وقتی برای اولین بار با استفاده از یک دکمه ورود به سیستم، وارد سیستم می شوید، براساس مشخصات حریم خصوصی شما، اطلاعات نمایه عمومی حساب شما را که توسط ارائه دهنده ورود به سیستم اجتماعی به اشتراک گذاشته شده است، جمع آوری می کنیم. ما همچنین آدرس ایمیل شما را دریافت می کنیم تا به طور خودکار در وب سایت خود یک حساب کاربری برای شما ایجاد کنیم. پس از ایجاد حساب کاربری خود،می توانید وارد حساب کاربری خود شوید.
رد کردنتایید
من اجازه ایجاد اکانت را دارم
وقتی برای اولین بار با استفاده از یک دکمه ورود به سیستم، وارد سیستم می شوید، براساس مشخصات حریم خصوصی شما، اطلاعات نمایه عمومی حساب شما را که توسط ارائه دهنده ورود به سیستم اجتماعی به اشتراک گذاشته شده است، جمع آوری می کنیم. ما همچنین آدرس ایمیل شما را دریافت می کنیم تا به طور خودکار در وب سایت خود یک حساب کاربری برای شما ایجاد کنیم. پس از ایجاد حساب کاربری خود،می توانید وارد حساب کاربری خود شوید.
سلام
ببخشید حمید جان تعدادی سوال برام پیش امد در مورد نوشته ات
با اتّحاد، با نفی تفرقه، با انسجام داخلی….
یعنی علمای دین و خواص جامعه باید دقیقا چه کنند؟ فقط حرف بزنند تا افکارعمومی شکل بگیرد؟
فقط حرف زد و گفتمان سازی کرد
این گفتمان سازی چگونه نضج پیدا خواهد کرد؟
بله بخشیش با سخن گفتن نهاد ها مختلف از جمله شعر و کتاب و اساتید و کرسی های ازاد اندیشی برقرار می شود تا افکار عمومی به ان سمت گفتمانشان سوق پیدا کند
ولی بخش مهمترش چیز دیگری باید باشد …. اگر اسائه ادب شده، پوزش می‌طلبم
مستفید شدم از مطلبت
بله معتقدم که فقط سخن گفتن نیست و اتفاقا خاطره از امام موسی ناظر به کنش گری ایشان بود نه سخنرانی تنها که به سفر میروند و شروع به درگیر کردن ساحت های مختلف می کنند و الا می توانستند نامه ای بزنند یا اینکه سخنرانی کنند یا پیغامی به افراد ارسال کنند اما سفر دوره ای تعریف می کنند.
ممنوم از حسن نظرتان
عین ادب بود مایه افتخار
سلام
ببخشید حمید جان تعدادی سوال برام پیش امد در مورد نوشته ات
با اتّحاد، با نفی تفرقه، با انسجام داخلی….
یعنی علمای دین و خواص جامعه باید دقیقا چه کنند؟ فقط حرف بزنند تا افکارعمومی شکل بگیرد؟
فقط حرف زد و گفتمان سازی کرد
این گفتمان سازی چگونه نضج پیدا خواهد کرد؟
بله بخشیش با سخن گفتن نهاد ها مختلف از جمله شعر و کتاب و اساتید و کرسی های ازاد اندیشی برقرار می شود تا افکار عمومی به ان سمت گفتمانشان سوق پیدا کند
ولی بخش مهمترش چیز دیگری باید باشد ….
اگر اسائه ادب شده، پوزش می‌طلبم
مستفید شدم از مطلبت
بله معتقدم که فقط سخن گفتن نیست و اتفاقا خاطره از امام موسی ناظر به کنش گری ایشان بود نه سخنرانی تنها که به سفر میروند و شروع به درگیر کردن ساحت های مختلف می کنند و الا می توانستند نامه ای بزنند یا اینکه سخنرانی کنند یا پیغامی به افراد ارسال کنند اما سفر دوره ای تعریف می کنند.
ممنوم از حسن نظرتان
عین ادب بود مایه افتخار