#امید_فشندی
#جلسه_214
#یادداشت_89
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#معیار_ارزیابی_ادعای_توحید

✅ گفتمان پیشرفت و هویت شیعی

مقوله‌ی #پیشرفت از عناصر مفهومی مهمّی تغذیه می‌كند ازجمله #آینده ؛ البته آینده نه به‌معنای ظرفی از زمان كه حالا نیست و آناتی پس از الآن است، بلكه به‌معنای منازل و مقاصد پی‌درپی‌ای است كه – در یك حركت پیوسته – بر انسان یا جامعه‌ی انسانی می‌گذرد.

عنصر #انتظار و باور به #مهدویت – و حتی رجعت – از اجزای سازنده‌ی #هویت_شیعه است و این انتظار و مهدویت نیز با آینده گره خورده است.

بنابراین سه مقوله‌ی #پیشرفت و #شیعه و #آینده در نسبت تنگاتنگی با هم قرار دارند، اما چرا جامعه‌ی علمی و عامّی شیعی در عمل، كم‌تر از بسیاری از كشورهایی كه از چنین اقتدارات مفهومی و معنایی خاصی برخوردار نیستند، به آینده و پیشرفت و بازیابی و جانمایی نقش خود در ساختن آینده نمی‌پردازد؟

در یك كلام باید گفت كه #آینده‌ی_مهدوی_شیعی از دالان #اراده ی شیعیان نمی‌گذرد تا ایشان را در موضع فعّال و سازنده نسبت به آینده قرار دهد!

نه در غیبت برای خود سهمی می‌بینیم و نه در ظهور، نقشی و در این انفعال، بسیار سخت است كه هویت شیعی زایای یك اراده‌ی معطوف به پیشرفت شود!

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#حمزه_وطن_فدا
#یادداشت_74
#جلسه_214

#نصرت_جوهری
اینجا سخنانی هست و سخن دانانی
ادعاهایی هست و انتقاداتی و ابهاماتی
و واژهایی که قدری بی صاحب رها شده اند

مردم سالاری چیست که میتواند رقیب دولت اسلامی باشد
دولت اسلامی چیست که میتواند بدون مردمسالاری حتی محقق شود
جامعه اسلامی چیست که باید بعد از دولت اسلامی باشد و تکوینش نیازمند دولت اسلامی است
و حالا مردم سالاری دوره دولت سازی چه تفاوتی با مردم سالاری دوره جامعه سازی دارد

یا اینکه
مردمسالاری اصلا همان جامعه سازی است
و ما بعد از دولت اسلامی باید به مردم سالاری فکر کنیم
و در مرحله دولت سازی صرفا به همین حد از ورود مردم که در ساحت انتخابات تبلور دارد بسنده کرد

یا اینکه
مردم سالاری اگر محقق بشود تازه میشود به یک دولت اسلامی فکر کرد
یعنی مرحله مردم سالاری یک مرحله است خودش و دولت اسلامی خودش مرحله ای دیگر

یا اینکه
دولت اسلامی صیرورت و حاصل مصدر یک مردم سالاری است
و جامعه اسلامی صیرورتی دیگر از این مردم سالاری

آیا در مکتب امام باید با همین الگوی موجود به دولت اسلامی نگاه کرد
یا مردمسالاری اساسا معنای دولت اسلامی را نیز تغییر میدهد

یا حتی آیا
آنارشیسم چیز بدی است
آیا آنارشیسم همین هرج و مرجی است که در اذهان شکل گرفته است
یا میتوان الگویی مردمسالار و بدون دولت مدرن را و البته عاقلانه و منضبط را نشانه گرفت
ایا از حرکت نبوی و علوی باید خوانشی مونارشیستی داشت یا آنارشیستی
از حرکت مهدوی چه طور؟

و حالا در تمام این سوالات ، نگاه امام چیست ، نگاه رهبری چیست ؟
استناد هر یک از این تقاریر به امام و رهبری چگونه است ؟

تقریر های متفاوتی هست
حاج آقای فلاح نگاهی دارند
حاج آقای موسوی نگاهی دارند
و دیگران و دیگرانی

اینجا و با این سوالات داریم به شکل واقعی وارد بحث میشویم
و از این جهت این متن و این سوالات مغتنم است

#نصرت_جوهری در گام اول این است که این واژه ها را بیشتر نمایان و شفاف کرد
نظرات و ایده ها و تقریر ها را کامل و خوب شناخت
و بعد سوالات را شفاف و تیز نمود
و آنها را پی گرفت

——————————————————————————————-
در کلاس فقه استاد موسوی خیلی از این دعوا ها روشن و تیز به میدان کشیده میشود و میتواند در کنار کلاس حلقه کلامی باب اندیشیدن در این میدان را فراهم تر سازد.

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#درگیری_شعار_توحید_با_استکبار
#سیدمرتضی_شرافت
#یادداشت_3ُ6
#جلسه_214
#امتداد_گفتمان_توحید
#برنامه‌ریزی_راهبردی
#راهبرد

❓چقدر از ادبیات دانش مدیریت و برنامه ریزی اطلاع داریم؟ اصلا آیا مباحثی که در دانش امروز و به اسم مدیریت تولید شده است، برای ما قابل استفاده است؟ شناخت ادبیات و اصطلاحات چقدر ما را در برنامه ریزی کمک می کند؟ آیا شناخت آنها ما را از فضای اسلامی خودمان دور نمی کند؟
🔸در تمام سطوح برنامه ریزی جمهوری اسلامی و حتی در جلسه خودمان از اصطلاحات این دانش استفاده می کنم. مثلا اهداف بلندمدت، اهداف میانی، راهبرد، چشم انداز، سرمایه انسانی، آرمان و… . پس بهتر است یک نگاه اولیه ای به این اصطلاحات داشته باشیم.
❇️البته حضرت استاد در یکی از جلسات فرمودند که ما برای اصطلاح راهبرد هم باید جایگزین ارائه بدهیم.

➖مدیریت استراتژیک (راهبردی)
🔸معمولا به کسی مدیر می گوییم که بتواند برای هر مشکلی راه حلی ارائه کند و هر کاستی ای را جبران کند و هر ضعفی را تدبیر کند. مدیر خوب کسی است که برای هر وضعیتی، آماده باشد و ایده داشته باشد.
🔸اما در نگاه راهبردی، همه مشکلات احصا می شود، اولویت بندی می شود، با ارائه یک یا چند راهبرد، سعی می کنند همه مشکلات و ضعف ها را حل کنند و به هدفی که از پیش تعیین شده است، دست بیابند.
🔸البته برنامه ریزی راهبردی خیلی زمان بر است و این طور نیست که فقط ادعا کنیم مثلا با راهبرد الف، همه مشکلات حل می شود. بلکه باید به صورت دقیق و واضح نشان داده شود و رابطه راهبرد با تک تک مسائل و ضعف ها و رساندن آنها به نقطه مطلوب مشخص گردد.
🔹برای کشف راهبرد، و همچنین کشف وضعیت موجود، مدل ها و الگوهای متعددی در دانش مدیریت ارائه شده است که مطالعه آنها هم خالی از فایده نیست. (شاید در یادداشت دیگری به آنها پرداختم.)
🔹همچنین اصطلاحات دیگری در برنامه ریزی راهبردی دخیل هستند که آشنایی با آنها، به برنامه ریزی کمک می کند. (شاید در یادداشت دیگری به این هم پرداختم)

🔸🔸🔸مثلا فرض کنید، یک جای خیلی خیلی دور، یک حلقه ای وجود داشته باشد، و ما بررسی کرده ایم و چند مشکل برای آن احصا کرده ایم. مثلا حضور کم رنگ است. یادداشت هایشان را نمی دهند. مطالعه هم هنوز جدی نشده است. یک مدیر تاکتیکی، به تک تک این موارد می پردازد و برای حضور، راه حل پیدا می کند. برای یادداشت جداگانه گام تعریف می کند. و برای مطالعه هم لابد یک چیزی در همین حد پیشنهاد می دهد.
اما یک نگاه راهبردی مثلا از استاد خواهش می کند که بحث را چالشی تر مطرح کنند و پر هیجان تر و حتی یک مقدار هم ناموسی اش کنند. طبیعتا اعضا درگیر می شوند. حضور پررنگ می شود. بحث داغ می شود، افراد به جوشش در می آیند و یادداشت می نویسند. احتمالا برای بررسی بیشتر منابعی را هم مطالعه می کنند.
در یک جمله، برنامه ریزی راهبردی، شبیه همان «یک تیر و چند نشان» خودمان است.

پ.ن: البته رفقا توجه دارند که مثال بالا صرفا یک مثال از سرزمینی دور افتاده بود و ربطی حال فعلی ما ندارد.

#اميد_فشندی
#جلسه_213
#يادداشت_88

#اراده‌ی_ملّی_يا_امّی؟ (3)

اگر آفرينش #اراده‌ی_ملی در گرو اثاره‌ی هويت شيعی و حوزوی است، اثاره‌ی #هویت_امّی چه؟

تقرير عرفی (عالم و عامّی) ما شيعيان از اسلام شديدا با هويت شيعی – خصوصا تقرير مناسكی – گره خورده است و چنين هويتی، از زايش يك اراده‌ی امّی سترون است.

در #يادداشت_87 به تفاوت بارز دو رهبر سابق و فعلی جمهوری اسلامی در پرداختن به اراده‌ی امّی و ملّی پرداختم؛ حضرت امام از چنان اقتدارات توحيدی برخوردا بود كه هرگز تن به شهادت شريعت در محضر ولايت و مناسك ولايی شيعه نمی‌داد و حتی از رفتن به مسجد جمكران هم خودداری می‌كرد، از دوران صدر اسلام و حكومت خلفای راشدين با غرور ياد می‌كرد و تن به مرزبندي‌های مذهبی نمی‌داد.

اما حضرت آقا، گرچه تقريرهای توحيدی و ويرايشگرانه‌ی ايشان از ولايت در «طرح كلی انديشه اسلامی در قرآن»، حاكی از گرايش ايشان به گستره‌ی دين‌پيرايان مذهبی است؛ اما طبيعتا از مقام و مكانت لازم برای پيگيری پرونده‌ی اصلاحی خود – خصوصا در دوران رهبری – برخوردا نبود و لذا عرصه‌ی دين و تبليغ يك‌پارچه دست‌مايه‌ی مبلغان و مدّاحان شد، البته كه حذف روشنفكران دينی همچون بهشتی و مطهری و مفتح و باهنر و حتي منتظری از حيات دينی جامعه‌ی ايران را نبايد كم‌تأثير دانست.

درنتيجه، هويتی جمهوری اسلامی به‌مرور از امّی به ملّی و شيعی گرايش پيدا كرد و هم‌اكنون، از منبر بيت رهبری گرفته تا بيت حضرت آيةالله وحيد خراسانی، در كوره‌ی هويت شيعی دميده می‌شود.

اهل سنت ايران در بيشتر مناطق سنّی‌نشين اجازه‌ی ساخت يك مسجد را هم ندارند، چگونه دنيای اسلام و جهان مستضعفين را به خود اميدوار كنيم كه در پی تشكيل يك هويت فراگير در مقابل نظام سلطه هستيم؟

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#درگیری_شعار_توحید_با_استکبار
#ایمان_نیک_گفتار
#یادداشت_21
#جلسه_213

🔴 حقیقت گفتمان پیشرفت

دراین جلسه استاد اشاره کردند که مراد از گفتمان پیشرفت این نیست که دائما حرف از کلمه ی پیشرفت بزنیم. یعنی باید در مصادیق آن ورود بکنیم. یعنی گفتمان پیشرفت به حمل شایع مدنظر است نه به حمل اولی
به ذهنم رسید تا این تذکر را بدهم که مبادا حرف زدن از گفتمان پیشرفت و نیاوردن صورت تفصیلی آنچه که حقیقتا از آن مدنظر داریم، حجابی برای فهم های ما شود و ما نتوانیم آنچه را که با ادبیات گفتمان سازی دنبال می کنیم محقق سازیم.
چرا که پرداختن بیش از اندازه به اسم یک چیز جدای از رسمش، نتیجه ای جز دور شدن ما و شکل گیری جهل های مرکب نسبت به آن نخواهد داشت.
برای نزدیک شدن به تصویر واقعی گفتمان پیشرفت چند سوال مطرح می کنیم:
مراد ما از گفتمان پیشرفت چیست؟
اینکه هر کسی در حوزه ی کاری خود قدمی رو به جلو بردارد؟
اینکه مردم پای کار حل مسأله های راهبردی و اولویت دار انقلاب اسلامی بیایند؟
پیشرفت در چه حوزه هایی مدنظر است؟ آیا ما از گفتمان پیشرفت، همه ی عرصه های مورد نیاز جامعه را مدنظر داریم؟
اگر اینگونه است، آیا تکثر حوزه های مختلف پیشرفت، مانع تمرکز لازم در گفتمان سازی نیست؟
آیا پیشرفت در حوزه ی خاصی وجود دارد که به مثابه نقطه ی کانونی سایر پیشرفت های جامعه قرار بگیرد؟
ما از گفتمان پیشرفت چه لایه هایی از جامعه را مدنظر داریم؟
محتوای سخن ما در گفتمان سازی برای پیشرفت چه خواهد بود؟

درخواست حقیر از جلساتمان این است که کمی جلوتر برویم، و تصویرمان را از گفتمان پیشرفت را شفاف تر کنیم.
.

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#امتداد_امروزین_توحید
#علی_اکبرنژاد
#یادداشت_27
#جلسه_213

#پیشرفت_حسینی
#گفتمان_هویت

🔰آغاز انقلاب و نظام اسلامی از نقطه‌ی صفر⁉️

📜به این فراز از بیانیه گام دوم لطفا توجه کنید:👇

انقلاب اسلامی و نظام برخاسته از آن، از نقطه‌ی صفر آغاز شد؛ اوّلاً: همه‌چیز علیه ما بود…
… ثانیاً: هیچ تجربه‌ی پیشینی و راه طی‌شده‌ای در برابر ما وجود نداشت. بدیهی است که قیام‌های مارکسیستی و امثال آن نمی‌توانست برای انقلابی که از متن ایمان و معرفت اسلامی پدید آمده است، الگو محسوب شود. انقلابیون اسلامی بدون سرمشق و تجربه آغاز کردند و ترکیب جمهوریّت و اسلامیّت و ابزارهای تشکیل و پیشرفت آن، جز با هدایت الهی و قلب نورانی و اندیشه‌ی بزرگ امام خمینی، به دست نیامد. و این نخستین درخشش انقلاب بود.

🔸در جلسه نکته‌ای بیان شد مبنی براینکه یکی از راهبردهای رهبری اجتماعی در حاکمیت انگلیس، حل مسائل سیاسی و اجتماعی از راه ترجمان فرهنگی از آن نیازهاست؛ به طوریکه زمزمه‌ساز بوده و از طریق مدیریت ذهنیت‌ها، مسائل را با هزینه‌ی کمتری حل نمایند. این ایده به صورت کلی مقبول واقع شد.

🔸اما ترجمان فرهنگی از نیازهای نهضت اسلامی، که به صورت واضحی با تار و پود مولفه‌های هویتی جامعه گره خورده است، آیا می‌تواند همواره نسخه‌ای کارگشا برای مهندسی اجتماعی باشد؟

🔸خصوصا در جامعه ایران، که عنصر تشیع نقش بسیار پررنگی در چارچوبه هویتی آن جامعه دارد، به نظر می‌رسد وام گرفتن از هویت شیعی به نفع پیشرفت ملی، بسیار دشوار باشد.

📌از یک تشکیلات همیشه معرض چه انتظاری برای پیشرفت در حوزه حکمرانی داریم؟

#یادداشت
#روح_توحید_نفی_عبودیت_غیر_خدا
#امتداد_امروزین_توحید
#علی_اکبرنژاد
#یادداشت_26
#جلسه_211 و #جلسه_212

#اراده_انفسی
#اراده_آفاقی
#جریان_امامت

🔰عامل تفوق اراده‌ای بر دیگر اراده‌ها چیست⁉️

🖋به گفته مرحوم شاه‌آبادی عزم جوهره‌ی انسانیت است. یعنی شخصی که ملاکات انسانیت و مشتقات فطرت در او بیشتر محقق باشد، در قوت عزم و اراده‌ی او نمودار می‌گردد.

🖋#عدالت فردی را آنطور که تعبیر کرده‌اند، برخاسته از تعادل میان قوا و داشته‌های انسانی است. اصلی‌ترین عامل برقراری تعادل میان قوا نیز #تقوا است. به عبارت دیگر توحیدی کردن قوای انسانی.

🖋#نیت نیز هنگامی است که جهت‌گیری افعال انسان مشخص شود. افعالی که از عزم واراده تبعیت جسته اما برآیند قوای انسان است.
این قوا آن هنگامی که از عقلانیت تغذیه کرده و از معنویت بهره جوید، از عدالت برخوردار گشته و برآیندی خواهد داشت که منطبق بر خواست فطرت است؛ فطرتی که از ضرباهنگ هستی پیروی می‌کند. در اینجاست که مفهوم تقوا تعیّن می‌یابد. یعنی تنظیم قوای انسانی برای سودهی به سمت غایت مطلوب.

🖋فلذا هرکس قدرت عظیم‌تری در تنظیم قوا به خرج دهد، از اراده‌ی والاتری برخوردار خواهد گشت و #صاحب_عزم (اولوالعزم) خواهد شد. پس بر دیگر اراده‌ها تفوق یافته و اراده‌ی عالی خود را مسلط بر دیگر اراده‌ها نموده و آنها را در طول اراده خویش قرار می‌دهد. به دیگر تعبیر #امامتِ_اراده‌های_انسانی را در دست می‌گیرد.

🖋حال اگر شخص امامت بر قوای خود پیدا کرد (اقامه دین انفسی)، بر دیگر انسان‌ها نیز شأنیت امامت خواهد یافت (اقامه دین آفاقی).

🖋خلق اراده ملی، آنگاه موثر خواهد افتاد که جریان امامت، و پیوستار ولایت، خود شأنیت امام بودن یافته و طلایه‌دار عزم و اراده ملی گردد. وگرنه با صرف گفتمان‌سازی و ایجاد زمزمه فراگیر، اما بدون مشاهده‌ی الگو و #دستِ_دعوت‌کننده (نه هل دهنده!) شاید خلق عزم و اراده ملی کمی بعید نماید…

☘️منْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً فَلْيَبْدَأْ بِتَعْلِيمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِيمِ غَيْرِهِ وَ لْيَكُنْ تَأْدِيبُهُ بِسِيرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِيبِهِ بِلِسَانِهِ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ