برداشت بدون درگیری از توحید؛ نقص يا اختلال؟
#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#درگیری_شعار_توحید_با_استکبار
#مهدی_خداپرست
#یادداشت_20
#جلسه_223
♦️برداشت بدون درگیری از توحید؛ نقص يا اختلال؟
▫️بسم الله الرحمن الرحیم
🔸این سوال مطرح است که کدام یک از این دو پرسش صحیح است؟ آیا این پرسش درست است که بگوییم درگیری و مبارزه از کدام #قطعه و ناحیه از نگاه توحیدی برمیخزد؟ و یا اینکه بگوییم کدام #تقریر و یا #رویکرد از نگاه توحیدی است که مبارزه خیز است و موجب درگیری موحد با غیر آن میشود؟
🔸در پاسخ، بنظر حقیر باید گفت که هر دو سوال میتواند از دو حیث صحیح باشد.
🔸از یک حیث میتوان گفت آن اندیشه توحیدی که بوی مبارزه نمیدهد و دشمن تراشی نمیکند به این دلیل است که در واقع همه آن #منظومه_توحیدی و معارف دینی را در واقع دریافت نکرده و به بعد یا ابعادی از اسلام شناخت پیدا کرده، ایمان آورده و عمل میکند. #دین_همه_دین است و اگر آن را #تمام دریافت نکنی و به عمل نیاوری، آن خاصیت دین و توحید به معنای حقیقی کلمه را نداشته و به همین دلیل است که برخی نگاه های توحیدی از درونش ستیزه برنمی خیزد. به تعبیر حضرت آقا در کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی، این نوع نگاه توحیدی #نقص دارد و «#نومنُ_بِبَعض_و_نَکفُرُ_بِبَعض» میشود. پس در این تقریر بحث رویکرد خاص حاکم بر کل نگاه توحیدی نیست، بلکه معضل در این اندیشه از ناحیه نا تمام بودن و #نقص_در_اخذ_منظومه_معارف_توحیدی است.
🔸از حیث و مقام دیگر، نگاه دوم هم صحیح و قابل دفاع است و بحث این نیست که قطعه و یا قطعه هایی از منظومه معارف اخذ نشده است، بلکه مساله این است که #نارسایی در این تقریر از توحید وجود دارد. کل منظومه دیده شده، اما مقوله خوب فهم نشده و #اختلال_در نظام_ادراک_و_اندیشه وجود دارد. کج فهمی ها، تخفیف در معانی و… موجب این اتفاق میشود. در این جا حتی حالتی وجود دارد که فراتر از نارسایی در برداشت، اساسا #ناروایی وجود دارد و اصلا چیزی که از توحید برداشت شده ربطی به توحید ندارد و بویی از آن نبرده است. بلکه با نگاه #مادی_گرایانه، #سکولار و #سوبژکتویستی به توحید نگریسته شده، فلذا خروجی آن نیز بیش از فراهم کردن یک حس خوب و فرار از فشارهای روانی برای بشر در گل نشسته چیزی نخواهد بود. ناظر به این بحث، این جمله استاد بسیار زیبا بود:
⬅️ «ما در عصر سرقت شعارهای فطری قرار داریم.» ➡️
والسلام علي من اتبع الهدی
