#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#سید_ابراهیم_رضوی
#یادداشت_13
#جلسه_345

(بخش چهارم)

3- نکته سوم اشاره به این اشتباه است که بعضی در مقام اشکال به فطری بودن مدنیت انسان، فطری بودن مدینت را اینگونه توضیح داده اند:
«مقصود از این‌که انسان طبیعتاً و ذاتاً اجتماعی است، این است که کمالاتی که برای انسان مترقّب است، جز در پرتو زندگی اجتماعی میسر نمی‌شود و احتیاجات زندگی انسان جز با تمدن رفع شدنی نیست[زندگی اجتماعی یک هدف و کمال طبیعی برای انسان است]؛ نه این‌که مقصود این باشد که زندگی اجتماعی امری است غریزی و طبیعی و قهری و بیرون از دایره‌ی انتخاب و اختیار، همان‌طوری که بعضی حیوانات از قبیل زنبور عسل و موریانه و مورچه این‌طور هستند و به حسب غریزه طوری ساخته شده‌اند که قهراً و به طور خودکار با هم زندگی می‌کنند».

به نظر مساوی گرفتن فطری بودن با قهری بودن، خطا است. فطری بودن به معنای این نیست که انسان در مواجهه به آن مجبور و مقهور آن است. انسان فطرتا خیرخواه، کمال طلب است ولی آیا همه انسانها همیشه جبرا خیرخواهی و کمال را انتخاب می کنند؟
بسیاری از انسانها با اینکه میدانند که کمال واقعی و خیر واقعی چیست، اما با اختیار خودشان راه دیگری را انتخاب می کنند. همیشه خطاهای انسان در تشخیص اشتباه مصداق کمال و خیر نیست.
بنابراین به صرف اینکه انسانها مانند مورچه ها و زنبورها نیستند، نمی توان نتیجه گرفت که انسان فطرتا مدنی و اجتماعی نیستند. فتأمل.

بسم الله الرحمن الرحیم
#یادداشت
#محمد_حسن_زاده
#مشخصاتـاسلام
#یادداشت_137
#جلسه_345

✨افراط

هر مفهوم پسندیده ای اگر در از مسیر خود منحرف شود و در جایگاه خود و در نسبت صحیح با سایر مفاهیم و ارزش ها قرار نگیرد، ممکن است به ضد خودش تبدیل شود خود متناقض گردد.

نظم اجتماعی نیز اگر به شکل افراطی و بدون در نظر گرفتن حیطه شخصی افراط بخواهد جاری شود، به غایت مطلوب نمی رسد و اساسا نظم اجتماعی را غیر ممکن میکند.

عدالت نیز اگر به شکل افراطی مورد توجه قرار گیرد و دال مرکز تمام مفاهیم شود و نحوی که عدالت اصل باشد و سایر نفاهیم در نسبت با آن سنجیده شوند به ضد خودش تبدیل میشود، یعنی همین عدالت خواهی سبب بی عدالتی میشود.
نظیر کاری که در مورد آقای پناهیان کردند
کاری که امروز با آقای صدیقی کردند
عدالتخواهی بی تقوا
عدالتخواهی بی اخلاق
عدالتخواهی غیر توحیدی
عدالتخواهی بی توجه به حرکت جبهه حق
عدالتخواهی ضد دنیا
و…

#يادداشت
#مشخصات_اسلام
#محمد_مرتضی_باروتی
#يادداشت_54
#جلسه_345
اصلا اجتماعی بودن هم برای خود سازی است.
خو پسندی چیز خوبی است و آنچیز که بد است منیت است.
تا حالا فکر کرده اید که “به خود پرداختن” و “خود را بر دیگران ترجیح دادن” می تواند ممدوح باشد یعنی انسان در درجه اول به نفس خود ،به قلب خود ، ویا به روح خود بپردازد قبل از اینکه به دیگران بپردازد .
اگر امیال بر نفس ،قلب و روح چیره شود یک جور اعمال از انسان سر می زند و لی اگر روح بر نفس و قلب چیره شود اعمال انسان جنس الهی خواهد داشت انسان واعظ و ناصح خود خواهد بود و دارای صفت نصح و خلوص خواهد بود و اگر به دیگران پرداخت دیگر ناصح برخود نخواهد بود و توجه به خود نداشته و غافل بوده است در حالیکه علامه طباطبایی می فرمایند :مهمترین کار ما خودسازی است .

حمزه وطن فدا:
#یادداشت
#حمزه_وطن_فدا
#مشخصات_اسلام
#یادداشت_108
#جلسه_345

🔹گرایش چهارم 3

وقتی میز اندیشه ما سه پایه داشته باشد و برای پهن کردن بساط اندیشیدن بر این سه پایه دنیا و اخرت و زندگی بسنده کنیم
نبود پایه چهارم ، نبود پایه زمانه ، با کمی سنگین شدن موضوع ، توان حمل از میان رفته ، میز یک طرف و اوراق اندیشه ما در طرف دیگر ، نقش بر زمین خواهد شد .

جناب صدیقی غلط نمیگوید
او نگران اخرت مردم است ، اخرتشان را میبیند
اما نه ان طور که دنیا را نبیند ، بیانشان روشن میسازد که او متوجه دنیاست ، متوجه است که مسیر اخرت مردم از عدالت و اقتصاد و رفاه میگذرد
او نگران زندگی مردم است و میبیند که زندگی بندگی وار مردم چه طور دستخوش ناملایمات شده است
متوجه است که زندگی تا چه میزان میتواند در کج و راست و بالا و پایین دنیا و اخرتشان موثر باشد.

اما گیر کار کجاست
مشکل چیست
که قلب سلیم او
عقل پربار او
زبان مهربان و دلسوز او
شجاعت و جسارت ایمانی او
هیچ کدام رونقی به کلام ایشان نمیدهد
راهی با ملام ایشان باز نمیشود
قلبی از این کلام متاثر نمیگردد
سویی بر چراغ هدایت مردم اضافه نمیشود

و دست آخر هیچ کس حتی به دفاع از ایشان هم بر نمیخیزد
و مظلومانه و متحیر به آشوبی که از سر کلامشان درست شده است می‌نگرند.

چرا
چون پایه زمانه گرایی یا نیست یا مخدوش است
و اینگونه است که لوابس ما را در گرداب خویش گرفتار میکند.
🍀

#یادداشت
#حسین_علیمردانی
#مشخصات_اسلام
#جلسه_345
#مدار_تکلیف
#در_مدار_عاشقی
#خونی_که_در_رگ_ماست_هدیه_به_رهبر_ماست

رابطه ی امام و امت را نمی توان با نگاه های سمّی فلسفه سیاسی فهمید.

فلسفه ی سیاست دغدغه ی تقسیم قدرت و حق حاکمیت را دارد , ولی امام و امت اصلا دوگانگی در خود احساس نمی کنند، تا چه رسد به اینکه بخواهند بر سر قدرت با همدیگر درگیر شوند.

امام از درد امتش به خود می پیچد و شبانه روز برای مردم دعا می کند و با وجودش از آن ها دفع بلا می کند.
امت مسلمان نیز در تلاش اند هر چه بیشتر خود را به امام خود نزدیک کنند و حوائج او را برآورده سازند.

امام قدرت را برای برآوردن خواسته های مشروع مردم می خواهد.
مردم نیز حاضرند در جهت اشاره و خواست امام، جان های خود را فدا کنند.

امام، تکیه گاه، رهبر و راهنمای امت برای پیمودن مسیر بندگی و رسیدن به سعادت دنیوی و اخروی است و امت نیز سرمایه ی امام برای محقق کردن توحید است.

واقعا کسانی که دین ندارند یا امام را نمی شناسند، باید هم همین طور یله و رها به بحث های فلسفه ی سیاست بپردازند از میان لجنزار دنیا و مست از شهوت قدرت طلبی به دنبال حق مردم بر حاکم و حق حاکم بر مردم بگردند.

واقعا وقتی سرپناه و تکیه گاهی نداشته باشید، باید هم به نسبی گرایی برسید و یک اکوسیستم حیوانی رقم بزنید.

اصلا از تمدن غرب که دشمن اسلام است، انتظار می رود که به همچنین بحث های فلسفه ی سیاسی بپردازند. اما عجب از متدینین است که به سادگی فریب شیطان را می خورند…

بسم الله الرحمن الرحیم
#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#محمد_حسین_خانی
#یادداشت_117
#جلسه_344
#اسلام_دین_اجتماعی

ادبیات حق الطاعه
مرحوم شهید صدر در حلقات
در بحث شبهات بدوی و قبل از ملاحضه ترخیص یا احتیاط مقتضای حکم عقل چیست؟
احتیاط است یا برائت
و اینکه دایره تکلیف فقظ شامل تکالیف مقطوع می شود یا تکالیف مظنون و محتمل هم در دایره تکلیف است

شهید صدر رحمه الله این مسئله را اینطور تقریر می کند که آیا خداوند که حق مولویت دارد آیا سزاوار است که فقط ما تکالیف قطعی او را امتثال کنیم و نسبت تکالیف و افعالی که احتمال می دهیم مولی دوست داشته باشد هم باید امتثال کرد
حق مولویت مولی خیلی بیشتر از این است که ما نسبت به تکالیف محتمل بی تفاوت باشیم و حق او این است که ما به تکالیف احتمالی هم بپردازیم

این نوع نگاه با نگاه اصولی صرف تفاوت دارد
اینکه ما عبدیم ما بنده ایم وقتی احتمال هم بدهیم مولی این کار را دوست دارد وظیفه عبد این است که این کار را انجام دهد
ونباید فقط دنبال کار های باشد که مولی صریحا از او خواسته
(هرچند در عمل شهید صدر مثل مشهور عمل کرده و فقط تکالیف مقطوع را واجب الاطاعه می داند)

این نوع نگاه یک گام فراتر از فضایی فقهی شده و مبانی کلامی را بیشتر در فقه دخیل می کند

ولی اگر ما در زندگی و نوع تعاملمان با حضرت حق این نگاه را توسعه دهیم و قبل هر کاری از خود سوال کنیم
آیا خداوند این کار را دوست دارد یا نه؟
یعنی بیایم سر امتثال اوامری که مولی دوست دارد ما انها را انجام دهیم
و از واجبات و محرمات عبور کنیم
کم کم وارد فاز عاشقی می شویم

پیامبر اکرم(ص):
مَن عَشِقَ فكَتَمَ و عَفَّ فماتَ فَهُوَ شَهيدٌ .
هر كه عاشق شود و عشق خويش را كتمان كند و پاكدامنى ورزد و با اين حال بميرد، او شهيد است.
( كنز العمّال : ۷۰۰۰ )
به نظر عاشقی با معبود یعنی برای عشق ورزی به عشقت از هیچ تلاشی برای کسب رضایتش دریغ نکنی
واو را ناراحت نکنی
و در دلش کسی غیر از عشقش نباشد که:
قُلوبٌ خَلَت من ذِكرِ اللّه ِ فأذاقَها اللّه ُ حُبَّ غَيرِهِ .

#یادداشت
#مشخصات_اسلام

#حامد_خواجه
#یادداشت_128
#جلسه_344

⭕️محور جامعه حق یا عشق؟

اگر شان انسانی بالاتر از حق است و ظرفیت انسانی، ظرفیتی فرا‌تر از حق است، پس چرا باید اجتماع را بر اساس حق صورت‌بندی کنیم؟ این که ظرفیت انسانی فراتر از حق است و ما تنها در حد حق، جامعه‌سازی کنیم، استفاده نکردن از تمام ظرفیت است. وقتی ظرفیت و شان انسان، عشق است و می‌توان در ساحت عشق با انسان گفتگو کرد، بسنده کردن به ظرفیت پایین‌تر و فقط جامعه را بر اساس حق پیش بردند، کم لطفی به این ظرفیت انسانی است.
آیا نباید جامعه ایده‌آل در نظر ما آن جامعه‌ای باشد که بر مدار عشق باشد و محور آن عشق باشد؟

نسل ما جبهه‌های دفاع مقدس را تجربه نکرده است ولی آنچه از خاطرات و نوشته‌های دوران دفاع مقدس به ما رسیده است، حال و هوایی را به ما نشان می‌دهد که بیشتر از آن که حق مدار و محور باشد، عشق است که مدار ومحور است. ایثاری که در این دوران نظم را برهم می‌زند، آن زمان خود همان نظم حاکم بر آن فضا بوده است.
🌺

#یادداشت
#حمزه_وطن_فدا
#مشخصاتـاسلام
#یادداشت_105
#جلسه_344

حق مهمتر است یا تکلیف
غیرت بر حقوق باید بیشتر باشد ، یا غیرت بر تکلیف
محوریت یافتن ادبیات حق برای جامعه مفید تر است یا محوریت یافتن ادبیات تکلیف

این سوال ها پاسخ در خور نمی یابند ، مگر آنکه ابتدا معلوم شود ، دوربین را در کدامین سوی صحنه کار گذاشته ایم ؟
از کدام منظر و در کدام نسبت داریم به این پدیده نگاه میکنیم ؟
به نظر میرسد جواب ها با توجه به منظر ، نسبت و جهت دوربین کاملا مغایر است

اگر من به خودم در نسبت به دیگران نگاه کنم ، طبیعتا تورم ادبیات حق و حقوق ، از من، انسانی خودبین و خود پرست خواهد ساخت
توجه من را به حقوقی که از من ضایع میشود گسترده میکند و از انجایی که در این عالم ، حقوق کمی از انسان توسط سایرین مراعات میشود ، مرا از یک سو به طلبکاری از غیر و از سوی دیگر به نارضایتی و بدبینی میکشاند ،
تشدید این حالت هم در ادامه مرا با تکوین و خدای عالم درگیر خواهد ساخت
کما اینکه در دنیای انسان غربی این درگیری با عالم به اوج خود رسیده است.

لذا به نظر میرسد ازنگاه من به خودم در نسبت با دیگران ، باید مساله تکلیف جدی باشد
تکلیف من چیست ، من در قبال دیگران چه کرده ام ، چه حقی از دیگران به گردن دارم ، از خدا و نبی و امام و مردم تا گیاه و حیوان و دیگران

اما اگر از نگاه من ولی در نسبت دیگران با من این بحث دنبال میشود ، مطلوب است که بحث حقوق و جدیت حقوق در ذهن و جان من رشد کند و طبیعتا بحث تکلیف کمرنگ تر و کمرنگ تر گردد.

اما اگر از زاویه من به دیگران در نسبت با هم نگریسته شود، طبیعی است که بحث حق و تکلیف یک حالت استواء و برابری دارند و در رابطه دیگری با دیگری ، حق و تکلیف هر دو به یک میزان مورد توجه است

و اگر از منظر معلم و مربی جامعه به این پدیده نگریسته شود ، طبیعی است که ادبیات تکلیف انسانی در مراعات حقوق دیگران جلوه بیشتری خواهد یافت.

لذا آنچه باید در جامعه بالا بیاید و گفتمان گردد
هیچ کی از حق و تکلیف به تنهایی نیست

بلکه در یک جامعه ایده آل ، ادبیاتی که ورو زبان و ذهن و قلب جامعه است
ادبیات ، #تکلیف_من و حق_تو است
من از یک سو نگران تکلیف خود و درعین حال نگران تکلیف تو هستم

درست بر عکس در یک جامعه فاسد
ادبیات گسترده ، ادبیات #حق_من و #تکلیف_تو ست .

این ادبیات فاسد است که گسترشش ، طلاق ها و جدایی ها را دامن زده است ، از بین رفتن روابط والدین و فرزندان را موجب شده است ، انسان زیاده خواه بی قرار طلبکار را کثرت بخشیده است ، خط تولیدی از انسان افسرده ناراضی راه بینداخته است ، محیط زیست را به کثافت کشیده است ، جنگ ها و دزدی ها را موجب شده است
چرا
چون حق من است که خوشبخت باشم ، حق من است که حرفم پیش برود ، حق من است که ….
پس من چه ؟
حق تو تا جایی محترم است که مراعات نکردنش حق من را ضایع سازد
لذا زور گفتن به مظلوم ناتوان عین حق من است
استعمار آفریقا حق آمریکاست
کشتن و به بردگی گرفتن مردم دنیا حق من است

القصه ، جهان موجود زاییده گستردن ادبیات #حق_من است
و تمدن نوین اسلامی در گرو گستردن ادبیات #حق_تو

حال سوال این است که انگیزه مراعات #حق_تو چگونه در من شکوفا میشود
با اینکه من بیش از تو حقوق خودم را میشناسم و می یابم و نسبت به آن شوق و تعهد دارم
چگونه میشود که در یک جامعه ای ادبیات #حق_تو میتواند گسترده گردد؟

ان شاء الله در یادداشت بعد.
.

#یادداشت_مشخصات_اسلام
#محمد_صحرایی
#یادداشت_98
#جلسه_344

جامعه هویتی غیر از اجتماع افراد دارد. چه بسا اجتماعی که هویت اجتماعی در ان شکل نگیرد یا خیلی ضعیف باشد و براحتی از هم بپاشد.
هویت اجتماعی یافتن یک جمع یک أمرمشکک است و به میزانی که افراد آن اجتماع بسط وجودی یافته باشند و از خودمحوری بدور شده باشند هویت اجتماع شدیدتر میشود.
به عبارتی افراد بشر در مسیر رشد وجودی به جایی میرسندکه در عین اینکه تشخص خود را از دست نداده اند اما گسترده تر از شخص خود شده اند و بر افراد دیگر هیمنه وجودی پیدا کرده اند و افراد دیگر جامعه خارج از وجود اینها نیستند.
البته ممکن است خود این افراد متوجه این رشد خود نشده باشند اما این بسط خود را با دلسوزی و غم دیگران را خوردن نشان میدهد.
اگر افراد جامعه به این سمت حرکت کنند هویت های افراد به سمت وحدت حرکت میکند درعین اینکه تشخص خود را از دست نداده اند( وحدت وجود در عین تشخص و کثرت)
با این توضیح هویت اجتماعی ساحتی مشترک و مهیمن از وجود انسان های جامعه است که درعین حفظ ساحتهای تشخصی، میان افراد جامعه وحدت وجودی پیدا شده است
این حیث وجودی مشترک همان هویت جامعه است که در عین وحدت حیث تشخص افراد محفوظ مانده است.
اینگونه است که مرحوم علامه همه ی عمر برای خود دعایی نمیکنند درحالیکه دلسوزترین افراد در حق خود بودند. دعای ایشان برای دیگران عینا دفعا در حق خودشان است. اینگونه است که پیامبر وقتی در قیامت میفرمایند خدایا أمتم، یعنی خدایا خودم