یادداشت در اردوی تهران 2

بسم الله الرحمن الرحیم

نگاه الهی یعنی گرماو شور بی نهایت

نگاه الهی یعنی معنای بی انتها

این بایبد برای ما حل بشود که نگاه الهی داشتن به معنای اینکه  ما یک خدایی را قبول داریم که بالای سر ماست و بقیه اش را انشاالله علوم باید بگویند به این معنا نیست،

نگاه الهی داشتن یعنی همه چیز را پر از معنا کردن، چون خدا با همه ی عساکرش می اید و اینجا حاضر میشود و اگر من معنای الهی داشته باشم این نقطه پر از معنا میشود،

هیچ محدودیتی برای حضور فاتح خدا قائل نشدن، خدا نمی تواند فاتح نباشد، له الکبریاء و العظمه

زاویه نگاه توحیدی یعنی نگاهی کاربدری داشتن و ثمره ی این ها را در همه ی توصیف ها هدف گذاری ها و تعریف راه و روش دیدن…

ذائقه ی توحیدی

اگر شما دیر به ذهن جامعه رسیدگی کنی و اگر به داد جامعه نرسی، یک ذائقه ی مادی شکل میگیرد، محله ای به نام محله ی خدا میدهند و مثلا میگویند سالاریه برای خدا، ولی شهر را شهر خدا نمیدانند. یک محله را میدهندبه خداولی ذایقه شان ذایقه مادی است، و در همین جا هم خب انقدر خدا زور دارد که اینجاها هم حضور دارد. ولی شما میگویید نه همه جا باید این اتفاق بیفتد. این به این معنا نسیت که من الان دارم میبنیم بلکه به این معناست که من دیگر اعتقادم روشن شده است.

ما باید به جامعه ذائقه ی توحیدی بدهیم، کسانی که در ذائقه ی توحیدی صاحب نگاه هستند متوجه میشوند که ما با فلان کار داریم ذائقه ی توحیدی را خراب میکنیم.

ما 30 میلیون نمازخوان داریم بر فرض در این کشور، حالا به معنای نماز نگاه کنید، تکرار مکرر «الله اکبر»، شهادت ها، چه در نماز چه در اذان واقامه بشتابید به سمت بهترین عمل…