انقلاب در ساختار ، ساختار انقلابی

در مردم ایران در ژرف ترین حرکت های خود و در پر ثبات ترین قدم های خود هیچ گاه عامل فاعلی تحولات اجتماعی نبوده اند، ان گاه که اسلام دعوتش را به ایرانیان رسانید مردم ایران قبول کردند نه آن که خود عامل حضور اسلام در ایران باشند. آن گاه که صوفیان صفویه با قزلباشان ایران را تصرف کردند مردم ایران با همه زمینه های تمدنی و فرهنگی خود پذیرای تشیع شدند.

نهضت اسلامی ایرانی در سال 57 امکان انتخاب و امکان اقدام و امکان تصمیم گیری را برای انسان ایرانی فراهم کرد. انسانی که قرن ها بود در زیر نظام قاهره سلطبنت ها به استضعاف کشیده شده بود و سال ها بود در نظام پهلوی دچار خود باختگی و سرگشتگی تمدنی شده بود. انقلاب اسلامی ایران به به مردم ایران این فرصت را داد که بتواند اغلال قاهره حکومت را بگسلد. و با دست خالی بر دست های پرتوان قدرت حکومت چیره شود.

این قیام الهی  چنان زبانه های شعله وری داشت که در بطن خود نیز با حمل اراده های انسانی به سوی جامعه ای می رفت که به صورت در حال ساخت خودش با همان قیام مردمی بود. جهاد سازندگی، کمیته های انقلاب، نهضت سواد آموزی، تجلی همان اراده هایی است که با ضرب دست امام نمایان شده بود.

اما سوال این است که ایا انقلاب بنا بود با تنها با همین اراده های انسانی که در بطن انقلاب به وجود آمده بود پیش برود؟

اداامه دارد.