شواهد قرآنی
#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#میرزا_علی_کرانی
#یادداشت_24
#جلسه_216
با توجه به اهمیت ادعا شده برای صناعت گفتمان بسیار مناسب و به جاست که شواهدی از به کارگیری یا اشاره به این صناعت در قرآن کریم، سنت و یا تاریخ و .. بیان کنیم.
شواهد قرآنی
برخی محققین بر این گمان اند که در برخی از استعمالات ماده ی «قول» در قرآن کریم از قبیل «یقولون»، « قالوا » و … ردپای گفتمان به معنای مصطلح در این جا قابل رویت است.
برخی دیگر نیز مساله ی « امر به معروف » و « نهی از منکر » را مطرح میکنند و معتقدند که این فریضه ی فرهنگی پیوندی تنگاتنگ با صناعت گفتمان دارد.
برخی نیز معتقدند که در آنجا که صناعت خطابه مورد استعمال قرار گرفته باشد، با توجه به اینکه خطابه ابتناء بر مقبولات عامه و .. دارد، پدیده ی گفتمان سازی قابل رویت است.
اما به نظر می رسد فارغ از آن که بتوان فرمولی منضبط و کلی برای به دست آوری شواهد قرآنی گفتمان یا گفتمان سازی ارائه کرد، می توان با عنایت به کاربرد گفتمان و جایگاه راهبردی آن – با مراجعه به حکایت هایی که قرآن کریم از نهضت های انبیاء (ع) و دعوت های ایشان بیان فرموده است – به صورتی روشن تر ردپایی از گفتمان و گفتمان سازی یافت.
به عنوان مثال در داستان محاجه ی حضرت ابراهیم (ع) با قوم خویش، می توان مساله ی گفتمان سازی « لزوم پرهیز از پرستش عاجز و آفل » را ردیابی کرد. گفتمانی که پوشش دهنده ی گسترش یکتاپرستی است.
