آزادي_رفاه_عدالت

#يادداشت
#روح_توحيد_نفي_عبوديت_غير_خدا
#توحيد_از_ديدگاه_خط‌مشي_اجتماعي
#اميد_فشندي
#يادداشت_37
#جلسه_151

#آزادي_رفاه_عدالت

ظاهرا رفاه و آزادي دو ويژگي برجسته از انديشه‌ي ليبرال است، و چه‌بسا آزادي نيز در خدمت رفاه است، چه‌اينكه رفاه برخورداري و بي‌نيازي است و آزادي، بي‌قيدي و در بند نبودن، و روشن است كه مي‌توان رها بود اما سرشار از نياز.

عدالت اما بر اين انگاره استوار است كه هر چيزي سازه‌ي وجودي خاص خود را دارد كه نسبت خاصي را ميان چيزهاي گوناگون برقرار مي‌سازد؛ نسبتي كه به دست انسان و در اختيار او نيست.

عدالت، آزادي‌‌خواهي و رفاه‌طلبي را به بند مي‌كشد، پس در برابر آزادي (بي‌بندي) است.
البته یک تقریر از عدالت این است که آن را به آزادی تأویل می‌برند: عدالت یعنی برابری در بهره‌مندی از آزادی.