حاضری اندیشه را فدای حق کنی؟
در قبال سوال زیر چه پاسخی داری؟ نه صرفا در زبان؛ در عمل چه پاسخی به این مسئله داری؟
سوال : اگر «حق» در تقابل با آنچه داری قرار گرفت،
همه را می‌دهی و «حق» را حفظ کنی؟
چه آن دارایی مادی باشد و چه معنوی و چه یک «فکر و اندیشه».
وقتی در نسبت به حق، چه نوع تعاملی داری؟
آیا آزاده هستی؟
این آزادگی در قبال حق، در حوزه‌ی شناخت، می‌شود آزاداندیشی.
آیا به در «مقام» تفکر و اندیشیدن، گرفتار اندیشه هستی یا نه؟ حال یا اندیشه دیگران و یا حتی اندیشه خود.
آیا در مقام شناخت و تفکر، اندیشه و باور‌ها -اعم از این که از خودت باشد یا نه- مانع رسیدن و فهمیدن «حق» و یا قبول و تسلیم حق هست؟
آیا حاضری اندیشه را فدای حق کنی؟
