#مشخصات_اسلام

#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#مهدی_اعلایی
#یادداشت_44
#جلسه_301

یکی از عواملی که موجب می شود دانش های حوزوی و از جمله فلسفه اسلامی امتداد پیدا نکنند، اینست که طلبه وقتی وارد حوزه می شود، هرکدام از علوم را که وارد می شود، از اول شروع می کند‌ و لذا، طول می کشد تا به مرزهای فعلی دانش برسد. این موضوع در فقه و اصول لمس می شود، که طلبه از شرح لمعه شهید ثانی فقه را شروع می کند و یا اصول شیخ انصاری رحمت الله علیهما.
مزایای بسیار این روش، از جمله اینکه موجب می شود طلبه در دانش عمیق شود پوشیده نیست؛ ولی یکی از آفت های آن هم، اینست که تحولات در حوزه خیلی کند است. چرا که طلبه سال هایی طلایی از وقت خود را، صرف آموختن عمیق دانش می کند و در این مدت، افراد زیادی از متعلمین خسته شده و رها می کنند و برخی دیگر نیز، فقط می توانند خوب دانش را بیاموزند و فرصت و رمقی برای امتداد دانش ندارند.
از جهتی می توان گفت دانشگاه اینگونه نیست و دانشجوی هر علمی آخرین نظریات آن علم را مطالعه می کند.
بهترین گزینه، به نظر، جمع بین این دوست. به نحوی که برخی طلاب، همچون سیستم سنتی حوزه علوم حوزوی را از ابتدا و همراه با تمامی تحولات و تغییرات بیاموزند و گروهی دیگر، مبانی فلسفی را، به صورت موجز و مختصر بیاموزند و آنها، علم را دانشگاه و یا در علوم دیگر امتداد بدهند.
طبعا این نظر، بسیار از حیث روش شناسی جای بحث و بررسی دارد؛ ولی به نظر، یکی از اقداماتی که باید در راستای امتداد فلسفه انجام گیرد، این است.