اجتهادپذیری_دین_اسلام
#یادداشت
#حمیدرضاشب_بویی
#مشخصات_اسلام
#اجتهادپذیری_دین_اسلام
#یادداشت_109
#جلسه_340
در یادداشت هایی که امروز استاد محترم از شهید مطهری قرائت فرموند یکی از آنها به معجزه بودن بخشی از فقه اشاره داشت:
«قوه اجتهاد و استنباط يعنى قوه تطبيق اصول بر فروع و ردّ فروع بر اصول. معجزه فقه اسلامى در اين است كه كليات آن قابليت انطباق بر همه موارد را دارد به طورى كه در همه موارد ضامن مصالح عاليه انسان است.»
به نظر می آید وقتی شهید می فرماید کار مجتهد تطبیق اصول است بر فروع و رد فروع بر اصول این به معنای موضوع شناسی نیست بلکه به معنای این است که اسلام توانسته است اصولی را در منابع اصیلش مطرح کند که این اصول از حیث جامعیت و قابلیت اجتهاد پذیری آن قدر با صلابت اند که در هر عصری با هر مقتضیاتی توانایی خود را نشان میدهد و حکم آن مسئله را به وضوح روشن می نماید لذا ایشان این بخش از اسلام را معجزه ای برای علم فقه میدانند.
به نظر می آید استاد شهید می خواهند بر استراتژیک ترین علم بشری تکیه کنند و این نقطه را مورد توجه قرار دهند لذا شاید هنوز این معنا در آن عصر به کیفیت امروزه برجسته و پراستفاده نیست لذا از تعبیر معجزه استفاده می کنند که الحق و الانصاف معجزه بودن فقه با تکیه به همان مبانی و اصول همان استراتژیک بودن ان است.
هم چنین اینکه می توان گفت اجتهاد پذیری یعنی مواجه استراتژیک با یک اصل و کشف راهبرد و بعد از این مرحله است که نوبت به موضوع شناسی می رسد. لذا برداشت حقیر این است که در متنی که شهید به قلم آوردند به دنبال تطبیق حکم بر موضوع نیستند و کاملا در مقام کشف حکم بحث می کنند اما کشف حکم را در یک اتمسفر راهبردی بالا می آورند و این رویکرد را معجزه می نامند.
