#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#سیدمرتضی_شرافت
#یادداشت_19
#جلسه_160
#سخن_محوری

کتاب روح توحید و همچنین بخش توحید کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی، ویژگی های مشترکی دارند:
1. توحید به عنوان یک اعتقاد فعالانه و نه منفعلانه
2. توحید به عنوان یک اعتقاد جامع و امتدادی و نه یک اعتقاد صرف و مقطعی
3. توجه جدی به جنبه سلبی لا اله الا الله
4. توجه جدی به نتایج و آثار اعتقاد به توحید:
——نفی نظامات بشری
——نفی قوانین بشری
——نفی طاغوت و استکبار و شیطان
——نفی اختلافات طبقاتی
—-— و…
5. تاثیر توحید در انسان شناسی
6. توحید به عنوان ریشه مایه اصلی دین و سنگ زاویه پایه های دین

اگر بخواهیم غیر از عنوان دقیق و گویای کتاب، حرف دیگری بزنیم، شاید بتوان #سخن_محوری کتاب را «توجه فعالانه به آثار و نتایج سلبی و ایجابی اعتقاد به توحید» دانست.

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#عقیل_رضانسب
#یادداشت_61
#جلسه_160

💠 سخن محوری کتاب #روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا

☑️ خوانشی مبارزه خیز از توحید به عنوان سخن محوری دین؛ به عنوان تنها معنای صحیح توحید

🔺 تفاوت معنا داری که این تقریر از توحید که توسط مؤلف محترم صورت گرفته است با تقریرهای مرسوم در جهان اسلام (چه شیعه و چه سنی) وجود دارد این است که ایشان توحید را به نحوی معنا می کنند که لازمه بین و صریح آن درگیری و #مبارزه با همه طواغیت و مستکبران است؛
🔺 اسمی هم که خود ایشان انتخاب کردند با یک رویکرد سلبی همه آنچه غیر خدا محسوب می شود را نفی می کند و بعد هم این نفی را با قلم واضح و با معنا کردن عبادت به صورت مطلق اطاعت به درگیری با مستبکرین می کشاند؛
🔺 این ها همه نشان می دهد که تفاوت معنا دار این تقریر از توحید در #مبارزه_خیز بودن آن است، این می شود حاصل مصدر بخش دوم از مقاله که هنوز آن را نخوانده ایم.
🔺 تا اینجایی که خواندیم تلاش ایشان در این بود که یک معنایی از توحید کنند که حداقل به عنوان #سخن_محوری_دین تلقی گردد، هر چند که ایشان گرایشی به بیش از این هم داشتند که توحید را #تمام_سخن_دین تلقی کنند؛
🔘 لذا در جمعبندی #سخن_محوری کتاب می توان گفت که ایشان توحید را به عنوان سخن محوری دین به نحوی معنا کرده اند که مبارزه خیز شده است و باور به توحید یک باور مؤثر و عینی و درگیری ساز با مستکبرین و طواغیت شده است.

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#ایمان_نیک_گفتار
#یادداشت_7
#جلسه_159

✅غرور و خودبینی جبهه انقلاب و مسأله اخلاق و معنویت

🔺«و بالجمله، انسان خودبين خودخواه شود، و چون خودخواهى افزايد، خودپسند گردد، و چون خودپسندى‏ لبريز آيد، خود فروشى كند » (اربعين حديث ص: 79)

💠به مناسبت این تعابیر از امام، استاد به معضلی اخلاقی در جبهه ی انقلاب اشاره کردند که به نظر می رسید از درجه ی اهمیت بالایی برخوردار است.

«در دو جای از قرآن این عبارت هست که: «ثمّ اذا خوّلناه نعمة منّا قال انّما اوتیته علی علم» – هم در سوره‌ی زمر هست و هم احتمالاً در سوره‌ی لقمان – خدا نعمتی به انسان میدهد، اما انسان از دهنده‌ی نعمت غافل میشود و تصور میکند که این خود اوست که توانسته این نعمت، این موقعیت و این فرصت را به دست آورد. عین همین عبارت درباره‌ی قارون هست که وقتی به او اعتراض کردند که این نعمتها را از خدا بدان، سهم خودت را هم ببر؛ اما آن را در راه خدا مصرف کن، او در جواب گفت: «انّما اوتیته علی علم عندی»؛ خودم به دستش آوردم، هنر خودم بود؛ این همان خطای بزرگی است که ممکن است همه‌ی ما دچارش بشویم؛ غرّه شدن به خود. عین همین قضیه، غرّه شدن به خداست. آیه‌ی شریفه: «فلا تغرّنّکم الحیاة الدّنیا و لا یغرّنّکم باللَّه الغرور» درباره‌ی غرّه شدن به خداست؛ به خدا هم غرّه نشوید.
در دعای صحیفه‌ی سجادیه میفرماید: «فالویل الدائم لمن اغترّ بک»، «ما اطول تردّده فی عقابک»، «ما ابعده عن الفرج». مغرور شدن به خدا یعنی نابحق از خدا توقع کردن؛ بدون اینکه انسان عمل صالحی را به میدان بیاورد، از خدا پاداش بخواهد؛ این که انسان بگوید، ما که بنده‌ی خوب خدا هستیم و خدا حتماً به ما کمک خواهد کرد؛ این که انسان از حلم الهی سوء استفاده کند و به گناه ادامه بدهد؛ از عذاب خدا خود را ایمن بداند؛ اینها همه غرّه شدن به خداست. امام سجاد میفرماید: خدایا! مصیبت دائمی برای آن کسی است که به تو غرّه بشود. این غرّه شدن به خدا، همان بلایی است که بر سر بنی اسرائیل آمد. خدای متعال آنها را ملت برگزیده قرار داده بود؛ اما چون به خدا غرّه شدند و وظایف خودشان را انجام ندادند، خدای متعال درباره‌ی آنها فرمود: «ضربت علیهم الذّلة و المسکنة». آنها همانهایی هستند که خدای متعال در چند جای قرآن تصریح کرده که من اینها را مردمان برگزیده قرار دادم؛ «و انّی فضّلتکم علی العالمین»؛ اما همین‌ها با عمل بد خود کاری کردند که خدای متعال درباره‌ی آنها فرمود: «ضربت علیهم الذّلة و المسکنة و باؤوا بغضب من اللَّه»، و مورد خشم الهی قرار گرفتند. غرّه شدن به خدا، این چیزها را دنبال خودش دارد. بایستی به خودمان، دلمان و جانمان و به شستشوی روانی خودمان بپردازیم و وظایف سنگین، ما را غافل نکند.»
1385/03/29
بیانات در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#سعید_خورشیدی
#یادداشت_12
#جلسه_159
#تاثیر_حسن_السوال_در_تولید_آثار_علمی
درباره علت تالیف بعضی کتب اصیل و محوری تاریخ، خصوصا در سنت اسلامی بارها شنیده ایم که نویسنده، کتاب را به درخواست یک شخص یا یک گروه خاص تالیف میکند.
مانند لمعه دمشقیه که به درخواست گروهی از سربداران خراسان نوشته شد و گلشن راز در پاسخ به سوالات عرفانی امیر حسینی هروی؛ این موارد در تاریخ بسیارند. همچنین در میراث روایی ما هم چنین مواردی مانند خطبه متقین کم نیستند.
تولید اینگونه متون حاصل پرسش و درخواست دقیق و درست از فرد درست است.
گویی در همه این آثار پرسشگر جرقه ای به انبار کاه پاسخ دهنده انداخته و انگیزه های وی را بیدار کرده است .
( نکته روشی : مطالبه گری علاوه بر تاثیرات سیاسی و اجتماعی، در عرصه تولید علم هم قطعا موثر خواهد بود. )

بسم الله الرحمن الرحیم
#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#محمد_حسن_زاده
#یادداشت_30
#جلسه_159

#سخن_محوری
مولف مقاله روح توحید نفی عبودیت غیر خدا در صدد بیان این نکته است که توحید در همه ابعاد زندگی انسان، از شخصی ترین و فردی ترین مسائل(مثل یک مسئله ی اخلاقی شخصی) تا اجتماعی ترین انها، محور و بیان اصلی را تشکیل میدهد. حیات انسانی در همه ی ابعاد باید بر اساس توحید مهندسی شود. توحید دکترین اجتماعی است برای شکل دهی به قواره جوامع بشری. توحید حق فرماندهی را از هر آنچه غیر خداست سلب میکند و تنها فرمانده مستقل عالم، در همه حیطه ها را خداوند متعال میداند. از همین نقطه است که جنگ ادیان توحیدی با مستکبرین و مرفهمین عالم و کسانی که برای خود حق فرمانروایی مستقل از خداوند متعال قائلند آغاز میگردد.
بنابراین سخن محوری این مقاله: « #توحید_نفی_اطاعت_غیر_خدا_در_همه_عرصه هاست» است که مولف به زیبایی آن را #روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا نام نهاده است.