اگر در جمهوری اسلامی زندگی می کنید، اما آرمان های انقلاب برای شما پررنگ نیست، در جمهوری اسلامی زندگی نمی کنید.
انقلاب یک حقیقت است. از آرمان های ارزشمندی شروع می شود و تا روی زمین ادامه دارد. در برخی ابعاد، افراد تلاش و مجاهدت کرده اند، از خود و خانواده، و عمر و مال خود هزینه کرده اند، و البته خدا هم یاری و نصرتش را همراه کرده است، و انقلاب و آرمان هایش بیشتر به تحقق درآمده. در برخی ابعاد هم، هنوز افرادی نیستند که این تلاش ها را به جان بخرند، یا هنوز به تعداد کافی نرسیده اند و طبیعتاً نصرت الهی، منتظر اراده مردان الهی است. (چه واضح است این قاعده، هیچ کار ارزشمندی نیست که بدون آنکه زحمت ها و رنج ها پای آن کشیده شود، آن کار اجرایی گردد.)
کیست که از این آرمان ها به دور باشد! آنها که خود را از قید همه هوس ها و طمع ها رها کردند، زرق و برق دنیا را کنار زدند، و فقط گوش به طنین فطرت و وجدانشان سپردند، که این آرمان ها حق است و باید در راه آن جنگید. و بی مجاهدت به آنها نخواهیم رسید. فقط اینها آزادند. فقط اینها آزاداندیش‌اند.
هیچ کس علنی نمی تواند با این آرمان ها مبارزه کند، مگر آنکه علناً فساد باطن خود را داد می زند. دیگرانی که به ظاهر اهل فکر و دانش شناخته می شدند، اما دلشان گیر رتبه و اعتبار و مدح دیگران بود. آرمانی نداشتند، جز هوس ها و طمع ها. در کرسی های علمی هم که مشغول بیان نظریات بودند، همه بوی دشمنی با آزاداندیشی می داد. دیگر خودشان نبودند. مسخ شده بودند.
انقلاب اسلامی، این سیطره دشمنی با آزاداندیشی را شکست. به انسان امید داد که رسیدن به آرمان ها شدنی است. فقط باید تلاش کرد و مجاهدت. آرمان ها را گم نکرد و دل از هوا و هوس ها برید. باید مراقب بود دشمن، هوس را به جای اندیشه به ما غالب نکند.
انقلاب اسلامی به ما گفت که چشمتان را باز کنید. دل به فطرت و حق بسپارید. بسم الله بگویید. و هر جا ردی از دشمنی های با آزاداندیشی و حق جویی دیدید، که آثار باقیمانده از تفکر های اجنبی است، به آن حمله کنید، تا این دشمنی‌های با بشریت را نابود کنید. و زندگی حقیقی را جاری سازید.
پس باید گفت، اگر در موقعیت جغرافیایی جمهوری اسلامی زندگی می کنید، اما آرمان های انقلاب برای شما پررنگ نیست، در جمهوری اسلامی زندگی نمی کنید.
گر در یمنی چو با منی پیش منی/ گر پیش منی چو بی منی در یمنی.
و هر کس که در جمهوری اسلامی کار می کند، اما رسیدن به آرمان های انقلاب در سر ندارد، مسئول جمهوری اسلامی نیست. و هر کس که آمده تا به هوس ها و طمع هایش برسد، و پا روی این آرمانها گذاشته و آزاداندیشی را فراموش کرده، دشمن آزاداندیشی است.
حالا بگویید انقلاب چندتا نیرو و مسئول دارد؟