حوزه و مقوله‌ی رهبری
#امید_فشندی
#یادداشت_129
#جلسه_254
#شاخصه‌های_اسلام
💡 حوزه و مقوله‌ی رهبری
#رهبر گرچه نباید #نمونه ای از خروار مردم باشد، اما باید #نماینده ی خواست و نیاز و اقتضای ایشان باشد.
خوب است كه به عناصر و مؤلفه‌های #زیست‌بوم_رهبرپرور هم بپردازیم تا روشن شود كه حوزه چه‌قدر ظرفیت رهبرپروری دارد؟ و اینكه خود را در چه سازه و بومی قرار دهیم تا امید به رهبرشدن داشته باشیم؟
مشكلی نیست كه با افزونه‌هایی به سازه‌ی موجود حوزه، آب و خاك و هوای آن را غنی و بارآور كنیم، اما قناعت به همین مسیر طلبگی: لا یسمن و لا یغنی من جوع!
حوزه و حوزویان اسیر سنت (هم تاریخ و هم تاریخ‌مندی) هستند و حسّ و حال و باری نسبت به زمان و #آینده ندارند، حال‌آنكه رهبری مقوله‌ای تنیده با آینده است. (#یادداشت_107 درآمدی بر «آینده‌نگری بزرگان شیعه» به‌بهانه‌ی دیدار جناب پاپ با آیةالله سیستانی)
بله! سخت نیست كه رشته‌ی امور سنت و مناسك و مردمی را كه از نظر ذهن و باور بیش از آینده در بند گذشته هستند، به دست گرفت، اما این دیگر رهبری نیست، موج‌سواری بر بستر تاریخ و تعصب و تقلید است.
باری، بارگذاری بسته‌های برنامه‌ای كه ناظر به آینده است می‌تواند زیستار طلبگی را به مقوله‌ی رهبری نزدیك كند.
