دنیای_عدالت_سُرایی

بسم الله الرحمن الرحیم
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#محسن_همت
#جلسه_151

#دنیای_عدالت_سُرایی
مبحث عدل در اسلام چیزی همانند وضع قانون به وسیله قانونگذار یا رواج آن در عرف جاری جامعه نیست که اعتبار و ارزش پیدا کرده باشد؛ بلکه اعتبار و مشروعیت همه آنها از خود عدالت بوده و عدالت نیز تابع خواست و اراده قانونگذار و سلیقه فردی یا جمعی افراد نیست؛ بلکه حقیقتی است که ارزش ذاتی و اعتبار نفسانی دارد و از آنجایی که عدالت، حقیقتی فراتر از عرف، قانون و قرار داد است، لذا اگر اینها با عدالت مطابق نبودند، از مشروعیت ساقط میشوند. قطعا عدالت یکی از اصول ناموسی دین مبین اسلام است و امیرالمومنین علیه السلام را شهید راه عدالت می خوانند. خداوند در قرآن بوسیله آیه «لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناس بالسقط » فلسفه رسالت انبیا را عدالت معرفی می کند.
اما به نظرم عدالت هدف غایی دین نیست. البته تا زمانی که عدالت برقرار نشده قیام برای برپایی عدالت، همان هدف است اما زمانی که آخرین ذخیره الهی حضرت بقیة الله ظهور کردند و عدل و داد را در تمام جهان گستراندند رسالت دین به اتمام می رسد؟ نه تنها به اتمام نمی رسد بلکه تازه امکان تحقق هدف غایی فراهم می شود. هدف نهایی دین چیزی جز «توحید» نیست و در واقع عدالت بستر تحقق توحید همه جانبه و خالص است. فرق اساسی ما با سایر #مکاتب_عدالت_سُرا توحید است.