اخوت قبل یا بعد ولایت ؟
#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#توحید_از_دیدگاه_خط_مشی_اجتماعی
#احمد_قوی
#یادداشت_34
#جلسه_134
اخوت قبل یا بعد ولایت ؟
تصور اولیه ی بنده تا پیش از طرح بحث استاد این بود که این اخوت است که بر پایه ی ولایت شکل میگیرد و نه برعکس. بویژه اگر از اخوت تکوینی بین آحاد بشر بگذیریم و وارد محدوده اخوت ایمانی و مکتبی شویم این مدعا اقرب به ذهن است.
به گمان حقیر اخوت ایمانی بین مومنین زمانی شکل می گیرد که افراد به واسطه تعلق و وابستگی شان به یک محور واحد( امر ولایت و حتی شخص ولی) به یک هویت واحد و در نتیجه به اخوت می رسند. شبیه به همان مثال اربعین که استاد فرمودند که ما از امام حسین شروع میکنیم و بعد به اخوت می رسیم (اگر برسیم). البته این مثال را استاد در ذم این وضعیت مطرح کردند ولی شاید حالت مطلوب همین باشد و نیاز به دستکاری وجدان فطری بچه شیعه ها نباشیم!
البته شاید در باب رابطه اخوتی (ابوت، بنوت ؟) که بین شخص ولی و مومنین برقرار می شود به نوعی بتوان ولایت را متاخر از اخوت دانست.
پ ن : شاید همان طور که آقای رضانسب اشاره کردند طرح بحث استاد در لایه ی تکوین بسته شده فلذا موجبات سوالات و ابهامات فراهم گشته است!
