دسته بندی حاکمیت اسلامی در سوره بقره- تقریری از تفسیر استاد یزدان پناه
سوره بقره به عنوان اولین سوره مدنی علاوه بر آن که مملو ازتشریعات الهی در حکومت نوپای رسول اکرم(ص) استٍ؛ نمایی کلان از جریان های اساسی حکومت اسلامی نیز میدهد. دسته بندی مطرح شده در ابتدای سوره بقره برپایه اندیشه حقیقی است و از سوی دیگر مطابق با واقعیت حاکمیت اسلامی.
حاکمیت الهی برای برپایی و پویایی حرکت خود نیازمند سنگ آسیابی است که علاوه بر هم افق بودن و هم دل بودن با نبی اکرم(ع) پای در رکاب ولی جامعه سعی در تحقق اراده الهی در جامعه داشته باشد. این جریان حامل ایمانی است که نه دیگر لغزشی از او سر می زند و دچار لمم می شود.و درطی حرکت از هدایت های تکوینی و تشریعی خداوند بهره می برند. این ها صادقین به عهده خود با رسول اکرم هستند . ودر حاکمیت قرآنی رسول اکرم برهدایت خود می افزایند. و خداوند نیز با دل های آنان را تشریعات سوره بقره و هدایت های خود محکم می کند.
از سوی دیگر سوره بقره اراده فعال دیگری را برای مخاطب خود روایت میکند. کفاری که دیگر انذار و موعظه رسول ره گشا هدایت آنان نیست. و تمام حقد خود را در صد سبیل حکومت الهی تجمیع کرده اند. آن ها را در قرآن با باید به اصحاب جحیم، و کسانی که عذابشان دائم درحال ازیاد است بشناسیم.. تکذیب رسول اکرم از سوی این کفار یعنی اقدام اجتماعی برعلیه حاکمیت دینی. و هرچه اقدام اجتماعی می کنند خبث باطنی آن ها بیشتر میشود و غضب الهی شامل حالشان بیشتر میشود.اینان را باید سردمداران کفر دانست کسانیکه کفرشان به حدی رسیده است قدرت تعقل از آنان سلب شده است و حب به منافع یا استنکاف از قبول همراهی حق سبب می شود تا غضب الهی ختم قلب آنان بشود..
جریان زنده و پویا دیگر حاکمیت دینی منافقین کافر هستند. جریانی که نشانه های کفر و صد سبیل را از جریان کفر به همراه دارد و با دغلی در جامعه دینی به حیات خود ادامه می دهد. نشانه بارز این جریان دروغی است که مزورانه در قبول رسالت پیامبر میگویند. این جریان ممکن است زاییده مومنین ضعیف الایمان باشد، مومنانی که با عادت بر دروغ تزویری تبدیل به منافقین کفار شوند. اما باید توجه داشت که مومنین ضعیف الایمان در باطن خود نیز با منافقین کفار متفاوت هستند، نفاق باطنی منافقین کافر مرضی قلبی است که تبدیل به حقد و کینه از جامعه دینی شده است. و هرچه قدر جامعه دینی پیشرفت بکند عمق حقد و کینه این ها بیشتر میشود.
نکته پایانی این که همه این سه دسته دارای شدت قوی وضعیف می باشند اما سوره بقره تنها آن اراده های فعال و همراه با اقدام اجتماعی را روایت کرده است.
