رابطه دوطرفه تغذیه و ارائه

#یادداشت
#یادداشت_95
#مشخصات_اسلام
#جلسه_353
#سعید_خورشیدی
#تایید و #سوال

رابطه دوطرفه تغذیه و ارائه
#تبلیغ_مطلوب
یکی از رفقا (برادر عزیز، آقامحسن همت) در جلسه روز شنبه فرمودند : ما اگر در فضای ارائه اندیشه اسلامی و اندیشه مکتب امام (ره) حاضر باشیم، عطش بیشتری برای فهم و تغذیه و پالایش و فکر و مباحثه و نشست و مصاحبه و اعتکاف و سایر موارد پیدا میکنیم.
ضمن تایید این مطلب میخواهم یک تجربه و یک سوال عرض کنم :
تجربه :
زمانی که در درس فلسفه حضرت استاد حاضر بودیم، ارتباط خیلی خوبی با مبحث “وجود” و مرحله اولی بدایه گرفتیم جلسات خارج از ساختار حلقه اندیشه حکمی این مسئله را تقویت نمود. ( البته بنده این مراحل را صوتی همراه شدم و از ابتدای نهایه به جمع حکمت آموزان اضافه شدم )
آن روزها آنقدر آن مطالب برای بنده پررنگ بود که احساس بعثت میکردم، در سفر اربعین تلاشم تبیین مطالب برای دوستی بود و در مقام ارائه مشورت به دوست دیگری ، سعی میکردم کمک کنم مشکلات شخصی را با توحید حاصل از نگاه وجودی حل کند !
ما حصل اینکه : فکر میکنم تبلیغ باید با حالت بعثت و برانگیختگی همراه باشد نه با حالت تکلیف و ماموریت ! و این بعثت از رفت و برگشت میان فضای عمومی و فضای تغذیه متولد میشود !
سوال
آیا میتوان هشدار داد که :
امر تبلیغ برای ما نباید یک تعهد نسبت به دیگری یا یک امتیاز از سوی دیگری تلقی شود بلکه باید یک اتفاق از سوی خود ما باشد ؟
به صورت جمعی چطور این اتفاق می افتد ؟
———-
این سوال از سویی به تصویر طلبه مطلوب هم ارتباط پیدا میکند، آیا طلبه مطلوب باید در جامعه غیر علمی حاضر باشد ؟ چه مقدار ؟ چطور ؟ مبلغ کیست ؟ چرا مبلغ است ؟