زندگی، مرگ، روز رستاخیز

#امید_فشندی
#یادداشت_199
#جلسه_342
#مشخصات_اسلام

? زندگی، مرگ، روز رستاخیز

#مرگ‌اندیشی با #رستاخیزباوری گره خورده است و این دو وقتی با #زندگی‌گرایی اسلام قابل جمع است كه بتوان نسبت عمیقی میان آن‌ها برقرار كرد؛ نسبتی از جنس علیت، یا از جنس ظاهر و باطن، یا از جنس مؤثر و اثر، یا كاشت و داشت و برداشت:

مزرع سبز فلك دیدم و داس مه نو
یادم از كرده‌ی خویش آمد و هنگام درو

چه ظریف و زیبا فرمود كه “الدنیا مزرعة الآخرة”
دنیا برای زراعت است و آخرت، محصول

زندگی‌گرایی یعنی باغ‌بانی و زراعت!

البته انسان زنده است و باید برای زنده‌ماندن زراعت كند،
اما دارایی‌های او كه خبر از خلیفةاللهی‌اش می‌دهد، رسالت آبادانی و زنده‌داری و زندگردانی چیزهای دیگر را نیز بر عهده‌ی او نهاده:
هو أنشأكم من الأرض و استعمركم فیها (هود/61)

#زهد اما بویی از مرگ‌اندیشی و آخرت‌گرایی در فضای زندگی است؛ عنصر زمان را به كشاورز یادآورشدن است، اینكه روزگار در گذر است و دوران فصل بهار و پاییز دارد.

17 آبان 1400