بارها در تعاملات متعدد با افراد جامعه امروز ایران این مسئله را حس کرده ایم که ریشه بسیاری از مسائل و مشکلات فکری و ذهنی و تعویق های مختلف، نوعی  مانع عاطفی است.

این حالت را میتوان اینگونه توصیف نمود که هر توضیح و تبیینی که بخواهد به علایق و سلایق مورد پذیرش آن گروه یا جامعه خللی وارد کند، مورد هجمه قرار میگیرد و اساسا شنیده نمیشود. در چنین موقعیتی به نظر میرسد جهاد تبیین را نباید بسیط و فقط به معنای ” گفتن” در نظر گرفت. بلکه همانگونه که در جهاد نظامی ، احداث خاکریز و پشتیبانی لجستیکی و بلکه احداث راه و پل برای انتقال ادوات مقدم و زمینه ساز برخورد نظامی است در عرضه جهاد تبیین نیز رفع موانع عاطفی برای شکلگیری گفتگو بسیار پر اهمیت تر از صرف گفتن است.

این مانع عاطفی را به اشکال گوناگونی میتوان تحلیل نمود :

تحلیل اول این است که جامعه نسبت به مواضع شما دچار بی اعتمادی شده است. در این فرض باید عوامل اعتمادساز و عوامل ایجاد بی اعتمادی را فهرست نمود.

تحلیل دوم این است که تعصب مانع این تعامل شده است.

تحلیل عمیق تر مشکل را در لایه عقلانیت میبرد و آن را مشوب به وهم مینماید ( که با تحلیل دوم نیز سازگار است

وضعیت فعلی جبهه بسیار متشتت است و البته این تشتت امری طبیعی است. درحالیکه از چپ و راست درحال ضربه خوردن هستیم، بسیار سخت می توانیم درمورد حل مشکلات فرهنگی کشور صحبت کنیم. بخصوص زمانی که به دنبال تحول باشیم، نه بهبود! اگر طرحی ارائه کنیم، که بخشی از وضعیت فعلی فرهنگ کشور را بهبود بخشد، خیلی راحت تر می توانیم جبهه انقلاب را با خود همراه کنیم، نسبت به زمانی که بخواهیم طرحی که موجب تحول در فرهنگ شود، ارائه کنیم. چرا که همین که ما در وضعیت فعلی، نخبگان جبهه را به تفکر بنیادین دعوت می کنیم، بخشی از جبهه از همان ابتدای دعوت با ما همراهی نمی کنند؛ بخصوص که «کل حزب بما لدیهم فرحون» و هرکس می انگارد آنچه بدان رسیده، تمام حقیقت است.
در شرایط فعلی، واقعا درمورد همراهی جبهه با ایده فرهنگی مادر و به صورت کلی امکان با هم فهمی درمورد ایده فرهنگی مادر تردید دارم. بخصوص که وقتی شما طرحی آماده داشته باشی و دیگران را به آن دعوت کنی، معمولا چنین کاری با بازخورد منفی جبهه مواجه می شود.
همه آنچه گفته شد، در کنار این موضوع قرار می گیرد، که اساسا ایده تحولی (مثل ایده فرهنگی مادر) دیریاب و پر از اشکال به نظر می رسد. (گرچه واقعا راه نجات همین ایده های تحولی است و طرح های آبکی و سطحی را، نمی توان بازسازی انقلابی ساختار فرهنگ نام نهاد)
با توجه به نکات بالا، سؤال اصلی اینست که آیا می توانیم با جبهه انقلاب درمورد ایده فرهنگی مادر گفتگو کنیم؟

💠چرخه رشد عقلانیت بر اساس حرکت جوهری اشتدادی با استفاده از سخنان استاد امینی نژاد (1) 💠

🔻نظریه حرکت جوهری ملاصدرا در چندین جای فلسفه اثرات زیادی را بر جای گذاشته است. یکی از اثرات آن در نفس شناسی است. بر اساس حرکت جوهری اشتدادی، انسان ابتدا یک ماهیت معدنی دارد سپس در حالت جنینی، هویتش در نباتی بودن شدید است و بعد از کودکی در حیوانیت شدید است و در نزدیک بلوغ در انسانیت شدید می شود.

🔻توضیح بیشتر: ابتدا که انسان یک خون است، ماهیتی معدنی دارد. سپس بعد از گذر زمانی در حالت جنینی و نوزادی، قوای نباتی اش مثل قوه غاذیه و نامیه اش بالفعل می شود.

بعد از نوزادی، قوای ادراکی انسان بالفعل می شود. ابتدا این قوه بیشتر در قوه ظاهری یعنی حواس پنجگانه و حس مشترک و قوه خیال و وهم و حافظه است. در این سن کودکی، قوه وهم انسان شدید است. قوه وهم، ساختارفهم، کل نگر و آینده نگر نیست، لذت های آشکار یعنی شهوات و نیازهای غریزی اش را بیشتر حس می کند و می طلبد.

بعد از مدتی رگه ای از عقل در وجود انسان ایجاد می شود. ابتدا وهم آن را خاموش می کند. بعد از مدتی به سبب اثرات محیط و رشد انسان، رگه های عقل قوی تر می شود. این عقلانیت به اندازه ای از قوت می رسد که نزاع و درگیری بین قوه وهم و قوه عقل رخ می دهد. در این درگیری ها که بازهم وهم غالب است، عقل رشد می کند. هرچه محیط و تربیت قوی تر باشد، عقلانیت بیشتر رشد می کند. حال اگر انسان عقلانیتش را خوب رشد دهد، به مرحله ای می رسد که قوه عقلش بر قوه وهمش غالب می شود.

این نزاع تا زمانی ادامه دارد که انسان این مسیر را کامل کند و کل جوهره اش عقلانیت بشود و عقل در او مستقر شود یعنی دارای عقل مستفاد شود. در این صورت دیگر وهم و شیطان هیچ اثری در او ندارد و حتی بالاتر قوه وهم در خدمت او قرار می گیرد.