مستوری فطرت
#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#توحید_از_دیدگاه_انسان_شناختی
#محمد_حسین_خانی
#یادداشت_5
#جلسه_105
?مستوری فطرت:
حضرت علامه جوادی(حفظه الله) تعبیر جالبی دارند که فطرت درحالت عادی مستور است و عندالاضطرار ظهور پیدا می کند.
?یعنی انسان هرچند هم خطاکار و فراموش کار باشد باز در هنگام اضطرار و لحظه های سخت به صدای دورن خود که گوش می دهد فطرت او بیدار می شود و یک روزنه امیدی برای او باز می کند. رابطه فقری که بین او و صاحب اوست را به رخش می کشد می فهمد که یک چیزی هست که می تواند مشکلش را حل کند وآن چیز غیر از دوستان و آشنایان وخدایانی است که تا آن لحظه به آنها اعتقاد داشته
شبیه برخورد امام صادق علیه السلام با شخص ملحدی که از امام درباره خدا سوال می کند وامام می فرمایند:
آیا تا به حال سوار کشتی شدی؟
می گوید :بله
+تا بحال کشتی دچار سانحه شده که
شما در حال غرق شدن باشی؟
_بله
+در آن وقت آیا قلبت متوجّه جایی شده که تو را از مهلکه نجات دهد؟
_بله
+همان خداوند عالمیان است
یک استدلال ساده که نشان می دهد در هنگام اضطرار یک ملحد هم وجود خدا را درک می کند.
این کار فطرت است
حتی فرعون هم که ادعای خدایی داشت در حال غرق شدن به استغاثه افتاد ولی از پیامبر الهی کمک خواست
چقدر این حال اضطرار و فطرت بیدار را می تواند به اضطرار به ولی وحجت خدا وآن احساس نیاز فراگیر تشبیه کرد.
شاید بشود پیوندی بین حال اضطرار، استغاثه، نیاز به ولی، فطرت بیدار وشخص منتظر ایجاد کرد
