إحياي موات
#يادداشت
#روح_توحيد_نفي_عبوديت_غير_خدا
#توحيد_از_ديدگاه_خط‌مشي_اجتماعي
#اميد_فشندي
#يادداشت_32
#جلسه_139
#إحياي_موات
از جمله اسباب مالكيت كه در فقه به آن اشاره شده، احياي موات است: زنده‌سازي زمين‌هاي بي‌صاحب و بي‌استفاده
شايد بتوان اسم مالك را از شئونات اسم حيّ خداوند متعال بدانيم؛ يعني مالكيت از شئونات إحيا است، انسان هم به هر ميزان كه تجلّي اسم حيّ خداوند شود، مظهر اسم مالك هم خواهد شد … زنده‌سازي زمين، زنده‌سازي انسان، زنده‌سازي ظرفيت‌هاي نهادينه در طبيعت و …
شايد براي جلوگيري از برخي عوارض منفي مالك‌پنداري انسان است كه سعی می‌شود از او سلب مالكيت كنيم، اما شايد راه ديگر اين باشد همان‌طور كه خداوند مالك همه چيز است، اما رحيم و كريم و عادل و جابر و غفور و شكور و … هم هست و اين همه در كنار هم، مالك مطلق‌العنان ستم‌گر را به «مَلِكٌ كريم» تبديل مي‌كند، تلاش برای جامعيت صفاتی انسان هم او را از «مَلِکٌ جبّار» شدن، باز می‌دارد.
