد عالمزاده ی نوری اگر شده با فال حافظ تکلیف را روشن کن و یکی را برگزین و حرکت کن، بیش از این نمان!