توحید؛ از یگانه‌بینی تا یگانه‌شوی
? توحید؛ از یگانه‌بینی تا یگانه‌شوی
#توحید از دریچه‌ی #ایدئولوژی بیشتر ناظر به توحید افعالی و عبادی است؛ اینكه صرفا به یگانه‌بینی منشأ آفرینش قناعت نكنیم و تمام عرصه‌ی وجود و افعال جوانحی و جوارحی انسان خود را در جهت خواست او هم‌سو و هم‌افزا كنیم: توحید از باب تفعیل است یعنی یكی‌شدن!
وقتی هستی هویت #از_اویی و #به‌سوی_اویی دارد؛ این سیر و صیرورت انسان هم – به‌عنوان قافله‌سالار هستی – باید هم‌سو با این سیر و سنت‌های حاكم بر آن باشد.
ما در تراث اعتقادی خود بیشتر بر ماهیت ازاویی عالم در #قوس_نزول تكیه و تبیین داشته‌ایم كه طبیعتا جایی برای اراده و اختیار آدم نبوده، در رویكرد ایدئولوژیك به توحید باید به ماهیت به‌سوی اویی آدم و عالم در #قوس_صعود بپردازیم و در مورد خاستگاه و قواعد و غایت افعال اختیاری انسان توصیه و هنجار و ارزش و الزام تعیین كنیم.
24 بهمن 1400
