مروری بر جواب های دوستان به پرسش های کلاس

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#حمزه_وطن_فدا
#یادداشت_88
#جلسه_223

⬅️ادامه تقریر جلسه 223
?مروری بر جواب های دوستان به پرسش های کلاس

▫️محسن/ حرف همان است که هست ، خدا یکی است ، خدا یک طرف و ما بقی هر که هست یک طرف
اما قصه این است که این باور امتداد پیدا نمی کند ، یعنی این رویکرد توحیدی در خیلی از مواقف و موضوعات وارد نمی شود و با خیلی چیزها برخورد نمی کند
یعنی چنانجه اگر فلان عارف با همین رویکرد به بهمان پدیده نگاه میکرد ، قطعه ای توحیدی فراهم میشد و این قطعه دیگران را به جنگ فرا میخواند ، اما اکنون به جهت عدم امتداد ، اندیشه این عارف از این قطعه تهی به حساب می آید.

▫️مرتضی قربانی / میشود عارفی توحیدی به حسب دارایی ها و توان های ذهنی و فهمی تنها در حیطه فردی مانده باشد و به ساحت اجتماعی کشیده نشده باشد و لذا اگر چه دارایی او جوهره ای بنیان بر افکن از طاغوت دارد اما چون در محیط اجتماع ضرب نشده است ، چنین برگ و باری ندارد.

▫️محمد صحرایی / توحید در خالقیت دعوا خیز نیست ، خدا به معنای خالق یک است و دو نیست ، اما وقتی کار به ربوبیت میکشد صحنه تغییر میکند و آرایش ها به هم میریزد و این توحید در ربوبیت است که دعوا درست میکند.

▫️محمد امامی / باید به قرآن رجوع کرد و دید پیامبران با چه چیز و مقابلین ایشان با چه چیز درگیر میشدند / گاهی اصل دعوت پیامبران است ، اما گاهی اصل دعوتی است که در فصلی اخیر به سراغ بازار و اقتصاد مردمانی رفته است یا به سراغ عادات فرهنگی اقوامی و با آن درگیر شده است
( قدری برایم گنگ بود و کامل متوجه نشدم منظور ایشان را ) ( شاید منظور این باشد که خیلی جا ها اصل توحید نیست که درگیر میشود بلکه امتداد تشریعی توحید است که با هویت های اقتصادی و فرهنگی غلط اقوام درگیر میشود)

▫️هادی جوهری / توحید درست مثل قصه وجود در فلسفه است ، وقتی اصالت وجود به میان می آید در هر ساحتی که وارد میشود غیر را نفی میکند ، در نظام طولی به نحوی اندیشه غیریت را پس میزند و در نظام عرضی به نحوی دیگر ، اینجا هم همین طور است ، هر جا غیریتی و صف مقابلی هست پس زده میشود چون جایی برای کسی باقی نمی گذارد و هر کس بخواهد خودیتی و غیریتی برای خود نگه دارد پس زده خواهد شد.

▫️امید / نگاه نویسنده در کل این نوشتار ناظر است به حوزه های آفاقی و از این جهت حامل غفلتی آشکار از حیطه های انفسی است و به نفس اماره یا شیطانی که درون انسان را به چالش میکشد اساسا پرداخته نشده است که این میتواند به اقتضای دوران نگارش و نظارت بر اندیشه های رقیب آن ایام باشد و این هویت فرازمانی این متن را دستخوش اشکال میکند و سخنی نو برای این دوران به حساب نمی آید.

▫️عقیل و علی کرانی هم نکاتی را فرمودند که نتوانستم صورت بندی درستی از کلامشان داشته باشم
اما اجمالا اینکه در پاسخ پرسش اول ، از قطعه ای دیدن آموزه توحید پرهیز داشتند و معتقد بودند که کل نگرش توحیدی است که با طبقه مستکبر درگیر میشود نه ابعاد و اجزایی از آن .