توحید به مثابه اصل و اساس اندیشه اسلامی

#مشخصات_اسلام
#یادداشت
#احمد_قوی
#یادداشت_98
#جلسه_369
#تقریر

توحید به مثابه اصل و اساس اندیشه اسلامی در خود دارای دو سویه ی تنزیهی و تشبیهی است که به عنوان پشتیبان دو بال مبارزه و پیشرفت قلمداد می شوند. شاید سخت ترین کار برای امت حزب الله برقراری توازن بین این دو سویه باشد.
طبیعتا در فضای قبل انقلاب که ما در حال مبارزه با طاغوت و نفی عبودیت غیر خدا بودیم غلبه ی سویه ی تنزیهی در ادبیات انقلابیون به وضوح قابل مشاهده است. اگر چه که در همان فضای مبارزه هم توازن بین تنزیه و تشبیه یک ضرورت بود ولی افات عدم رعایت این توازن خیلی خودش را نشان نمی داد.
اما با پیروزی انقلاب اسلامی و گذشت بیش از یک دهه از استقرار نظام جمهوری اسلام و لزوم بازسازی خرابی های دوران دفاع مقدس و توسعه اقتصادی کشور ، دیگر نمی توانستیم صرفا با همان ادبیات پیش برویم. اینجا بود که انقلابیون سفت و سخت دهه 50 و 60 ناگهان تغییر مسیر داده و از افراط در تنزیه به افراط در تشبیه مبتلا گشتند! البته این تشبیه دیگر خیلی حال و هوای توحیدی هم نداشت…
البته این معما هنوز هم حل نشده و اصلی ترین سوال پیش روی جبهه انقلاب برای دوران پسا مسئولیت و مدیریت پیشرفت کشور این است که جوهره ی پیشرفت توحیدی ما چگونه باید باشد که در آن نه تنها سویه تنزیهی به حاشیه نرفته و نفی عبودیت غیر خدا در اوج باشد بلکه در عین حال پیشرفت ما مصداق حمد حق تعالی و عبودیت مطلقه ی ذات اقدسش باشد؟؟