#يادداشت
#مشخصات_اسلام
#عقيل_رضانسب
#يادداشت_198
#جلسه_295

💠 تأملی در معنای #الگوی_پیشرفت

🔺 در این ترکیب معنای پیشرفت روشن است؛ پیشرفت یعنی یک وضع مطلوبی باید باشد، یک وضع موجودی نیز هست که با آن وضع مطلوب فاصله دارد، حرکت از این وضع موجود به وضع مطلوب را پیشرفت می گویند.
🔺 وقتی کلید واژه تبدیل به #الگوی_اسلامی_ایرانی_پیشرفت می شود، باز هم معلوم است که می خواهیم انقلاب اسلامی ایران را بر اساس و با تکیه بر سخنان اسلام از وضع موجود خود به وضع مطلوب برسانیم.
آن چیزی که در این ترکیب نیازمند به تأمل است کلمه #الگو است.
🔺 البته می دانیم که برای پیشرفت به یک #نظریه_پیشرفت نیازمند هستیم و هر نظریه پیشرفتی مبتنی بر یک #نظریه_سعادت است و قبلاً در دو پست به این دو بحث پرداخته بودم که خلاصه آن بحث این بود:
🔹 #نظريه_سعادت می گوید انسان و جامعه اگر چنین وضعی داشته باشد سعادتمند است؛ لذا تصویر #آرمان_شهر در نظریه سعادت مهم است، چون آنچنان وضع سعادتمندانه را به تصویر می کشد. آرمان شهر اسلام خدایی شدن انسان است، یعنی تقرب الی الله و فنای فی الله؛ این آرمان شهر را اگر از برش زندگی انسانی نگاه کنیم به آن رسیدن فرد و جامعه به #حیات_طیّبه تعبیر شده و اگر یک برش حیات گسترده اجتماعی به آن بزنیم شکل گیری #تمدن_اسلامی است.
🏷 این بحث را در #يادداشت_118 – #جلسه_204 پرداخته بودم.

🔹 #نظریه_پیشرفت در واقع #فرایند «حرکت از وضع موجود به آن وضع سعادتمندانه» (پیشرفت) است.
در واقع فرایند 5 گامه تحقق اهداف اسلامی یعنی 1. انقلاب اسلامی 2. نظام اسلامی 3. دولت اسلامی 4. جامعه اسلامی 5. تمدن اسلامی؛ را باید به عنوان #نظریه_پیشرفت_امام_خامنه_ای تلقی کرد.

🏷 این بحث را در #يادداشت_119 – #جلسه_205 پرداخته بودم.

☑️ اما الگو در این ترکیب به چه معناست؟
🔺 به نظر می رسد این قسمت از بحث سختی قضیه باشد! برای فهم این بحث مقالات و کتبی چند دیدم، موارد قابل تأملش به شکل زیر است: (بعد از این پست فیش های سه منبع قابل تأمل در این زمینه را تقدیم می کنم)
🔹 حاج آقای میرمعزی در تلاش ارزشمندی نهایتاً الگو را به معنای #ساختار_توضیح_نظریه_پیشرفت و یا معنا می کنند.
🔹 آقای محمدجواد قربی در کتاب ارزشمند «مبانی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت از منظر امام خامنه ای» ایده جذابی می زنند که نهایتاً می شود #الگو_به_مثابه_پارادایم البته خود ایشان پی حرفشان را به خوبی در کتابشان نگرفتند. (بقیه بحثشان هم همان ایده جناب میرمعزی است، بعلاوه ذکر سخنان دیگران)
🔺 در بیانات #امام_خامنه_ای کلید واژه ای با عنوان #نقشه_جامع برای معنا کردن الگو بالا آمده است؛
🏷 «این الگو یک نقشه ی جامع است که به ما می گوید به کدام طرف، به کدام سمت، برای کدام هدف داریم حرکت می کنیم. وضعیت مطلوب باید تصویر شود و چگونگی رسیدن از وضع موجود به آن وضع مطلوب هم بایستی بیان شود.»
(۱۳۸۹/۰۹/۱۰) بيانات در نخستين نشست انديشه‌هاى راهبردى، بررسى انديشه‌هاى راهبردى الگوى اسلامى – ايرانىِ پيشرفت
🔺 تحت تأثیر همین بیان آقا خود معاونت هماهنگ و نظارت فرایندی مركز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در باب مفهوم و چیستی الگو آورده است که «الگو یک نقشه جامع است که هدف و سمت حرکت، شیوه ی حرکت و نحوه رفتار جامعه را برای تحقق یافتن تحول تکاملی جامعه بیان می کند.»
چیستی و مفهوم الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و نقشه راه و فرایند طراحی، تدوین، تصویب و پایش الگو، تهران، مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، ۱۳۹۱، ص 10 (اینجا)  ببینید

❇️ جمعبندی: به نظر می رسد نباید از کلمه الگو به سمت ادبیات مرسوم #مدل در فلسفه علم و علوم اجتماعی حرکت کنیم، اینجا یک معنای خاص از الگو اراده شده است، الگو در واقع #کالک_عملیات_تمدن_سازی است؛ اگر ما یک نظریه پیشرفت داریم که فرایند تحقق نظریه سعادت ما را بیان می کند، برای طی کردن این فرایند و برداشتن این گام ها نیازمند یک #نقشه و #برنامه هستیم که ابعاد مختلف #حیات_پرمؤلفه_تمدنی امروز ما را پشتیبانی می کند و لذا این نقشه صفت #جامع را نیز به خود گرفته است.
😧 این حد با وجود اینکه قدمی به جلو بوده است ولی با توجه به توقعی که آقا از این نقشه جامع داد قدری فهم دقیق را با مشکل مواجه می کند:
🏷 «وقتى مى‌گوئيم الگوى ايرانى – اسلامى، يعنى يك نقشه‌ى جامع. بدون نقشه‌ى جامع، دچار سردرگمى خواهيم شد؛ همچنان كه در طول اين سى سال، به حركتهاى هفت و هشتى، بى‌هدف و زيگزاگ مبتلا بوديم و به اين در و آن در زديم. گاهى يك حركتى را انجام داديم، بعد گاهى ضد آن حركت و متناقض با آن را – هم در زمينه‌ى فرهنگ، هم در زمينه‌ى اقتصاد و در زمينه‌هاى گوناگون – انجام داديم! اين به خاطر اين است كه يك نقشه‌ى جامع وجود نداشته است.»
(۱۳۸۹/۰۹/۱۰) بيانات در نخستين نشست انديشه‌هاى راهبردى، بررسى انديشه‌هاى راهبردى الگوى اسلامى – ايرانىِ پيشرفت
🔷 در حقیقت توقع رهبری از الگو این است که #نقشه_جامع_حرکت_تمدنی ما باشد، و این سطح توقع از الگو را بسیار بالا می برد. قاعدتاً این نقشه باید یک سطحی از کلیت و کلان نگری را در خود داشته باشد تا بتواند راهنمای حرکت انقلاب در مسیر پیشرفت باشد. جامعیت این نقشه هم به این است که ابعاد مختلف حیات اجتماعی را تعیین تکلیف کند.
🔹 با این دقت ها به نظر می رسد متنی که با عنوان «سند الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» ارائه شده است را باید به این شکل دید که در بخش هایی که دارد مبانی و آرمان و رسالت و افق را می گوید حالت مقدمه ای دارد و بهتر این بود که این مقدمه بیان نظریه سعادت و نظریه پیشرفت می بود و سپس ارائه نقشه؛ آن بخشی که در واقع اصل سند است قسمت تدابیر است، در یک ملاحظه اولیه احساس یک #نقشه_واحد به انسان دست نمی دهد، به شکل گزاره گزاره بیان شده است، ولی تلاشی که شده که این تدابیر از جامعیت برخوردار باشند قابل تحسین است.
ذیلا متن «سند الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» می آید و بخش تدابیر را نیز جداگانه برای دقت بیشتر می گذارم.

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#درگیری_شعار_توحید_با_استکبار
#عقیل_رضانسب
#یادداشت_117 (بخش اول)
#جلسه_204

💠 آشنایی با جریان #سنت_گراها

☑️ #معرف_یادداشت: در یک پرانتزی امروز جناب #استاد_فلاح به این بحث پرداختند که دعوای ما با غرب دعوای سنت و مدرنیته نیست و اساساً نباید ما وارد این دوگانه بشویم؛ جریانی که روی سنت تأکید می کند موسوم به #سنت_گراها هستند که در این یادداشت به معرفی این جریان می پردازیم. این یادداشت تحلیلی نیست و صرفاً نتیجه جستجو و مطالعه اولیه ای است که در حد آشنایی اولیه با این جریان بسته شده است.

🔺 مکتب سنت‌گرایی، رویکردی در فلسفه معاصر است که نسبت به مدرنیته و فلسفه جدید در غرب موضعی بشدت انتقادی دارد و خواهان احیای دانش و خرد در معنای قدسی است. باور بنیادین و مرکزی در این مکتب اعتقاد به خرد جاویدان می‌باشد که مبنی بر حضور یک حقیقت فراطبیعی مشترک، جاویدان و جهانی در بطن سنت‌های معتبر دینی می‌باشد و علم تجربی مدرن را که رویکردی سکولار به جهان و انسان دارد را نقد می‌کنند. این مکتب بر دین‌شناسی تطبیقی در دوره معاصر بسیار اثرگذار بوده‌است. در جهان اسلام، این مکتب با پیوند با تصوف جای پایی میان مردم یافته‌است. همچنین با آیین‌ها و ادیان شرق دور پیوند دارد.
مهمترین متفکران این مکتب در سده بیستم رنه گنون (عبدالواحد یحیی)، آننده کومرسوامی و فریت هیوف شوئون (عیسی نورالدین احمد) بوده‌اند. همچنین، از دیگر متفکران سرشناس این مکتب تیتوس بورکهارت، مارتین لینگز (ابوبکر سراج‌الدین)، سید حسین نصر هستند.
📝 (ویکی پدیا))🔺 حول‏ و حوش اوایل قرن بیستم آرای افرادی مانند گنون، کوماراسوامی، شوان و لینگز آغازگر شماری از مباحث پیرامون‏ سنت‏ گرایی در غرب بود. اینان به این محور مبنایی اعتقاد داشتند که سنت،حقیقت وحی الهی است که در ابعاد وجودی انسان در هنر، علوم و صنایع جریان دارد. سنت‏ گرایان معتقدند انسان با جدا شدن‏ از آن مبنای الهی و تسلط و چیرگی بیش از اندازه بر عقل و خرد، از آن حقیقت نخستین و معرفت حقیقی جدا شده است. بنابراین‏ در گردابی سیاه گرفتار آمده است؛ تبعات آن نیز همین بلایی است‏ که مدرنیته بر سر بشر امروزی آورده است. این مسلک فکری گاه با وحدت متعالی ادیان و حکمت جاویدان و حکمت خالده شناسانده‏ می‏شود و معتقدان به این مسلک را سنت‏ گرا می ‏نامند؛ اگرچه نباید فراموش کرد که این شیوه فکری در ابتدا به سهولت پذیرفته نشد؛ آثار گنون سال‏ها در اروپا ممنوع بود و کسی اگر از این شیوه فکری سخن‏ می‏گفت به شدت طرد می‏شد تحصل‏ گرایان، پیرامون پراگماتیسم و تجربی‏باوران از جمله کسانی بودند که با این نحله به شدت برخورد داشتند.
امروزه جریان سنت ‏گرایی در جهان بالغ بر پنجاه متفکر و نظریه پرداز زنده و مرده دارد.اندیشمندانی چون کوماراسوامی، شوان، لینگز، بورکهارت، گنون، اسمیت، پالیس، شرارد، نیدلمن، نصر، دوران، کریچلو و…؛ اما در میان این نظریه ‏پردازان تنها نام ایرانی‏ای که‏ دیده می‏شود سید حسین نصر است.
📝 مقاله: سنت گرایی به روایت خودمان/ داستان سنت و سنت گرایی در ایران – دین پرست، منوچهر – دانلود مقاله
▫️ در ادامه این مقاله بحث خوبی در مورد سید حسین نصر کرده است. همچنین توضیح داده که چه تلاش هایی در راه بسط و توسعه سنت گرایی در ایران انجام شده است؛ اینکه چه آثاری از شوان، گنون، مارتین لینگز در ایران ترجمه شده، به انتشار ویژه‏نامه«سنت‏گرایان»از سوی نشریه«نقد و نظر» که با صاحب امتیازی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم بوده اشاره کرده، به اینکه #فرهنگستان_هنر چه کارهایی در ترویج سنت گرایی در ایران انجام داده، برخی تلاش های آقایان ملکیان، سید جواد طباطبایی را در کانتکس سنت گرایی تبیین کرده است.

💠 آشنایی با جریان #سنت_گراها

🔺 سنتگرایی، یک جریان روشنفکری دینی است که در اوایل قرن بیستم در عرصه فکری و اجتماعی غرب ظهور کرد. سنتگرایان نیز، گروهی هستند که در جریان ظهور و بروز مدرنیته، به تقابل با آن برخاستند و ساحت دنیای غرب را که در حال تیشه زدن بر پیکر انسان آسمانی و خراب نمودن عوالم فراتر از عالم مادی بود، با تندترین نقادیها به پای میز محاکمه بردند و از انسانی که جویای اصل خویش بود، دادخواهی نمودند.
📝 مقاله سنت گرایی نوشته طاهره عطوفی کاشانی. (دانلود مقاله)
)▫️ در توضیحی معرفی مقاله می نویسند: این مقاله، حکایت جریانی است که هم درصدد تشریح نوعی دینشناسی است و هم دغدغه اوجگیری شیوع آثار و عواقب مدرنیته در سراسر جهان را دارد. طرفداران این مکتب فکری معتقدند که مدرنیته، برخالف اعتقادش، آدمی را گرفتار توهم و سرابی نموده و باعث پیشرفت افقی انسان در جهان مادی شده است و این امر، به خاطر ماهیت مدرنیته است.
این مقاله پس از مقدمه هایی دربارۀ سنتگرایان، به منظور شفاف کردن این سؤال که «چرا سنتگرایان، غرب را به نقادی کشانیده اند؟» میخواهد به مبانی نظری این مکتب فکری، به صورت موشکافانه بپردازد، همچنین، به علم و عقل از دیدگاه آنان نیز اشارهای خواهد نمود.
▫️ خانم عطوفی کاشانی ظاهراً شاگرد استاد پارسانیا هستند و پایان نامه کارشناسی ارشدشان نیز زیر نظر ایشان بوده، موضوع پایان نامه شان نیز در همین زمینه بوده است. «نظریه ی اجتماعی سنت گرایان با تأکید بر نظریه ی اجتماعی رنه گنون»)🔺سنت گراها معتقد به حکمت خالده هستند؛ اصطلاح حکمت خالده یا فلسفه جاودان را نخستین بار در غرب، آگوستینوس استویخوس برای عنوان کتابش در سال۱۵۴۰انتخاب کرد و سپس این واژه در نگاشته‌ای از لایب نیتز در سال ۱۷۱۵شهرت یافت و در نهایت، فریتیوف شووان با بهره‌گیری از آثار رنه گنون با معنای دیگری آن را دنبال کرد.سنّت‌گرایان به حکمت خالده و خرد جاویدان معتقدند و ادیان بزرگ جهان مانند:اسلام و مسیحیت و یهود؛ آیین‌های شرق آسیا همچون بودا، جین، شینتو و تائو را از حقیقت مشترکی برخوردار می‌دانند.جریان‌های مختلف فلسفه اسلامی به ویژه حکمت متعالیه از مصادیق آن به شمار می‌آیند؛ پیام اصلی این فلسفه، تمایز ظاهر و باطن ادیان و کثرت ظاهری و وحدت باطنی آنهاست.
🔻سنّت ‌گرایان بر این باورند که اولاً همه ادیان بزرگ و ماندگار در جهان، سرچشمه الهی دارند.ثانیاً با وجود اختلافات ظاهری از وحدت باطنی برخوردارند.ثالثاً حکمت جاودان در همه آنها محقق است.حکمت خالده در پرتو بینش سنّتی، منشأ هزاران دین مختلف را – که طی قرون و اعصار بر جوامع بشری حکم‌فرمایی کرده و موجب پیدایش تمدّن‌های سنّتی با قوانین دینی، نهادهای اجتماعی، هنر و علوم خاص خودشان شده‌اند-تنها در یک حقیقت مطلق و واحد می‌بیند، حقیقتی که در اسلام با اصل شهادت به وحدانیت خداوند “لااله الاالله” در اوپانیشاد ها با عنوان “نه این و نه آن” در تائوئیسم با اصل”حقیقت بی نام”و در انجیل با عنوان “من آنم که هستم” بیان شده است، البتّه به شرطی که حقیقت فوق در والاترین معنای خود درک شود. سنّت‌ گرایی به جهت اعتقاد به وحدت متعالی ادیان به تبلیغ دین حق باور ندارند و دینداران را بر اعتقاد و پای بندی بر دین خود توصیه می‌کنند.ادعایی که به طور کامل با آیات مربوط به ضرورت تبلیغ دینی تعارض دارد.بر این مبنا، سنّت‌ گرایان، آموزه‌های ادیان را به گوهر و صدف تقسیم می کنند و پیام های مشترک ادیان را گوهر تمام ادیان می‌دانند.در آن صورت، فروع دین به اهمیت بُعد عرفانی دین نمی‌رسد وخود همین ادعای وحدت متعالی ادیان به کثرت‌ گرایی دینی می‌انجامد؛ زیرا با تفکیک شریعت ظاهری و حقیقت باطنی، راه‌های مختلف رسیدن به حقیقت معنا پیدا می‌کند.
🔺 یکی از لوازم غیر قابل انکار نظریه وحدت متعالیه ادیان، عبارت از پذیرش پلورالیسم دینی است. البتّه تفاوت مبنایی میان کثرت گرایی دینی جان هیک با کثرت گرایی دینی سنّت گرایی وجود دارد.سنّت گرایی با رویکرد هستی شناختی و حکمت خالده و با بهره گیری از عرفان و تصوف، تلاش می‌کند تا کثرت ادیان شرقی و غربی را تجلیات الهی بداند، در حالی ‌که جان هیک با رویکرد فلسفه انتقادی و معرفت شناختی کانت، کثرت ادیان را دستاوردهای بشری معرفی می‌کند.
📝 منبع این بخش: مقاله سنت گرایی در سایت ویکی فقه ).

 

#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#یادداشت_23
#جلسه_204
#انقلاب_انقلاب_است
#محمد_أمامي

📌خمینی در تمامی مقاطع انقلاب چه آن گاه که نامه قیام لله را نوشت؛ و به تمامی ابعاد حکومت حمله کرد؛ و چه آن گاه که در کنار آیت الله بروجردی باقبول زعامت ایشان سعی داشت تا از این طریق فعالیت کند ؛و چه آن گاه که در سال 1341 در فیضیه فریاد و اسلاما سر داد و با فریادهای خود داعی مردم مسلمان ایران شد؛ ویا در نجف بر سر کرسی درس ِولایت فقیه درحال تئوری پردازی بود،و چه آن گه مردم به خروش امدند؛ و به سنت اسلامی چله شهدای خود را در هر شهر و برزنی برگزار میکردند؛

یک مساله بیشتر نداشت؛وآن هم انقلاب بود .

مساله خمینی انقلاب بود. انقلابی به گستردگی تمامی شوون زندگی بشری؛ و به وسعت تمامی ابعاد حیات انسانی؛ و به عمق تمامی جان ها و ارواح انسانی .

#انقلاب خمینی برعلیه اسلام هم بود و هم فقط نبود.

#انقلاب خمینی برعلیه انسان زمان طاغوت هم بود و هم فقط نبود.

#انقلاب خمینی بر علیه ارزش های پوسیده سنت هم بود وهم فقط نبود.

#انقلاب خمینی برعلیه ارزش نمای های مدرنیته هم بود و هم فقط نبود.

#انقلاب خمینی برعلیه حکومت شاهنشاهی هم بود و هم فقط نبود.

محدود کردن انقلاب در هرکدام مساوی با انحراف انقلاب.

#انقلاب خمینی_انقلاب_بود.

#انقلاب خمینی با تمکن و استخلاف وارثان صالح خداوند بر روی زمین آغاز شد، و هنوز درحال طی طریق خود می باشد؛ و اگر اراده آن داریم تا اخر خط برویم، و باید به دنبال انقلاب به گستردگی وعمق انقلاب باشیم.

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#دلنوشته
#آیت_الله_مصباح_یزدی
#محمد_هادی_جوهری
#یادداشت_26
#جلسه_204

 

دیدار نخست

ماه رمضان سال 1391 بود، 15 سال بیشتر نداشتم، برای اولین بار ایشان را دیدم، جلسات اخلاق ماه رمضان فوق العاده ای داشتند. این قدر لذت بخش بود که تمام دلخوشی ماه رمضان های دوران نوجوانی ام درس های ایشان بود.
در همان سن کم دوست داشتم بتوانم خودم را متنسب به ایشان کنم. از بس ایشان را دوست داشتم. عالمی وارسته، خوش بیان و خوش سیما و خوش چهره و … در یک کلام آن چه همه خوبان دارند او یک جا داشت…
دلم برای خودمان می سوزد، چقدر علامه مصباح ها در عالم ما کم هستند و چقدر کمتر ما از این کم های زیاد استفاده می کنیم.
در این چند سال بعد از فوت ایت الله مهدوی کنی ، دیگر برای از دست دادن هیچ عالمی اینقدر متاثر نشده بودم، تا اینکه خبر فوت علامه مصباح را شنیدم.
اینقدر این عالم بزرگ هست که طلب آمرزش برای او از طرف چون مایی ظلم است شاید بهتر باشد این گونه بگوییم که خدایش او را شفیع ما در صحرای سرگردانی قرار دهد.

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#آیت_الله_مصباح_یزدی
#محمد_هادی_جوهری
#یادداشت_28
#جلسه_204

 

رهبر اجتماعی و فرهنگی

توصیف علامه مصباح در حد یک استاد بزرگ حوزه علمیه یک ظلم بزرگ به علم تراجم می باشد.
حضرت علامه مصباح یزدی یک رهبر بزرگ اجتماعی و فرهنگی می باشد. و کمتر کسی توانایی راهبری اجتماعی و فرهنگی جامعه را دارد.
ایشان به حق یک مصلح بزرگ اجتماعی می باشند و بی شک دارای طرحی راهبردی برای اصلاح جامعه. شخصیتی که برای این دغدغه بزرگ در تمامی این سال ها هزینه داده است و سعی بر وقف خود برای انقلاب اسلامی و جامعه اسلامی کرده است.
و فقط نام بردن فعالیت های اجتماعی که ایشان در این سال ها در کنار فعالیت تحصیلی خود داشته است، خود گویای این راهبری اجتماعی و فرهنگی می باشد.
1-عضو و دبیر گروه یازده نفره ای که در قبل از انقلاب فعالیت های سیاسی و انقلابی داشتند و بعد از انقلاب جامعه مدرسین حوزه را تشکیل دادند.
2-عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه
3-یکی از موسسین دفتر همکاری حوزه و دانشگاه
4-رییس شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت
5-موسس و رییس موسسه علمی و پژوهشی امام خمینی
6-عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی
7-فعالیت در انقلاب فرهنگی دانشگاه
8-ورود در عرصه نواندیشی
9-…
و ندیدن این شخصیت بزرگ و عدم شناخت جامعه علمی و نخبگانی ما از اندیشه و طرح های ایشان، بزرگترین خسران ما نسبت به این بزرگوار می باشد.

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#نظریه_پیشرفت
#هدف_راهبردی
#محمد_هادی_جوهری
#یادداشت_30
#جلسه_204

 

پیشرفت، به مثابه یک هدف راهبردی

برای هر مسیری سه نوع هدف می شود ترسیم کرد، یک هدف غایی ، یک هدف مرحله ای و دیگری هدف راهبردی است.
اما برای ارزیابی و برنامه ریزی راهبردی، اهداف مرحله ای و هدف غایی کافی نیست و نیازمند هدف راهبردی هستیم.
هدف راهبردی کاملا متناسب با شرایط حال و زمانه انتخاب می شود و دائما قابل ارزیابی است و می تواند به صورت لحظه ای حرکت در مسیر را مورد بررسی قرار دهد.
شاید بتوان ادعا کرد که پیشرفت، هدف راهبردی انقلاب اسلامی در این برهه زمانی است.
پیشرفت باید حقیقی باشد، عمیق باشد و متّکی به پایه‌ها و استوانه‌های محکم داخلی باشد؛ این میشود پیشرفت؛ پیشرفت واقعی این است، این تعبیر حضرت اقا در باب پیشرفت حقیقی است.
این پیشرفت باید در افق تمدنی صورت گیرد و باید سبب پویایی جامعه شود و تمامی جامعه را بر سر مسائل انقلاب اسلامی به خط کند.
این پیشرفت همه جانبه است، یعنی تمامی کمالات را در خود جمع کرده است.و نقل به مضمون روایت امام صادق علیه السلام که می فرمایند هر سخن خوبی که می شنوید، این سخن برای ماست. گویای این ادعا نیز می باشد. لذا در ادبیات پیشرفت باید تمامی سخن های خوب و تمامی کمالات را برای انقلاب اسلامی بخواهیم و به عبارت دیگر تمامی این کمالات در انقلاب اسلامی وجود بالقوه دارد و کافی است اراده ملی متوجه این مسئله شود تا تبدیل به کمالات بالفعل شود.
اراده ملی، جان مایه پیشرفت همه جانبه و حقیقی است.

بسم الله الرحمن الرحیم
#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#محمد_حسن_زاده
#یادداشت_54
#جلسه_203
#علامه_مصباح_یزدی_ره
#تئوری_پرداز_انقلاب
#چرا_گیجیم؟
• قدر داشته ها مان را بدانیم
چرا دانشمندان و نخبگان مان را نمیشناسیم؟ چرا به آنها نمی بالیم؟ چرا از داشته هامان استفاده نمیکنیم؟ چه از عناصر قدرتمان حمایت نمیکنیم؟
نخبگان ما حقیقتا عناصر قدرت ملی ما هستند در این جنگ نابرابر. تنها راه نجات ملت ایران و امت اسلام از چنگال جهان خواران قوی شدن است. مهم ترین مولفه ی قدرت ما نخبگان ما هستند. نخبگان علوم نوین، نخبگان علوم انسانی، نخبگان نظامی و سیاسی، نخبگان فرهنگی و اجتماعی، نخبگان تمدنی و….
چرا مردم ما هیچکدام را نمی شناسند؟ چرا حرف های این نخبگان هیچ کجای این مملکت به گوش افراد نمی رسد؟ چرا ذائقه مردم جوری شده است که بیشتر به دنبال فکاهی و یا جزئیات زندگی فلان بازیگر سینما یا بازیکن فوتبال و… هستند؟ چرا این بحث های جدی دیگر در تلویزیون و رسانه ها نیست؟ چرا مردم را به سمت این نبخگان سوق نمیدهیم؟ مگر چند مصباح و سلیمانی و فخری زاده داریم که اینقدر راحت از دست میدهیم؟ چرا این نخبگان که میتوانند ولی و امام جامعه را یاری دهند و حلقه ی واسط بین امام و ملت باشند و امت اسلام را به اوج عزت برسانند و بشریت را رهایی بخشند، را جدی نمیگیریم؟
والله قسم اگر خود دشمن اسم سلیمانی را بزرگ نکرده بود و دائما در بی بی سی و….. از او خبر نرفته بود، سلیمانی عزیز را هم نمیشناختیم. اصلا اسمش را هم نمی دانستیم.( مثل بسیاری که اکنون در حال فعالیت هستند و آنها را نمیشناسیم) اکنون هم که اسمش را میدانیم، سیره ی او را تحلیل نمیکنیم. او را اسطوره ی بچه های خود نمیکنیم. نخبگی های او را استخراج نمیکنیم تا چراغ راهمان باشد و مسیر را به ما بنماید.
قص علی هذا مصباح، فخری زاده، امام خمینی، امام خامنه ای و همه ی نخبگانی که خون دل خورده اند تا این عَلَم به سرانجام برسد.
«مَنْ نَامَ عَنْ نُصْرَةِ وَلِيِّهِ، انْتَبَهَ بِوَطْأَةِ عَدُوِّهِ»(امام علی ع)
آنکه وقت یاری ولیّ خود خُفت، با لگد دشمن بیدارش می‌کنند.

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#آیت_الله_مصباح_یزدی
#عقیل_رضانسب
#یادداشت_116 (بخش اول)
#جلسه_203

💠 #مسئله_عمری آیت الله مصباح (ره)

🔺قیام حضرت امام خمینی رحمة الله علیه در شرایطی شروع شود که وضعیت حوزه های علمیه به بیانی که خود ایشان در #منشور_روحانیت دارند طوری بود که اگر به همان شکل ادامه می یافت «وضع روحانیت و حوزه‌ها، وضع کلیساهای قرون وسطی می‌شد» [صحيفه امام، ج‏21، ص: 279]
🔺 حوزه بعد از #شکست_مشروطه چنان در لاک خود فرو رفت که مستکبرین عالم از این برهه آنچنان استفاده‌ای کردند که قرن‌ها زمان لازم داشت تا در وضعیت عادی بتوانند این بلاها را سر ملت شریف ایران بیاورند. روحانیت بعد از یک ورود با تمام قوا و قدرت و یک شکست سنگین و افتضاح چنان پژمرده و مچاله شده بود که دست نشانده‌های انگلیس یعنی روشنفکران خود فروخته و غربزده با دکوری و مجسمه ای به اسم رضاخان همه سرمایه‌ای که روحانیت در طول قرن‌ها جمع کرده بود را به سرعتی که آتش در گندم‌زار خشک بیفتد یک به یک داشت می سوزاند و جلو می رفت. «كَمَا تَأْكُلُ النَّارُ الْحَطَبَ»
🔺 مدرنیته مغرورانه و مقتدرانه تمام قله‌های جهان را یک به یک در حال فتح کردن بود، و آمریکا به عنوان شیطان بزرگ چنان داشت هیمنه پیدا می‌کرد که هیچ قدرتی در جهان یارای مقاومت در برابرش را نداشت؛ شوروی به عنوان قطب دیگری از جهان کفر و الحاد نیز در اوج قدرت بود و جهان بین این دو قطبی غرب و شرق تقسیم شده بود و همه همچون بره هایی رام در طویله گرگان بودند که فقط انتظار خورده شدن را می کشیدند؛ آرام آرام کار به جایی رسید که کسی حتی تصور این را نمی‌کرد که بشود در مقابل این دیو هزار سر ایستاد، چه رسد به اینکه نقطه‌ی مهم و استراتژیکی مثل ایران را را جلوی چشم همه جهانیان و در روز روشن از زیر چنگال‌های او بیرون کشید و تبدیل به قدرتی شود که در مقابل این دو قطب ددمنش قطب سومی درست کرد.
🔺 انقلاب خمینی در این ظلماتی که « ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ» [سوره مبارکه نور آیه 40] بود، و در این وضعیت #تحجر و گوشه‌نشینی که نهاد دین و علمای دین دچار شده بودند؛ همچون نوری که پرده ظلمت را پاره کرد ظهور کرد؛ بسیار منظم و حساب شده و دقیق گام‌های خود را برداشت و با کمترین حرکتِ اضافی و با کمترین هزینه‌ای که بشود برای چنین کار بزرگی متصور شد؛ به پیروزی رسید.
🔺 چنین حرکت منضبط و مقتدری بدون داشتن #پشتوانه‌های_تئوریک امکان تحقق نداشت؛ اساساً وقتی یک حرکت در اندازه‌های یک انقلاب بخواهد مطرح بشود، بدون اینکه پشتوانه‌‌های نظری مستحکمی نداشته باشد امکان تحقق ندارد؛ حرکت‌های سطحی اجتماعی و به صحنه زدن‌های کور قابلیت دوام ندارد، مخصوصاً در مقابل دشمنی به نام #تمدن_غرب که سر تا پای خود را با پشتوانه‌های تئوریک مسلح کرده است؛
🔺 در شرایطی که نه تنها دانش‌های دینی، بلکه علمای دین نیز آمادگی پشتیبانی از چنین طوفانی را نداشتند، امام خمینی با تکیه بر سرمایه‌‌ای که آن را هم از #تراث_ارزشمند_شیعی و هم تجربه‌های گذشته ملت ایران و سرمایه‌هایی که حاصل زحمت چند قرن علمای روشن ضمیر شیعه در این مرز و بوم بوده است، و هم تجربه شکست اخیری که در مشروطه متحمل شده بودیم؛ حاصل آورده بود و آن را می توان #اندیشه‌ی_امام_خمینی یا #مکتب_امام_خمینی نام نهاد؛ حرکت اصلاحی خود را شروع کرد، آن میزان از #پشتوانه‌ی_تئوریک گرچه برای رقم زدن یک انقلاب به آن بزرگی سرمایه بزرگی محسوب می شد و همانطور که اصل محقق شدن انقلاب در آن شرایط یک معجزه بود، خود آن اندیشه نیز یک معجزه محسوب می شد؛ اما بی شک با توجه به نیازهای نو به نوی یک انقلاب در وسط جامعه گرگ جهانی، که همانند نگه داشتن زغال برافروخته در کف دست بود؛ نیازمند پشتیبانی تئوریک نو به نو بوده است.
🔺 امام بعد از خیز اولیه‌ی انقلاب در سال 42 و برخورد سنگینی و خشنی که با آن خیز اولیه شده بود، به این نتیجه رسید که باید مبتنی بر این اندیشه اصلاحی حاصل آمده که خود آن اندیشه هم هنوز در مرحله اجمال خود به سر می برد؛ یک نسلی تربیت شوند که بتوانند منبع جوشان پشتیبانی کننده از این حرکتی باشند که بنا و پی اعتقادی داشت و طبعاً پشتیبانی نظری خورش خیلی بالا بود. بعلاوه در مرحله آماده سازی چنین نیروهایی و همچنین بستر عملیاتی رقم زدن حرکت که در اختیار بود، خود این اندیشه نیز مرحله خروج از اجمال به تفصیل را طی کند.

🔺 این انقلاب با انضباط عجیبی که ناشی از قوت آن اندیشه و پشتوانه قوی تئوریک بود، به پیروزی رسید و همان اول معلوم بود که علاوه بر خود حضرت امام چه کسانی در افق این پشتیبانی تئوریک هستند؛ امثال حضرت آیات بهشتی و مطهری و خامنه‌ای و … در این افق بودند؛ یک اتفاق وحشتناک برای یک انقلاب نوپا این بود که نیروهای اصلی که انقلاب می‌تواند با تکیه بر آن‌ها زایایی و پویایی خود را حفظ کند، از آن گرفته شوند. ترور شهید بهشتی و شهید مطهری واقعاً ضایعه بسیار بزرگی برای انقلاب محسوب می‌شد؛ برای ترور آیت‌الله خامنه‌ای هم اقدام کردند که ناموفق بود (واقعا بعید است که عقل کوچکی مثل گروه فرقان این همه می‌فهمیده که اینطور دقیق مهره‌های اصلی را بزند، و احتمالاً فراتر از این ظواهر پشت این قضیه باشد.)
🔺 گرفتن نیروهای اصلی که بناست نقطه اصلی پشتیبانی از انقلاب که همان #پشتیبانی_تئوریک است را بر عهده، لطمه بزرگی به انقلاب محسوب می شد؛ انقلابی که اصل آن یک #سخن_نو بود، وقتی که چشمه‌های تولید سخن نو به نوی آن در همان قدم اول گرفته شوند، گرفتار یک دست‌انداز جدی شده است؛ خود حضرت امام و رهبری بعد از ایشان نیز که درگیر رهبری و مسائل جاری مربوط به آن شدند، هر چند که بخش مهمی از این پشتوانه تئوریک را هم در زمان حضرت امام خود ایشان و هم در زمان رهبری آیت الله خامنه‌ای خود رهبری انجام داده‌اند.
«یک نهضت بزرگ اگر بخواهد در میان مردم پا بگیرد، جا پیدا کند، با قبول نخبگان و زبدگان جامعه مواجه شود، باید حرف و سخن نو به صحنه بیاورد و داشته باشد. با شعار، مردم را چهار صباح می‌شود در صحنه نگه‌داشت؛ اما مبارزۀ بنیانی را با صِرف شعارهای سطحی و پوک _که در دهان بعضی‌ها می‌بینید‌_ نمی‌توان راه انداخت؛ بلکه برای آن مبارزه و در صحنه نگه‌داشتن مردم، فکر لازم است؛ برای پشتوانۀ حرکت عظیم مردمی، یک سد و تکیه‌گاه مستحکم فکری لازم است.»

«در مقابل سترون و نازا بودن غرب در برون‌زایی اندیشه‌هاى نو ـ که بعد از اومانیسم و مکتب‌هایی که متکى به اومانیسم هستند و فلسفه‌هاى زائیده و منشأ گرفتۀ از اومانیسم غربى، دیگر غرب زایش فکرى نداشته و ایدۀ نو براى بشر و حیات انسان ارائه نداده ـ جمهورى اسلامى داراى زایش فکرى است.
ما براى مسائل روحى انسان، براى مسائل اجتماعى انسان، براى مسائل حکومتى انسان، حرف‌های تازه‌اى داریم. حرف تازه معنایش این نیست که اگر گفته شد، همۀ دنیا آن را قبول خواهند کرد؛ معنایش این است که یک جریان جدیدى را در دریاچۀ عظیم فکر بشرى به وجود مى‌آورد؛ موج‌آفرینى می‌کند.»
🔺 با توجه به مقدماتی که گفته شد به نظر می رسد که قطعاً یکی از کلان‌ترین مسائل و ضروری‌ترین رسالت‌هایی که در دوران انقلاب اسلامی ممکن است متوجه شخص یا جمع شود همین مسئله است؛ در مورد حوزه علمیه باید گفت که رسالت اصلی و مهم‌ترین و فوری‌ترین مسئله‌ای که باید تمام سرمایه‌های خود را طوری جهت می‌داد تا می‌توانست جلوی این ظلم بزرگ را بگیرد و پشتیبانی تئوریک این انقلاب مظلوم را بر عهده بگیرد؛ همین مسئله بوده است؛ زیرا اگر علما وارثین انبیاء هستند باید علاوه بر فهم و تبیین و تبلیغ دین، باید اجرای دین و به دست دیدن افتادن تمام حیات فردی و اجتماعی انسان را رقم بزنند؛ لذاست که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به صورت هوشمندانه هدفی به نام #تمدن_نوین_اسلامی را به عنوان هدف غایی انقلاب اسلامی ترسیم کرده‌اند؛
«دهه‌های آینده دهه‌های شما است و شمایید که باید کارآزموده و پُرانگیزه از انقلاب خود حراست کنید و آن را هرچه بیشتر به آرمان بزرگش که ایجاد تمدّن نوین اسلامی و آمادگی برای طلوع خورشید ولایت عظمی (ارواحنا فداه) است، نزدیک کنید.»

«یک عنصر دیگری که لازم است برای این حرکت، این است که این حرکت باید یک جهت‌گیری مشخّصی داشته باشد؛ یک جهت‌گیری منطقی و قابل قبول، که در حرکت عمومی ملّت ایران که ما داریم پیشنهاد می‌کنیم و مطرح میکنیم، این جهت‌گیری، جهت‌گیری به سمت جامعه‌ی اسلامی یا تمدّن اسلامی است؛ یعنی میخواهیم برویم به سمت تشکیل یک جامعه‌ی اسلامی؛ و حرکت عمومی، ما را باید به اینجا و در نهایت به یک تمدّن پیشرفته‌ی اسلامی برساند.»

🔺 دیدن این خلأ بزرگ و کمر همت بستن برای برطرف کردن این خلأ توسط هر چشمی نمی توانست اتفاق بیفتد و اگر چشمی قابلیت دیدن این خلأ را پیدا می کرد، ممکن بود عزمی متناسب برای کمر همت بستن برای پاسخ به این مسئله، نداشته باشد.
🔺 به نظر اگر بخواهیم تمام کنش‌های حضرت #آیت_الله_مصباح_یزدی را بخواهیم و همه را در یک کلان طرح معنا بکنیم، باید بگوییم که ایشان این خلأ بزرگ را که #پشتیبانی_تئوریک از انقلاب اسلامی بوده است، هم چشم دیدنش را پیدا کردند و هم عزم دنبال کردن و ایستادن پای این کار را داشتند و تمام زندگی و ظرفیت خود را پای رقم زدن چنین چیزی آورده‌اند.
🔺 اگر ایشان وارد مباحثات اندیشه‌ای با روشنفکران در اوایل انقلاب می‌شوند، اگر به شدت درگیر بحث انقلاب فرهنگی می‌شوند، اگر وارد شکستن فضای متحجرانه حوزه‌های علمیه شدند، حوزه‌ای که با وجود اینکه فرزند رشیدی مثل انقلاب اسلامی را زاییده است، باز به خودش جرئت نمی‌دهد متولی پشتیبانی از این فرزند خود را بر عهده بگیرد؛ اگر در همین حوزه مرکزی را تأسیس می‌کنند با مأموریت تولید علوم انسانی اسلامی، اگر طرح‌های مثل طرح ولایت را برای تربیت نیروهای متخصص و متعهد برای نظام اسلامی را تأسیس می‌کنند، اگر وارد کنش‌های سیاسی و اصلاح‌گری های اجتماعی می شوند؛ همه و همه را باید در این بستر و آب و هوا معنا کرد که ایشان این مأموریت که انقلاب عزیز و مظلوم انقلابی ما چون اساساً یک سخن نو بود، نیازمند به پشتیبانی تئوریک نو به نو است و این پشتیبانی را جایی جز حوزه علمیه نمی‌تواند بر عهده بگیرد؛ را هم دیدند و رصد کردند و هم عزم رقم خوردن آن را بر عهده گرفتند و هم تمام لوازمی که چنین مأموریتی لازم دارد را دیدند و سعی در فراهم آوردن آن کردند.

#یادداشت

#حامد_خواجه
#یادداشت_29
#جلسه_203

#آیت_الله_مصباح رحمت الله علیه

آیت الله مصباح از بزرگان شخصیت‌های فکری و فرهنگی ما است؛ همچون شهید مطهری. در فرهنگ غرب شخصیت‌ّهای فکری و فرهنگی قهرمانان ملت به شمار نمی‌آیند؛ بلکه هنرپیشه‌ها و ورزشکاران الگوها برایشان نقش قهرمان را بازی می‌کنند. هرچند این فرهنگ هنوز به صورت کامل وارد ایران و فرهنگ ما نشده است، اما آنچنان هم دور نیست وشاید بتوان گفت تا حدودی توانسته‌اند فرهنگ ما را تغییر دهند. در میان ملت ما هم خیلی کم به الگوها و قهرمانان، شخصیت‌های فکری و فرهنگی هستند. و شاید اگر به مدد الگو قرار گرفتن شهدا نبود، تفاوتی در این زمینه با غرب نداشتیم. وقتی قهرمان یک جوان به جای آن که یک شخصیت فکری و فرهنگی باشد، یک هنرپیشه است، آن جوان توان تصمیم بزرگ و سعادتمندانه گرفتن ندارد. و این یک مصیبت بزرگ است.
اگر در معرفی کامل و جامع شخصیت‌های بزرگ فکری فرهنگی مثل حضرت آیت الله مصباح کوتاهی کنیم، قطعا دشمنان فرهنگی ما در این عرصه نبرد پیروز خواهند شد و قهرمانان دروغین را برای جوانان ما الگو خواهند کرد.
این وظیفه‌ی ماست که این سرمایه‌های بزرگ فکری را اولا خود خوب و از تمام ابعاد بشناسیم و بعد به دیگران بشناسانیم. آیت الله مصباح در واقع مطهری امروز و حتی فردای ما است. ایشان متفکر انقلاب و اندیشه‌ّای پشتیبان این انقلاب هستند. فکر می‌کنید چرا اینقدر ضد انقلاب حقد و کینه نسبت به ایشان دارد؟ چرا اینقدر برای تخریب شخصیت ایشان سرمایه‌گذاری می‌کند؟
درست است که ایشان از میان ما رفتنه‌اند و در زمان حیات‌شان ما آن‌گونه که باید با ایشان برخورد نکردیم و آنگونه که باید از ایشان استفاده نکردیم؛ اما هنوز اندیشه ایشان به عنوان یک متفکر نخبه موجود است و نباید بگذاریم اندیشه ایشان فراموش شود. و البته که تا حدودی این وظیفه شاگردان ایشان است اما ما همه در قبال این اندیشمند و متفکر مسئولیم و باید اندیشه‌های ایشان را برای نسل امروز بیان کنیم تا ثمره و ذخیره‌ای شود برای نسل‌های بعد. ایشان واقعا مطهری دوران هستند. و باید به عنوان مطهری امروز و فردای ما شناخته شوند. هرچند ما در حق شهید مطهری و اندیشه‌های ایشان هم کوتاهی کردیم لکن نباید بگذاریم نسبت به آیت الله مصباح کوتاهی شود.

#یادداشت_21
#جلسه_202
#محمد_أمامي
#برشی__از_کتاب_تاملات_قرآنی
#
🔴مباحثی که دراین جلسات حلقه اندیشه کلامی مطرح می شود ؛ شروع مترقی برای تحقق هدف اصالی اقامه دین برای حوزه و حوزویان می باشد.
آروزیی که سال هاست انقلاب اسلامی در انتظار به ثمره رسیدن آن در بطن حوزه های علمیه می باشد؛ آرمانی که خمینی کبیر در اخرین روزهای حیات خود در دل منشور به آن اشاره کرده بود که مجتهد باید مدیر و مدبر باشد.
مجتهد انقلاب اسلامی چاره ای جز این ندارد که در همان ایام طفولیت طلبگی خود در پرورشگاه رهبران انقلاب اسلامی زیست کند. و تا از این نسیم تنفس نکند؛ نخواهد توانست حیات بشری را تغذیه کند.

به نظرم مطلوب آمد که بحثی مربوط به اقامه دین با برشی کتاب #تاملات_قرانی جلد 2 اثر استاد میرباقری را در اختیار دوستان قرار دهیم:

“🔼هم درباب خوبی و هم در باب بدی ها سه گام داریم : گام #اقدام، اشاعه ، اقامه کسی که نماز می خواند و نماز خوان خوبی است ،کسی که #اشاعه نماز می کند، مسجد می سازد، و ترویج نماز می کند، کسی هم که #اقامه نماز کند، یعنی #فرهنگ نماز خواندن را در جامعه برپا کند….مرحله اقامه مرحله ای است که شما کانه نوعی #جبر_اجتماعی ایجاد می کنید.

🔶مثل این که به تن آدم لباس آهنی بپوشند واو را در فضای مغناطیسی قرار بدهند، و بگویند : راحت باش. راحت راه برو. به حسب ظاهر هیچ جبری نیست، اما این فضای مغناطیسی و این لباس نوعی جبر ایجاد می کند . و آدم را به سمتی که کشش مغناطیسی است پیش می برد.”