توحيد از ديدگاه مطالعه و قضاوت در مورد انسان
#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#توحید_از_دیدگاه_انسان‌شناختی
#امید_فشندی
#یادداشت_10
#جلسه_111
حسّ بنده اين است مباحثي كه نويسنده ذيل عنوان «توحيد از ديدگاه مطالعه و قضاوت در مورد انسان» مطرح مي‌سازد، نسبت وثيقي با توحيد به‌مثابه‌ي يك «دكترين اجماعي» كه دغدغه‌ي اصلي نگارش مقاله است، ندارد؛ نه توانست اين انديشه‌ي توحيدي را در جريان نهضت بالا بياورد، و نه پس از پيروزي انقلاب توانست برجسته كند.
اساسا توحيد در فضاي فكري-فرهنگي شيعه برجستگي معناداري ندارد و به‌نظر مي‌رسد كه نويسنده متأثر از فضاي إخواني و آثار سيدقطب، جذب مباحث توحيدي در جهان‌بيني و ايدئولوژي اسلامي شده باشد، بلكه اين ولايت است كه محور مباحثات كلامي شيعي بوده و طبيعتا ذهنيت جامعه و حتي حوزه هم استقبال بيشتري به ولايت‌انديشي دارد تا توحيدمحوري.
