نسبت هویت سیاسی ، انفلابی ، تمدنی و فرهنگی

#یادداشت
#یادداشت_27
#احمد_قوی
#جلسه_169
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا

🔸 نسبت هویت سیاسی ، انفلابی ، تمدنی و فرهنگی
چرا انقلابی گری ما بیش از هرچیزی رنگ و بوی سیاسی دارد؟
با وجود همه نقد هایی که به بروزات پررنگ سیاسی انقلابیون وارد است . ولی شاید بتوان در پررنگ شدن سیاست در هویت انقلابی ، تا حدودی به حزب اللهی ها حق داد.
در فضای انقلاب اسلامی از ابتدا تا کنون مساله سیاست ضریب جدی داشته ، ملموس ترین جلوه ی انقلاب یک اتفاق سیاسی بوده و پس از آن نیز نظام سیاسی حاکم بر کشور و راس حاکمیت تغییر 180 درجه ای داشته و رهبر انقلاب در جایگاه نفر اول سیاسی کشور قرار گرفته و بیشترین کنش ملموس رهبران انقلاب در لایه ی سیاست بوده و همچنین چالشی ترین اتفاقات این 4 دهه عمدتا سیاسی بوده اند (جنگ ، فتنه های گوناگون ، چالش دائمی با استکبار و…) ؛ بنابراین می توان این طور گفت که ممیزه هویتی جریان انقلابی عبارت است از سیاست فلذا غیریت یابی و غیریت سازی های ما نیز در فضای سیاسی رقم خورده است.
از طرفی نمی توان پررنگ بودن جلوه های سیاسی را به “فصل اخیر بدون وجود اجناس” تحلیل کرد. چرا که فصل اخیر یک ماهیت همواره اجناس ما قبل را در دل خود دارد.
با تمام این ها شاید بتوان گفت یک انقلابی حتی در سیاسی ترین بروزات خود حامل تمام ابعاد انقلابی گری می باشد (ولو به صورت ناخودآگاه و من حیث لایشعر) ولی از آن جا که در بسیاری از مصادیق ، تبیین اندیشه ای و تحلیل تناسبات موجود بین ابعاد مختلف انقلاب صورت نگرفته. این هویت های سیاسی به صورت سطحی و بعضا حتی تک بعدیی شکل گرفته است.