هویت کلام ؛ و اشتباه کلام جدید

در چندسال اخیر احتمالا نام کلام جدید به گوشمان خورده باشد و برایمان سوال شده باشد که کلام جدید چیست
اگر همان لحظه از ما سوال کنند کلام جدید چیست احتمالا اولین جواب ما این باشد که کلامی است که به مسائل روز کلامی پاسخ می دهد و به شبهات جدید کلامی می پردازد .
اما این فقط یک تقریر از این عنوان است
عده ای معتقد هستند کلام جدید با کلام قدیم تفاوت جوهری دارد و کلام اینجا مشترک لفظی است و فضای تفکر جامعه امروز با گذشته بسیار تغییر کرده و کلام جدید را در برابر کلام قدم مطرح می کنند.
از طرفی دیگر عده ای معتقد هستند که صفت جدید و قدیم صفت برای کلام نیست بلکه صفت ابزار و شبهات است یعنی کلامی که با ابزار جدید به پاسگویی سوالات جدید می رود.

ولی دیدگاه رایج درباره کلام جدید این است که جدید و قدیم بودن وصف موضوع علم هستند یعنی کلام قدیم با مسائلی در حوزه خداشناسی و یا معاد سرو کار داشته وامروز با انسان شناسی و دین شناسی و جهان‌شناسی سروکار دارد.

اما یک سوال پیشینی مطرح است
واینکه اگر کلام یک عملیات است و یک منصب است ومتکلم یک مرزبان اعتقادی است و از علوم مختلف برای این پاسداری استفاده می کند وصف قدیم و جدید چه معنی دارد؟

به عبارت دیگر کلام متکفل پاسخ به شبهات اعتقادی و هرآنچه به حضرت حق می شود است به تعبیر دیگر کلام درباره وموجود به ما هو موجود طبق قوانین اسلامی است
ومتکلم نیز وظیفه اش حفظ کیان فکری مسلمین است و قاعدتا در جنگ با گذر زمان نوع جنگ وابزار جنگی نیز تغییر می کند واین تغییر باعث تغییر در هویت کلام و متکلم نمی شود لذا این عنوان کلام جدید اگر ما کلام را پاسداری فکری از اسلام بدانیم عنوان اشتباهی است که باعث دور شدن از هویت اصلی این علم است