#یادداشت
#یادداشت_22
#احمد_قوی
#جلسه_161
#وحدت #تکفیر #شیعه #سنی #آیت_الله_اراکی #سید_کمال_حیدری

آیا ادعای آقای حیدری صرفا خلاف مصلحت است و نه واقعیت؟!

آن چیزی که در فضای نخبگانی و افکار عمومی به تکفیر مشهور شده و تصویر آن به عنوان یک پدیده مذموم در اذهان نقش بسته ،عبارت است از خارج دانستن سایر مسلمان ها از دایره دین و معامله ی غیرمسلمان با آن ها در عرصه حیات اجتماعی سیاسی اقتصادی و فرهنگی. بنابراین صرف این که یک جریان به تکفیری بودن متهم شود اذهان عموم را به این سمت سوق خواهد داد که این جریان جان و مال سایر مسلمین را محترم نمی شمارد ، ازدواج با آنها و ذبیحه آن ها را حلال ندانسته و…
اما در مقابل مفاهیمی تشکیکی از قبیل کفر باطنی و شرک غیر ظاهر و… که مستلزم احکام شرعی کفر و شرک نیستند اساسا ملاک تکفیری بودن محسوب نمی شوند.
از طرفی منتسب کردن این قبیل مفاهیم به افراد و جریانات مخصوص به غیر شیعیان نمی شود. بر اساس تحلیل هایی از این دست هر فرد (چه شیعه و چه غیر شیعه) به میزانی که مراتب ایمانش ناقص باشد و یا به میزانی که در اعمال خود از اوامر الهی تبعیت نکرده و نیت غیر الهی داشته باشد مشمول کفر و شرک خواهد بود.به عنوان مثال در قرآن کریم هر کسی به غیر ما انزل الله حکم کند کافر محسوب می شود. بر این اساس تمامی حکام و مدیران سکولار در دنیای اسلام که به غیر ما انزل الله حکم می کنند کافر محسوب می شوند ولی هیچ فقیهی (حداقل در بین شیعه) قائل به خروج این افراد از اسلام و معامله غیر مسلمان با این افراد نیست.
ناگفته پیداست که اضافه کردن قید “باطنی” به هیچ وجه در فضای افکار عمومی و رسانه، معنای معهود تکفیر و قبح شدید آن را از بین نخواهد برد.

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#عقیل_رضانسب
#یادداشت_63
#جلسه_161

💠 روح نگاری سلبی چقدر کشش دارد؟ (2) [پیشنهاد تغییر سلب به ایجاب]

☑️ سوال دیگری که در مورد روح نگاری سلبی مطرح است این است که این سلب تا کجا دوام می آورد؟ یعنی آیا واقعا در مراتب بالای عبودیت همچنان این نفی و سلب حضور دارد یا یک جایی تمام می شود؟ به عبارتی آیا تنزیه و تشبیه که در کنار هم هستند تا آخر همینطور هستند یا یک جایی دیگر تنزیه تمام می شود و فقط می ماند تشبیه؟

🔺 چیزی که ابتدائا به نظر می رسد این است که رویکرد تنزیهی و سلبی تا آخر نمی آید و عبد در سیر و سلوک به سمت خداوند به جایی می تواند برسد که واقعا از همه نوع عبودیت غیر خدا که می شود تصور کرد (حتی در راقی ترین شکل آن که توجه به غیر خدا نیز عبودیت باشد) رها می شود، و اینقدر پاک می شود که دیگر به هیچ نحو عبودیت غیر خدا برای او تصور ندارد، او از همه طواغیت و مستکبرین بیرونی و درونی گذر کرده است و اساسا از منطقه نفسانیت و انانیت گذر کرده است، لذا است که اینجا دیگر سلب و نفی ای باقی نمی ماند، دیگر غیری نمی ماند که توحید او نفی این غیر باشد؛ و از آن به بعد نیز سیر و سلوک او ادامه خواهد داشت.
🔺 لذا باید گفت که تنزیه تا آخر نمی آید و یک جایی تمام می شود، و از آنجا ست که فقط تشبیه است و تشبیه و تشبیه!
🔹 لذا می توان گفت که سلب که اصالت ندارد، پست این سلب یک اثباتی است که او اصیل است، اوست که حقیقت توحید است. و از همینجا می شود پیشنهاد کرد که همین مقاله یا مقاله دیگری داشته باشیم که #روح_توحید را نفی و سلب معنا نکند بلکه نام آ« باشد #روح_توحید_عبودیت_انحصاری_خدا که لازمه صریح و روشن آن #نفی_عبودیت_غیر_خدا بشود؛ نه مثل الان که روح توحید به شکل سلبی و نفی ای معنا شده است، حالا باید بیاییم شبهاتی را پاسخ بدهیم که در جایی که این نفی حاصل شد آیا همچنان روح توحید باقی مانده است و یا روح توحید حاصل شده است. چون ممکن است #نفی_عبودیت_غیر_خدا به تمامه صورت بگیرد ولی #عبودیت_خدا به تمامه صورت نگرفته باشد، چون در نهایت ما عبد هستیم و مخلوق و از دایره وجودی خود نمی توانیم خارج شویم بعلاوه او حق است و بی نهایت و امکان تکنه به ذات او هیچ وقت برای غیر او حاصل نخواهد شد که بخواهد #حق_معرفت و به تبع آن #حق_عبادت او را به جا بیاورد. که رسول الله ص فرمود: مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ وَ مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#ایمان_نیک_گفتار
#یادداشت_8
#جلسه_160

❤️ قلب جامعه و سخن فراگیر 🗣

🔅عنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: مَنْ أَصْغَى إِلَى نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كَانَ النَّاطِقُ يُؤَدِّي عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ إِنْ كَانَ النَّاطِقُ يُؤَدِّي عَنِ الشَّيْطَانِ فَقَدْ عَبَدَ الشَّيْطَان‏

💠دنیای امروز به کدام سخن بیشتر توجه می کند؟

این معیار و ملاک ما برای سنجش توحیدی یا مشرکانه بودن جوامع است

🔺جامعه ای که حق و حقیقت کانون توجهش باشد جامعه ای توحیدیست. «فَذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ فَما ذا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلالُ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ»
🔺اما اگر دل مشغولی جامعه وهمیاتی باشد که شیاطین برای او زمزمه میکنند و زینت می بخشند آن جامعه بنده ی شیطان و محکوم به شرک و کفر است «فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطانُ لِيُبْدِيَ لَهُما ما وُورِيَ عَنْهُما مِنْ سَوْآتِهِما» «بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنْفُسُكُمْ»

قلب را از آن جهت قلب میگویند که دائما در حال تغییر و انقلاب است، گاهی به زمین نظر میکند و گاهی به آسمان تا زمانی که از مرتبه ی نفسی خارج شده و دیگر جذب سخنان غیر الهی نشود
حال و روز قلب جامعه چگونه است؟ جذب کدام سخن می شود؟ چه چیزهایی بیشتر توجه او را جلب می کند؟
سینما؟ سلبریتی؟ نوید افکاری؟ عصر جدید؟ رهبری؟ شجریان؟ کرونا؟ دعواهای سیاسی؟ فوتبال؟ محرومین؟ مبارزه؟ یا…
اگر می خواهیم جامعه را متحول ببینیم چاره ای نیست جز اینکه کانون توجه آن را عوض کنیم و سخنی نو برایش به ارمغان بیاوریم.
کدام سخن نو می تواند قلب جامعه ما را فتح کند؟

توحید؟!

#یادداشت
#یادداشت_23
#احمد_قوی
#جلسه_161
#وحدت #تکفیر #شیعه #سنی #جبهه_انقلاب #هفته_وحدت #صدور_انقلاب #نگاه_جهانی #سید_کمال_حیدری

اما مساله اصلی آقای حیدری
از نقدهای ناظر به عمل ، نوع سیاست ورزی، رعایت مصالح در بیان مطالب و هوشمندی سیاسی در فضای اجتماعی که بگذریم ، آن چیزی که نقطه شروع اختلاف ایشان و منشا تمام این دعواها محسوب می شود، مبانی معرفتی و نوع خوانش ایشان از اندیشه اسلامی است!
خوانش متفاوتی که رد پای خود را در امثال نظریه “جواز تعبد به جمیع ادیان و مذاهب” و… میتوان مشاهده کرد. در واقع رویکرد علمی ایشان به گونه ای است که نتیجه آن “ادخال” مبانی معرفتی پلورالیسم در فکر اسلامی و رساندن حرفهای امثال سروش به مرزهای ادبیات فقه شیعه است.
فلذا نتیجه طبیعی آن فاصله گرفتن از جمهور متفکرین اسلامی است. طبیعتا هر چه جلوتر برویم از این دست چالش ها و اختلافات بیشتر خواهیم دید.
اما آن چیزی که به نظر می رسد از مساله شخص آقای حیدری ، اختلافات ایشان با حوزه و این دعواهای مصداقی مهم تر است ، نوع مناسباتی است که جریان انقلابی با این نوع اندیشه ها برقرار می کند.
اگر چه که در برخی موارد مثل همین ماجرای تقریب حرفهای ایشان برای دغدغه مندان امت اسلامی جذابیت های زیادی می تواند داشته باشد و حتی برخی دوستان این گرایشات را به عنوان مبانی و زیرساخت های وحدت پذیرفته و ترویج نمایند، ولی در نهایت ادامه مسیر نشان خواهد داد که این حرفها با مبانی معرفتی تفکر اسلامی ( از فلسفه گرفته تا خود قرآن) جور در نخواهد آمد. بنابراین جریان انقلابی که پیگیر تحقق آرمان های جهانی انقلاب است باید به تکیه گاههای نظری و معرفتی خود توجه بیشتری داشته باشد!

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#سعید_خورشیدی
#یادداشت_14
#جلسه_160
#سخن_محوری
#ظرفیت_بینهایت_توحید
بدیهی به نظر میرسد که یکی از ارکان به ثمرنشستن یک گفتمان ، تطابق دال مرکزی آن با خلأ محوری جامعه مخاطب اوست.
هر چقدر یک حقیقت ابعاد و جهات بیشتری داشته باشد، میتواند در شرایط متفاوت، دوال متعددی را تولید کرده و جلوه بدهد و در نتیجه ظرفیت بیشتری برای گفتمانسازی خواهد داشت.
هیج حقیقتی به اندازه توحید چنین ظرفیتی را از خود نشان نداده، حقیقت توحید در عین اینکه گفتمان مقاومت و گفتمان مبارزه را سامان میدهد ، در رواج گفتمان پیشرفت و سازندگی هم موفق است و کارآمد . تجلیات متعدد دارد …
شاید بتوان گفت جایگاهی ک کلمه الله جل جلاله در میان اسماء الهی دارد که جامع اسماء است و همه تجلیات و اسماء زیرمجموعه او هستند، همان جایگاه را توحید در میان معارف و فضیلت ها دارد و عدالت و احسان و کرامت و … همگی زیرمجموعه توحید قرار میگیرند.

#یادداشت
#یادداشت_21
#احمد_قوی
#جلسه_160
#وحدت #تکفیر #شیعه #سنی #آیت_الله_اراکی #سید_کمال_حیدری

✅ بیایید با صرف نظر از درست یا غلط بودن اظهارات آقای حیدری با نگاهی صرفا عملگرایانه نتایج آن را بررسی کنیم!

آیا ادعای جریانات انحرافی شیعه (که ما همواره گفتیم سخن رسمی شیعه نیست و قول شاذ است) چیزی بیش از این است؟؟
“میراث اهل بیت و سیره قاطبه علمای امامیه از سلف تا خلف با چیزی به نام وحدت جور در نمی آید.”

ادعا (اعتراف) جناب حیدری به عنوان یک عالم تقریبی و مصلح :
در میراث اهل بیت و سیره بزرگان شیعه اهل سنت تکفیر شده اند! (یعنی وحدت برای امامیه فرمالیته است).

تفاوت این دو ادعو : حرف امثال شیرازی ها از جنس ادعاست و حرف جناب حیدری از جنس اقرار و اعتراف.

نتایج حرف جناب حیدری
در بین اهل سنت : وقتی امامان شیعه و تمام فقهایشان در طول تاریخ ما را تکفیر کرده اند پس وحدت و تقریب کشک است و نباید به این منافقین که با ابزار تقیه مشغول فریب ما هستند اعتماد کرد.

نتیجه در بین شیعیان : وقتی ائمه ما و تمام بزرگان ما (از کلینی تا خمینی) قائل به تکفیر سنی ها بودند چه لزومی دارد که ما نباشیم. فلذا ادعای ۲ تا و نصفی آخوند و ۴ تا بچه در مورد وحدت و تقریب به معنای “شنی” شدن و بدعت است.
بدیهی است که آقای حیدری و حامیانش نباید انتظار داشته باشند که جمهور شیعیان تراث ۱۰۰۰ ساله را که تا همین امروز باپرجاست کنار نهاده و زیر علم ادعاهاب علمی ایشان که واقعا شاذ محسوب می شود سینه بزنند.

به نظرتان حرف شیرازی ها برای تحقق امت واحده خطرناک تر است یا سخن جناب حیدری؟

جریان انقلابی که دغدغه امت سازی و صدور انقلاب و وحدت دارد چه باید بکند؟

پ ن : پیش فرض این است که جناب حیدری را تکفیر و تفسیق نباید کرد.

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#حمیدرضاشب_بویی
#یادداشت_20
#جلسه_159
#دغدغه_محوری_کتاب_روح_توحید
در کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی، در جلسه دوازدهم ذیل بحث روح توحید، نفی عبودیت غیرخدا، میفرمایند: «عبادت تنها به معنای این نیست که انسان در مقابل یک موجودی، به صورت تقدیس، به صورت احترام قلبی، به صورت بالاتر دانستن، خم و راست بشود، سجود یا رکوع بکند، او را ستایش و نیایش کند؛ بلکه عبادت مفهوم وسیع¬تری در فرهنگ قرآن دارد. اگر کسی را، یک انسانی، یا یک جامعه انسانی، بی قید و شرط اطاعت بکند، فرمان او را در زندگی خود، در جسم و جان خود، در عمل خود، متبع بشمارد، او را عبادت کرده».
از اینجا استفاده می کنند که توحید را مساوق با عبودیت و اطاعت «مطلق» تبیین کنند و اطاعت مطلق و همه جانبه را اختصاص به خدای واحد دهند و از این رو می فرمایند: «گر کسی بخواهد عبادت کند فقط خدا را و عبادت غیر خدا را نکرده باشد؛ یعنی موحد باشد، یکتا پرست، یکتا گرا باشد، بایستی که اطاعت مطلق خود را هم مخصوص کند به پروردگار جهانیان، به خدای بزرگ» که تمامی هدف انیبا هم این بوده است که «زنجیره اطاعت غیر خدا را از دست و گردن آنها باز کنند.»
به عبارتی دیگر دو وجه تنزیهی و تشبیهی برای عبودیت قائل می گردند و شرک را به وسیله وجه تنزیهی خارج کرده و توحید را در وجه تشبیهی اش اثبات می کنند.
نهایتا می توان اینگونه برداشت کرد که کتاب روح توحید، نفی عبودیت غیرخدا با توسعه عینی عبودیت، توحید را به صحنه اجتماعی و زندگی عینی می کشانند. و شاید بتوان گفت که نگاه کارآمد به توحید را در این تعریف می گنجانند.

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#سعید_خورشیدی
#یادداشت_13
#جلسه_159
این مقاله نتیجه یک سوال درست در شرایط درست از یک فرد درست است.
آیت الله خامنه ای در دهه 50 مسئله توحید را محور اکثر مباحث خود قرار داده اند.
فکر میکنم فرامتن این مقاله با فرامتن جلسات طرح کلی یکی هستند. منتهی در اینجا مختصر و فشرده مطلب ارائه شده است.
به نظر حقیر چند دغدغه از متن این مقاله و بطور کلی از یکسری فعالیت های نویسنده از جمله جلسات مسجد کرامت مشهد و شهرستان های دیگر پشتیبانی میکند :
1- بازگشت به شعارهای اصلی دین اسلام ، تجدید دین و احیاء شریعت ( دغدغه ای که همزمان و بلکه کمی قبل تر در سطح جهان اسلام توسط سید قطب و شاگردان پیگیری میشد)
2- شناخته شدن اسلام بعنوان یک مکتب فکری، سیاسی، اجتماعی و نه بعنوان یک دین حداقلی ( در نتیجه فشارهای فکری، سیاسی، اجتماعی بلوک شرق و تا حدودی غرب و احساس نیاز به ترجمه معارف اسلامی در عرصه اجتماعی این انگیزه شدت یافته )
3- تامین محتوا و چشم انداز برای جبهه اصلی کنشگران انقلاب اسلامی ( ترسیم آرمانها اثر فوق العاده ای در معماری عزم انسانها دارد، خداوند متعال در قرآن بارها از این روش استفاده کرده است )
4- همراهی با بدنه وسیع و گسترده جهان اسلام با سر دست گرفتن شعارهای عام اسلامی و هدف قرار دادن امت اسلام

#یادداشت
#یادداشت_19
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#احمد_قوی
#سخن_محوری
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#جلسه_159

✅ اطاعت مطلق نسبت به خداوند در همه ی عرصه های حیات بشر و نفی هرگونه اطاعت و خضوع نسبت به غیرخدا، جوهره ی توحید به عنوان تنها سخن دین است.

اگر این معنا را بخواهیم در یک عبارت به عنوان #دال_مرکزی بیان کنیم می توان از تعبیر #خدا_سالاری_حداکثری استفاده کرد.

⏪ پ ن: اینکه این خدا سالاری حداکثری که مبنای قطعی و تخلف ناپذیر ایشان است چگونه و با چه تفسیری به #مردم_سالاری_دینی منجر می شود و اینکه این مردم سالاری چه تفاوت جوهری با دموکراسی مورد ادعا و فریبکارانه غرب و نظام سرمایه داری دارد یکی از بحث های حیاتی مورد نیاز جامعه انقلابی است.

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#توحید_از_دیدگاه_خط_مشی_اجتماعی
#سید_مصطفی_مدرس
#یادداشت_36
#جلسه_158

#انفعال_عمیق

آنقدر در انفعال عمیقی هستیم که عمق ایدئولوژیک بودن برخی پرسش ها را نمی فهمیم و کاملا در پارادایم علوم انسانی غربی برای پاسخ دادن به پرسش های مطرح شده از جانب علوم انسانی غربی دست و پا میزنیم.

یکی از بزرگترین منکرات عصر حاضر ابژه شدن دین توسط علوم انسانی غربی است.

و این پرسش تحت عناوینی چون انتظارات ما از دین!!! و گستره شریعت مطرح می شود.

تاکنون پرسشی ایدئولوژیک تر از پرسش از های فوق مطرح نشده است.

پرسش از گستره شریعت و نیز پرسش از انتظارات ما از دین آنچنان محفوف به پیشفرضهای عمیق و متعدد هست که ما سالیان سال متوجه نشدیم.

پرسش از گستره شریعت تحقیقا از حاق سکولاریسم بلند می شود و حقا که نطفه سکولاریسم در ماجرای سقیفه بسته شد.

پرسش از گستره شریعت این پیشفرض و ایدئولوژی را در بر دارد که حتما عرصه و حوزه و گستره ای هست که آنجا بساط شریعت باید برچیده شود.

پرسش از گستره شریعت یعنی آنچنان شریعت را ببینیم که نباید در تمام شئون حیات بشری دخالت کند.

پرسش از گستره شریعت یعنی شریعت را محدود دیدن، یعنی ولایت و ربوبیت حق سبحانه را محدود دیدن…

همچنین پرسش از انتظارات ما از دین این چنین است.

پرسش از انتظارات بشر از دین یعنی توقعات و انتظاراتی هست که یقینا دین نمی تواند پاسخ بدهد. این ایدئولوژیک نیست؟!!

پرسش از انتظارات بشر از دین یعنی دین را حقیر دیدن. یعنی پوستین تفرعن بر تن بشر کردن.

کلیدواژه گستره شریعت و انتظارات بشر از دین کلید واژه کفر اندیشی و اندیشه شرک آلود است.

آنچنان در مرداب انفعال غرق گشته ایم که کفر و شرک برایمان عادی شده است.

آنچنان استراتژی استخفاف را به اشکال متنوع بر پیکر جهان فکری فرهنگی مان نواخته اند که حتی پرسش های خویش را فراموش کرده ایم. فراموش کردیم که قرآن به ما آموخته که استراتژی پایه و مادر جهان کفر این است: فاستخف قومه فاطاعوه

ما پرسشی به اسم گستره شریعت نداریم بلکه آرمان ما جنگ تا رفع فتنه طاغوت از عالم است

ما پرسشی در باب انتظارات بشر از دین نداریم بلکه به دین اضطرار داریم.