#امید_فشندی
#یادداشت_190
#جلسه_330
#مشخصات_اسلام

🔰 دانش یا بینش؛ ارزشمندی و كارآمدی

اینكه دانش فی‌نفسه ارزش دارد، سخن درستی است اما راهگشا نیست.
همه‌چیز در این هستی ارزشمند است، چون هست و در پس این بودن حكمتی نهفته كه هستی آن را پیدا كرده.

اما اگر دغدغه‌ی كارآیی داشته باشیم، بیشتر باید در پی فهم “نسبت” این هست‌ها با حیات اجتماعی باشیم.

در زیست جمعی، بیش از #دانش به #بینش نیازمندیم و دانش به‌تنهایی نمی‌تواند میدان‌داری كند. (مگر دانشِ بینش)

دانشمندان منصف نیز وقتی با مقوله‌ی قدرت و حاكمیت دست‌وپنجه نرم كردند، بیشتر بر طبل بصیرت كوبیدند تا دانش، و بینش نیز چیزی از جنس بصیرت است: یك آگاهی انضمامی و متصل به میدان…

البته كه دانش به عنوان یك فضیلت انسانی باید مورد تشویق و ترویج حاكمیت قرار گیرد، اما نه اینكه دانشمندی را ارزش افضل معرفی كند یا دانشمندان را بر تخت تصمیم‌گیری نشاند.

مثلا فقه در میان علوم اسلامی از فضیلت دانشی خاصی برخوردار است، اما فقیهان لزوما از بینش و صلاحیت كافی برای سررشته‌داری سیاسی و اجتماعی برخوردار نیستند، چه اینكه جمهوری اسلامی هم در عمل، بر شرط #اجتهاد برای مسئولان روحانی نظام چشم‌پوشیده و “بینش سیاسی و مدیریتی” را بر “اجتهاد و تخصص علمی” ترجیح داده.

ماجراهای #حضرت_آقای_آملی ، آخرین زور نظام جمهوری اسلامی برای ولایت‌داری دانش «فقه» بر مدیریت كشور بود كه نشد؛ از قضا سركنگبین صفرا فزود..

ناگزیز، یا باید مفهوم مصطلح فقه را توسعه داد و بینش سیاسی و اجتماعی و مدیریتی را هم از حقایق ادّعایی آن برشمرد (با تأسّی به سكّاكی)، یا شرط اجتهاد را از شروط مسئولیت‌های حوزوی نظام حذف كرد.

#خلاصه آنكه دانش فضیلت است اما در منظومه‌ی فضائل افضل نیست، كار را باید به مرد میدان – بینش – سپرد.

18 مهر 1400

#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#علم
#محمد_هادی_جوهری
#یادداشت_111
#جلسه_330

 

🔰حقیقت علم🔰

علم تحت هیچ یک از مقولات قرار نمی گیرد. چرا که اساسا علم ماهیت ندارد که تحت مقولات قرار گیرد. علم یک پدیده مجزا نمی باشد. علم مرتبه ای از وجود می باشد. وجود وقتی به مرتبه علم می رسد، آنگاه موجود خودآگاه می شود.
فلذا علم از سنخ وجود می باشد.
این تفسیر از حقیقت علم می تواند روایت مختلف در باب علم را معنا بخش کند. اول العلم معرفت الجبار، راس العلم التواضع ، العلم نور یقذفه الله فی قلب من یشا و …
چرا که اساسا این روایات حقیقت علم را در اتصال به حقیقت حق تعالی که وجود مطلق است قرار داده اند. یعنی اساسا حقیقت علم، اتصال به وجود حق تعالی می باشد. و هر چیز دیگر به جز آن حجاب محسوب می شود. و اتصال به حق تعالی اتصالی وجودی است . چرا که او وجود مطلق است و چیزی جز وجود نیست.
یعنی اگر وجود مادی در مرتبه ای از کمال خود، در طول وجود حق تعالی قرار گیرد، تبدیل به آن موجود خودآگاه می شود که آن علم است.
علم با این تفسیر، نور دیده می شود. و الا سایر تفاسیر از علم چیزی جز حجاب نیست.
و این تفسیر می تواند آن روایت امام حسن عسکری در باب آیه و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون را مفهوم کند. ایشان می فرماید ، لیعبدون ای لیعرفون. معرفت و علم مرتبه ای از وجود حق تعالی است . و اساسا، خلقت برای رسیدن به اوست.

#محمد_صحرایی
#مشخصات_اسلام
#یادداشت_83
#جلسه_330

آنچه در سیره ی بزرگانی همچون مرحوم علامه ی حسن زاده مشاهده می شد احترام و دلسپاری به همه ی علوم بود.
اگر چه کم و زیاد داشت اما به کتاب ریاضی یا فیزیکی که دستاورد مسلمانان نبود هم با احترام مواجه میشدند و برای یادگیری آن ولع داشتند.
همیشه در ذهنم منطق اینگونه رفتارهای ایشان مورد سوال و شاید اشکال بوده و هست.
برایم نوعی اشتهای به دور از أهمّ و مهم کردن عقلایی و بدور از زندگی می نمایاند.
آیا همه ی اینها به جهت آثار دنیوی و برزخی این علوم است؟
علم فیزیک یا شیمی یا هندسه چگونه منشأ برای امتداد برزخی انسان خواهد شد؟
سرّ اینهمه احترام این بزرگان به علم و دانش چیست؟
همیشه در مواجهاتی که با افراد حوزوی داشتم به نظرم می رسید غالبا میتوان از طریق چهره و حتی راه رفتار و منش، طلبه ای که اهل تلاش علمی است را از طلاب دیگر تمییز داد حتی اگر طلاب دیگر اهل عبادت و تقوا باشند و حتی اگر علم مورد تلاش این طلبه علم اصول باشد.
خودم به این نتیجه رسیده ام که احتمالا علم به خودی خودش و فارق از آثار عملی اش، در انسان یک نحوه اثر و سعه ی وجودی ایجاد میکند.

#یادداشت
#حمیدرضاشب_بویی
#مشخصات_اسلام
#یادداشت_102
#جلسه_330
#خسارت_حذف_آداب_علم_آموزی1

در این جلسه مطلبی حضرت استاد درباره حذف و از دست رفتن آداب علم آموزی از تاریخ و عصر حاضر مطرح نمودند و خسارتی در مسیر پرنور تعلم دانستند. در کتاب شرح حدیث جنود عقل و جهل امام رحمه الله علیه این بحث تا حدودی باز و تفسیر داده شده است.

در نگاه امام رضوان الله علیه، علم با وجود و کمال مطلق مساوق است لذا ایشان از طرفی قائل اند که هرجا هستی هست به همان اندازه شعاع علم هست و از طرفی عشق به کمال، عشق به علم است اما حضرت امام توضیح می دهند که این علمی که با کمال و وجود مساوق است علم حضوری است و نه حصولی، نهایتا می توان دریافت ایشان آن علمی را که ذیل جنود عقل به حساب می آورند علم حضوری است و جهل را در مقابل این علم قرار می دهند و البته این جهل را مساوق نقصان می دانند و به همین دلیل ایشان اختلافات علوم را ناشی از حجاب ظلمانیه می دانند و می فرمایند که «اگر فطرت محتجب نشود، و در غلاف طبيعت نرود، متوجه به معرفت مطلقه شود، و اگر محتجب شود، به اندازه احتجاب از معرفت بازماند، تا برسد به آنجا كه جهول مطلق شود».

این مطلبی را که حضرت امام ذیل جنود عقل و جهل مطرح می فرمایند عملا یک درگیری عمیق و حقیقی را با علمی مطرح می کنند که این علم در سطح علم شهودی و حضوری است و امام عالمی که بخواهد افسر این درگیری نام گذاری کند آن عالمی را ملاک قرار می دهد که خودش شرف حضور بر حقیقت دارد لذا سر رعایت آداب جهت رفع حجاب های فطری برای افسران این درگیری واجب و لازم می دانند.

#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#محسن_همت
#یادداشت_71
#جلسه_329

💠نگاه توحیدی در مسائل خرد و کلان اجتماعی

نمی دانم چرا خدا همیشه یه طور دیگه می بیند؟

انگار جهان ماده همه اش فریب است همه اش سراب است. این چه ظاهر و باطنی است که بهم نمی خورند.
🔹خمس می‌دهید گمان می کنید که از حسابتان کم می شود اما در واقع اضافه میشود!!!
🔹صدقه مال را کم نمی کند بلکه اضافه میکند!!!
🔹فقیر از شما کمک می خواهد شما به او کمک نمی کنید بلکه او دارد به شما لطف میکند!!!!!
🔹در غزوه حدیبیه طرف مقابل تا بن دندان مسلح و جبهه ما بدون آمادگی و سلاح است بعد می گوید اگر وارد جنگ و کارزارمی شدید حتما پیروز بودید
🔹سر بریده خانواده اش پیش چشمانش قرار دارد اما باز بانگ پیروزی سر می دهد که غیر زیبایی ندیده است!!!
🔹ابرقدرت های عالم با زر و قدرت و رسانه در حال اداره جهان هستند اما خدا می گوید اینها همه‌اش پوشالی است شما بلند شوید حل می شود.

دیگه واقعا چشمها را باید شست
جور دیگر باید دید…
🌳

#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#سعید_خورشیدی
#یادداشت_69
#جلسه_329
#همراهی_اراده_الهی_و_اراده_مردم
آیه 11 رعد میفرماید :
إِنَّ اللهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِم
خداوند سرنوشت هر قومی را به خودشان سپرده و آن را تغییر نمیدهد مگر آنکه خود آنها تغییر کنند.
سرنوشت جهان و جهانیان محتوم و جبری نیست. آن چه جبری و محتوم است و ارده خداود به آن تعلق گرفته، این قاعده و سنت است که میگوید : تغییرات و تحولات جوامع بشری را خداوند تعیین میکند اما ملاک تصرفات او نیز احوالات همین جوامع و تغییر و تحولات آنهاست!
این آیه یک همراهی میان اراده مردم و اراده خداوند را نمایش میدهد.
این همراهی هر دو طرف را روشن تر میسازد !
از طرفی خواهیم دانست که اراده مردم، اراده ای موثر، مقتدر و معجزه آساست ! زیرا ملاک اراده خداوند است و أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ !
از طرفی دیگر نیز خواهیم دانست که اراده الهی همیشه از مجرای اراده انسان ها جریان می یابد . به همین سبب در آیه 25 سوره حدید هدف ارسال رسل را این دانسته که مردم عدالت را برقرار کنند : لیقوم الناس بالقسط ! و شاید از همین باب باشد که در آیه 16 سوره اسراء فرموده است : وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا

#یادداشت
#حمیدرضا_فتحی
#مشخصات_اسلام
#یادداشت_**
#جلسه_329

در جلسه روز گذشته بحثی مطرح شد که کلید تحولات اجتماعی اراده ملی است. سوالی که برای بنده مطرح شد این است که آیا ما در طول حیات اسلامی-انقلابی خود دائما نیاز داریم که تحول اجتماعی رقم بزنیم؟ به عبارت دیگر بنده اینطور متوجه می شوم که لفظ تحول اجتماعی در مواردی به کار می رود که نقطه عطف اتفاقات اجتماعی باشد. در واقع سوالی که مطرح می شود این است که اگر انقلاب اسلامی را یک تحول اجتماعی بدانیم آیا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و برقراری نظام اسلامی هم مدام قرار است مسائل کشورداری خود را با تحول اجتماعی حل کنیم؟ فرض بفرمایید پوشش مردم را می خواهیم حل کنیم، تحول اجتماعی لازم داریم؟ نهاد تعلیم و تربیت تراز انقلاب اسلامی می خواهیم باید تحول اجتماعی راه بیندازیم؟ یا همان مثالی که در جلسه مطرح شد، آیا ما واقعا برای حل مساله فضای مجازی باید اراده ملی شکل دهیم؟
آیا همانطور که در یک مقطعی این اراده ملی شکل گرفت تا نظام طاغوت را شکست داد و نظام حق را جایگزین آن کرد، معضلات و مسائل اجتماعی نظام حق را هم باید با اراده ملی حل کرد؟!!

#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#مهدی_اعلایی
#یادداشت_55
#جلسه_329

توجه به اراده مردم و خواست مردم مسئله ای است که امروز کمتر به آن می پردازیم.
.
همه می دانیم که انقلاب سال ۵۷ فقط با اراده مردم موفق شد و نه با حمایت ابر قدرت ها و یا حتی با مناسبات قدرت و سیاست
.
ولی اکنون، پس از گذشت حدود ۴۰ سال از آن ایام، متاسفانه از این کیمیایی که در اختیار داریم، غافل شده ایم.
.
مسئولین جمهوری اسلامی با مردم صحبت نمی کنند و برای خود در عمل الزامی نمی بینند که پاسخگوی افکار عمومی باشند.
.
سخت تر و عجیب تر آنکه روحانیت نیز، که نهادی برخاسته از اراده مردمی است و توسط مردم نیز، تامین مالی می شود، نسبت به اراده مردم توجه زیادی نداشته و بیشتر چشم به مناسبات قدرت دوخته و امیدوار است با تغییر مسئولین و آمد و شد مسئولین، اتفاقی رقم بخورد. حال آنکه، راه حل اساسی، تغییر خواست مردم است.
.
این مسأله تا جایی پیش رفته، که حتی ما در برخی موارد، از رجوع به آرای مردم و خواست مردم ابا داریم. چون با مردم حرف نمی زنیم و برای تغییر و جهت دهی اراده مردم وقت جدی نمی گذاریم.
.
خلاصه کلام اینکه در گام دوم انقلاب، باید بسیار بیشتر از آن که توجه خود را به تصمیمات مسئولین معطوف کنیم، باید به اراده ملی توجه کرد.

#یادداشت
#حسین_علیمردانی
#مشخصات_اسلام
#جلسه_328
#جامعه
#فرهنگ
#نشست
#حجت_الاسلام_حیدری_پور

🔰وجود و خارجیت فرهنگ

🔺فرهنگ چیست؟
معانی مشترک مورد قبول، فرهنگ است.

انسان هویت معنایی دارد.
معنا از شعور و اراده ی او نشأت می گیرد.

معنا منحصر به غرض نیست، اعم از غرض است.

فرض بکنید صرف احساسات را ما معنا می گوییم، حتی لازم نیست که این احساسات فعال باشد، احساسات منفعلانه و مطاوعه ای هم معنا حساب می شود. مثلا کسی از کنار دریا رد می شود و از آن احساس لذت می کند. بحث لذت هم اصلا در میان نیست، همین یک همراهی دارد و نسبتی دارد کافی است.

احساسات، تلقی ها، …. چیزهایی که از جنس معنا که می توانید معنا در نظر بگیرید.

معانی مشترک مقبول کجاست؟

در ذهن من و شما است. به هر دلیلی ذهن من و شما مشترک شد. این شد فرهنگ مشترک ما، همین برای بودن فرهنگ کفایت می کند.

🔺هویت انسان

هویت انسان کنشگر و تعامل کننده است. ما با هم در تعامل هستیم. در این تعامل من و شما با تمام هویت خود داریم با هم تعامل می کنیم.

در تعامل من فردی یک برآیندهایی جمع زده می شود و به میدان می آید، آن برآیندها همه ی احساسات، انتباعات، نسبت ها، تلقی از نسبت ها و … همه ی این چیزهای مدخلیت دارد.

این معنا را که به کار می بریم به خاطر آن هویت تعاملی و برآیندی است که داریم، این هویت برآیندی غلیظ است. یعنی کنشی که انجام می دهم، خیلی چیزها را در نظر می گیرم.

پس ما کنشگر هستیم و حاصل و برآیند تمام دارایی های درونی من در این کنش می ریزد.

من و شما در عالم خارج با هم تعامل می کنیم.

🔺نسبت ظاهر و باطن

باطن نسبت به ظاهر مهیمن است.

وقتی من باشما تعامل می کنم یعنی تمام دارایی هایم را وسط می گذارم. یعنی تمام یا بخش عمده ای از دارایی هایم را وسط می گذارم.

ما بخاطر هویت تعاملی که داریم و در این تعامل تمام داشته هایمان را می آوریم و این تعامل در بیرون اتفاق می افتد و نه در درون، و به خاطر اینکه بیرون هم خالی از درون ما نیست(ظاهر و باطن) لذا یک ناحیه و نقطه ای در بیرون مشترک انسانی ما شکل می گیرد که نه ما شماست و نه مال من است یعنی مال هر دوی ما است. ولی با تمام هویتش مال من است و با تمام هویتش مال شماست. این همان ناحیه ی معانی مشترک مقبول است. این بیرون است. حقیقی است و اختصاصی من نیست.

پس فرهنگ معانی مشترک مقبول است و این در ناحیه ی مشترک همه ی ما شکل می گیرد، بیرون از من ولی نه به معنای فیزیکال به معنای عالم انسانی، این عالم اختصاصا مال من نیست ولی من هم در ساخت آن شرکت دارم.