تاریخ انقلاب

#یادداشت
#پنج_رویکرد_مادر
#مهدی_اعلایی
#یادداشت_30
#جلسه_283

نکته ای که با نگاه به تاریخ انقلاب، به وضوح دیده می شود، اینست که رهبران انقلاب، که در واقع امامان و پیشوایان جامعه هستند، در حال پیش بردن جامعه به سمت اهداف و مقاصدی که مد نظر دارند، هستند.

گروهی که نقش میانی بین رهبر جامعه و مردم را ایفا می کنند و در واقع باید منویات رهبر انقلاب را عملیاتی کنند، فعالان جبهه انقلاب هستند. یکی از بزرگترین مشکلاتی که در حال حاضر جبهه انقلاب با آن درگیر است و از آن رنج می برند، ابهام و گیجی در صحنه است، که ناشی از بریدگی ذهن جامعه و نخبگان از «منظومه فکری رهبری» است؛ نیروهای انقلابی اگر می خواهند جهت گیری صحیحی در فعالیت ها و کنش گری های انقلابی خود داشته باشند، باید آنلاین با خط دهی های رهبری در ارتباط باشند.

راه ارتباطی جریان انقلاب با ایشان، همین سخنرانی هایی است، که در مناسبت های مختلف و البته هدفمند، ایشان در جمع های مختلف ایراد می کنند و اقتضای حکیم بودن رهبری اینست که با توجه به اقتضائات زمانه و همینطور، آنچه پیش از این مطرح کرده اند. و آنچه از آینده پیش بینی می کنند، بخشی از منظومه فکری خود را در هر سخنرانی مطرح کنند.

شاید در بدو امر به نظر برسد که آنچه مهم است، اینست که درصد قابل توجهی از انقلابیون پیگیر فرمایشات و بیانات رهبر انقلاب باشند، ولی مسأله فراتر از اینست و مسأله، منظومه وار نگریستن به فرمایشات رهبری است. در غیر اینصورت، جایگاه فرمایشات مختلف رهبری را متوجه نمی شویم و هر توصیه از فرمایشات ایشان را، بریده از منظومه فکری ایشان لحاظ می کنیم و لذا نمی توانیم تعامل صحیحی با منویات ایشان داشته باشیم.

این مسأله باعث می شود که در بسیاری موارد، انقلابیون دچار انفعال، افراط، تفریط، تشخیص ندادن اولویت ها، درست نگاه نکردن به مسائل سر صحنه و … بشوند.