خوشبختانه یا متأسفانه هر روز از مسیری می‌گذرم که چشمم به چهره‌های نورانی شما روشن می‌شود، با آن تسبیح های در دست، کنار خیابان…
هر روز با شرمندگی می‌سوزم و رد میشوم…

و این شده آرزوی تکراری هر روز من که:  ای کاش می‌توانستم برایتان کاری بکنم…

ای #مردم مومن و صبور ایران که با صبرتان دشمن و عاملان منافق و اختلاسگرش را به زانو درآورده اید…

برق چشمان هر کدامتان پر از اخلاص و صداقت و نورانیت است…

مبارکتان باشد که خداوند برای شماست ….
و الله مع الصابرین….

هر چند همه ی ما برای مجازی ها شده ایم و کسی سراغی از شما ساکتان مظلوم نمی‌گیرد …

و نصیحت امام مظلومان را فراموش کرده ایم که فرمود:
فَإِنَّ سُخْطَ الْعَامَّةِ یُجْحِفُ بِرِضَی الْخَاصَّةِ، وَإِنَّ سُخْطَ الْخَاصَّةِ یُغْتَفَرُ مَعَ رِضَی الْعَامَّةِ.

@sahraei313313

إِنَّ الَّذينَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَيهِمُ المَلائِكَةُ أَلّا تَخافوا وَلا تَحزَنوا وَأَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتي كُنتُم توعَدونَ.
نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۖ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ.

ای ملت برگزیده ی ایران، ای ملتی که بیش از ۴۰سال روی شعار ربنا الله ایستادید و ربوبیت ادعایی و پوشالی آمریکا را تحقیر کردید و رب پنداران و کدخدا انگاران در رسانه‌ها و حنجره های منافقان داخلی و خارجی در دانشگاه و حوزه نتوانست دلتان را بلرزاند.
مژده باد بر شما که به شکرانه ی استقامت تان نوید نزول و امداد ملائکه در راه مقدستان داده شده و خداوند خصوصا خودش ولایت شما را در دنیا و آخرت برعهده گرفته تا شاهد خلق معجزه ها باشید.

پس نترسید و نلرزید و غم به دلتان راه ندهید و از قائله های خیمه شب بازی شان منفعل نشوید و بر حق تان و دین تان و انقلاب تان استوار باشید که همه ی عالم، از قلبهای مردم جهان گرفته تا دعای ماهی های دریا و دعای ذره ذره مولکول‌های هوا همراه شماست…
ای چهره‌های نورانی شما ریشه در تکوین و هستی عالم دارید و مانند جبهه ی مقابلتان هبائا منثورا نیستید، پس محکم باشید…
ألیس الصبح بقریب….

 

بر فرض که بپذیریم الگوی صحیح پیشرفت فرهنگی، الگوی چرخه است و نارسایی ها و نواقص این الگو را نادیده بگیریم یا آنها را تدبیر کنیم، اما در همین چرخه ای که ارائه شده، به نظر حلقه های مفقوده ای وجود دارد.

اگر چه عناصری که آورده شده است، عناصری ضروری و مهم است، اما به نظر می رسد عناصر ضروری فرهنگی دیگری لحاظ نشده و یا تصریح روی آن نمی بینیم.

مواردی از جمله نقش و کارکرد و جایگاه هنر، رسانه، روایت و روایتگری، نهادهایی مانند خانواده و مسجد و هیئت، ظرفیت هایی مانند اربعین، راهیان نور، اردوهای جهادی، جبهه مقابل و گفتمان های رقیب و کنش و واکنش ما نسبت به آنها، نقش تراث عمیق اسلامی و هم چنین مکتب امام به طور خاص.

هر چند که برخی از عناصری که نام برده شد، حتما می توان ذیل عناصر دیگر لحاظ کرد، ولی به نظر می آید، برخی از عناصر را باید به صورت جداگانه لحاظ کرد. مثلا چرخه پیشرفت فرهنگی خیلی توده و عموم مردم -یعنی بعد از حلقه های میانی- نشان داده نمی شود.

 

 

اندیشه ی رهبری و انقلابی در هر عرصه، در صورتی که بتواند از مانعِ فهم درست شدن بسلامت بگذرد برای کشیده شدن به صحنه ی عمل با یک مشکل بزرگ دیگر مواجه است و آن هویت نخبگانی پیدا کردن آن اندیشه است.

آن زمینی که بذر اندیشه های ناب انقلاب در آن زمین پرورش می یابند ذهن نخبگان است.

رهبری در مورد اهمیت و نقش نخبگان در تحقق اندیشه هایشان میفرمایند:

گمان نکنید که نهضت آزاداندیشی و حرکت تحول و شجاعت در کارهای گوناگون را، به جای شما که دانشجو هستید یا محقق هستید یا استاد هستید، ممکن است مسئولان دولتی یا بنده بیاییم انجام بدهیم؛ نه، من نقشم این است که بیایم بگویم این کار را خوب است بکنیم. نهضت نرم‏افزاری و جنبش نرم‏افزاری و نهضت تولید علم را ما مطرح کردیم؛ الآن حدود ده سال می‏گذرد و امروز یک غوغایی راه افتاده است. چه کسی این را راه انداخته؟ من که یک‏کلمه بیشتر نگفتم. این کار را شما کردید؛ محقق ما، جوان ما و استاد ما؛ تحول از این قبیل است. وظیفه‏ی نخبگان فکری و فرهنگی جامعه و حوزه و دانشگاه، مدیریت این تحول است.(۱۳۸۵/۰۸/۱۸)

هویت نخبگانی پیدا کردن هم باین معناست که آن اندیشه در وجود نخبگان بخوبی فهم و هضم و تحلیل شود و سپس با ادبیات نخبگانی خاصِّ آن عرصه، باز تولید و در ادامه با روش نخبگان و توسط نخبگان مطالبه و دنبال شود.

از طرفی پیش نیاز هویت نخبگانی پیدا کردن یک فکر، این است که ذهن نخبگان کاملا با آن مسأله درگیر و ذهن آنها را فرابگیرد و در تاروپود اندیشه ی ایشان بالا و پایین شود. و از آنجایی که مدیریت و تغییر ذهنیت ها تنها با ابزار گفتمان سازی ممکن است پس ناگذیر باید آن مسأله بصورت یک گفتمان عمومی در سطح نخبگان تبدیل شود .

رهبر انقلاب درباره نقش گفتمان سازی بعنوان بسترساز و مقدمه ی قیام نخبگان میفرمایند:

“……در صحبتهای آقای دکتر ستّاری، بر مسئله‌ی علم و اقتصاد دانش‌بنیان و شرکتهای دانش‌بنیان و مانند اینها تکیه شد و تأکید شد -بعضی دوستانِ دیگر هم اشاره کردند- این ناشی از یک گفتمان ده دوازده ساله است. یعنی وقتی که بحث شکستن خطوط مقدّم علمی و نهضت نرم‌افزاری و تولید علم مطرح میشود، دنبال میشود، گفته میشود در دانشگاه‌ها و تبدیل به گفتمان میشود، نتیجه این میشود که بنده گاهی اوقات که اینجا می‌نشینم و مثلاً مجموعه‌ی دانشگاهی -چه دانشجو، چه استاد- می‌آیند، میبینم همان حرفهایی را که ما مثلاً گفتیم، اینها دارند همان حرفها را به عنوان مطالبه بیان میکنند؛ این می‌شود گفتمان، این گفتمان است، این خوب است؛ وقتی این‌جور شد، آن‌وقت این پیشرفتهای علمی پیش می‌آید. ما امروز در مسائل فضایی، در مسائل هسته‌ای، در نانو، در فنّاوری زیستی و دیگر موارد گوناگون، پیشرفتهای زیادی داریم، پیشرفتهای مهمّی داریم؛ این پیشرفتها ناشی از همین گفتمان‌سازی است. وقتی گفتمان‌سازی شد، آن‌وقت همه به این فکر خواهند افتاد، یعنی در همه یک انگیزه‌ای به وجود می‌آید؛ کأنّه یک جادّه‌ی وسیع و یک بزرگ‌راهی به وجود می‌آید که همه میل میکنند از این بزرگراه حرکت کنند (۱۳۹۵/۰۶/۰۳)

 

 

 

💠 حضور حقیقی مردم، ایده مادر فرهنگی 💠

🔻ایده مادر هم در کل نظام جامعه باید باشد و هم در یک ساحت جامعه مثل فرهنگ.
🔹 ایده مادر کل نظام جامعه، یقظه و قیام لله برای برپایی کلمه الله و حق بر روی زمین است که حضرت امام به خوبی آن را در روح مردم ایران دمید. اما اینکه ایده مادر در عرصه فرهنگ چیست، باید تأمل کرد؟ این ایده چیست؟ جوان گرایی؟ علم و دانش گرایی؟ جهاد و تلاش گرایی؟ فکر و اندیشه گرایی؟ تجربه گرایی، دفاع و مقاومت گرایی؟ حمله گرایی؟ ایمان گرایی؟ عمل گرایی؟
🔹 آن چیزی که به نظر می رسد ایده مادر است و به معنای واقعی مادر بقیه امور است، مردم گرایی است. یعنی مردم سالاری. مردم سالاری اگر به معنای درستش محقق شود، تمام مطلوبیت ها حاصل می شود. هم فکر و اندیشه بدست می آید بطوری که بدون آن چیزی به مراتب ضعیف تر بود و هم علم و دانش. هم از نیرو و قوت جوانان برخوردار خواهیم شد و هم از تجربه بزرگان.

🔻با وجود مردم و حضور آنان است که ایمانشان از هر قدرتی، قوی تر است و اساسا بهترین دفاع و مقاومت خواهد بود. و بلکه بالاتر، با حضور مردم و اندیشه آنان است که می توان پیش دستانه به سراغ هدایت همه مردم بشر رفت. این یعنی یک حرکت تهاجمی نه تدافعی.
🔹 اساسا با ایده مردم سالاری است که راهبردهای کلان و اقدامات بعدی قابل تحصیل است.
🔹 با ایده مردم سالاری است که این انقلاب به بن بست و انسداد نخواهد رسید.
🔹 با ایده مردم سالاری است که مردم، روز به روز به انسانیت خود نزدیک و نزدیک تر می شوند. چراکه انسانیت چیزی جز انتخاب حق در برابر باطل نیست و مردم سالاری یعنی خود مردم انتخاب کنند. نه اینکه دیگران برای آنان انتخاب کنند.

توحید اجتماعی حاصل فهم و رویکرد و خوانش  اجتماعی از توحید است..

 

مولفه های توحید اجتماعی عبارت اند از:

• • 1. پذیرش ربوبیت الهی:  به این معنا که همه ی موجودات عالم دارای یک آفریننده و تدبیر کننده ی مشترک و قدرت عظیم هستند که همه در قبضه ی قدرت اویند و مثل یک روح پاک و لطیف همه را در بر دارد. این مولفه خودش زیرمولفه هایی دارد که عبارتند از:

 

• • • هدفداری عالم و مسئولیت زایی نسبت به جامعه و عالم هستی..: زیرا همه ی عالم و از جمله جامعه توحیدی و انسان ها دارای یک هدف و یک مسیر واحد هستند و مسیر آغاز، انجام و نقشه ی راهش مشخص است و آن بازگشت به الله است و قدم به قدم بسوی او برمیگردد. این پرتو از توحید و این مسیر بازگشت عمومی به الله پای انبوهی از مسئولیتهای فردی و اجتماعی را در زندگی  انسان بعنوان خلیفه ی خداوند در زمین باز میکند.

توحید متعالی یعنی یکتابینی، یکتاگویی، یکتامنشی است که شامل همه ی ساحتهای فردی و اجتماعی میشود.

 

• • • پذیرش حاکمیت مطلق الهی در همه ی ابعاد جامعه…:
      • پذیرش حاکمیت و ربوبیت مطلق الهی تنها به قلب و زبان نیست بلکه در ساحت اجتماعی و عینی بروز و مقوماتی دارد …

 

• • • جهتگیری همه ی اعمال بسوی خداوند..: همه ی اعمال با نام و یاد خداوند و با نیت تقرب به خداوند انجام میشوند و با توکل بر خداوند تنها بر قدرت و استعدادهای فردی تکیه نمیشود

 

• • • جهتگیری همه ی عواطف بسوی خداوند…: مثلا محوریت محبتهایی که در تعاملات اجتماعی شکل میگیرد خداوند و اولیای الهی و جهت الهی داشتن خواهد بود.در حوزه ی ترس های انسان، نفسها مهذب میشوند و آرامش می یابند و از غیر خداوند نمی ترسند زیرا ترس معلول علم و علم به چیزی است که نسبت به آن ترس وجود دارد.

 

• • • قوام یابی و جهت گیری سایر عناصر دین از جمله اصول و فروع
      • وقتی هویت اجتماعی توحید آشکار شود همه ی اعمال و مناسک دینی هویت دینی پیدا خواهند کرد. مثلا در نماز اینکه عبارات جمعی بکار میرود دلالت بر اشاره و تاکید بر هویت جمعی دارد.
      • در روزه اینکه جایگزین بسیاری از کفارات مالی و صدقات واجب و مستحبی است و خلأهای مالی و اختلافات طبقاتی را پوشش میدهد یک حیثیت اجتماعی است.
      • جهاد یعنی از بین بردن هر معبود خدانما و حکومت غیرالهی و فدا کردن جان در راه تحقق عینی حاکمیت الله و قوانین الهی .
      • تولّی و تبرّی حکمی اچتماعی است که کاملا ناظر به مشخص کردن صف بندی ها و جبهه ها و تفکیک دوست از دشمن بصورت شفافا و علنی در تمام عرصه های حیات دینی است.
      • خمس و زکات هم اموری هستند که کاملا ناظر به رفع تبعیضهای اجتماعی و اختلاف طبقاتی هستند.

 

 

2- نفی عبودیت غیر خدا:

إله در شعار توحید یعنی هر موجودی که انسان اختیار و عنان زندگی و امورش را به او سپرده باشد و از او اطاعت بی چون و چرا کند. بنابراین نفی عبودیت غیر خدا شامل مولفه های زیر میشود:

 

1- نفی حکومت طاغوتها و لزوم تشکیل نظام الهی است. زیرا تن دادن به نظام های شیطانی و طاغوتی پرستش آنها محسوب میشود.

 

2- نفی هر گونه انحصارطلبی و امتیاز خواهی: بنابر توحید اجتماعی همه، بندگان خدا هستند و صف بندی و امتیاز خواهی جناحی که مبتنی بر هوای نفس و خودبرتر بینی باشد وجود ندارد. توحید حتی امتیاز خواهی و ویژه خواری که ریشه در دسته بندی های مذهبی داشته باشد را هم رد میکند.

 

3- نفی همه ی تئوری های غیر الهی در نظام خانوادگی،اقتصادی، روابط اجتماعی،سیاسی و …

تمام تئوری های اداره ی زندگی اگر ریشه در وحی الهی نداشته باشند جز گمراهی ثمره ای نخواهند داشت.

 

با توجه به مطالب بیان شده انسان موحد به توحید اجتماعی بعنوان خلیفه ی الهی، بر اساس حاکمیت و ربوبیت مطلق الهی، همه ی ابعاد فردی و اجتماعی زندگی و عواطف و اعمالش بسوی  الله است . در این منظومه هر نوع امتیازخواهی و انحصارطلبی و حکومت طاغوتی مردود است و همه ی نظامها تحت ولایت و حکومت الهی قرار میگیرند

 

اهداف سیاسی انقلاب به زعم اندیشمندان آن  دوره شاید 40 سال دیگر باید نهضت استمرار می داشت تا تحقق پیدا کند اما یک سال ونیم آخر نهضت که بعد ها امام آن را فعل الهی دانست هم توانست نظام شاهنشاهی را برچیند و هم فرار شاه از کشور را رقم زد. سقوط نظام شاهنشاهی یعنی فروپاشگی نظم جامعه ای که عادت کرده بود براساس فره ایزدی زندگی کند و یعنی ویرانی ذهنیت شاه سایه خداست. اما فرار شاه نیز به همان اندازه مهم بود چون نماد انخلاع کشور از در مهم ترین رکن قدرت از اراده طاغوتی بود.

 

در نگاشته قبل از اراده مردم برای شکل دهی حرکت انقلاب گفتیم در مقابل این اراده امام نیز سعی داشت همان برافروختگی و همان بازیابی هویت انقلابی مردم را حفظ کند؛ و آن نیز  دوباره تعریف یک هدف سیاسی برای انقلاب بود. که در چند محور پیگیری کرد.

 

1. رای به جمهوری اسلامی: تجلی اراده عجین شدن اراده الهی با اراده مردم بودی که این بار به دور از تمام اغلال های طاغوتی و در بستری  که توحید رنگی عینی تری در حیات آن ها به خود  گرفته است محقق شد. مردم با رای به جمهوری اسلامی نظم مطلوب جامعه خویش را برگزیدند و به معنای بالاتر امضای بر حاکمیت خود کردند.
2. رای به قانون اساسی: پیگیری مداوم امام برای شتاب بخشی به روند نهایی شدن قانون اساسی  تمام اراده سیاسی مردم را در یک نقطه متمرکز کرد و از طرفی فضای انقلابی را زنده نگه داشت و علاوه بر تجلی دیگر از قیام لله  هویت ایرانی و اسلامی را دوباره رنگ جدیدی بخشید. رای به قانون اساسی یعنی حرکتی به گستردگی انقلاب و گام دوم توحیدی ملت ایران که این بار در طول تاریخ به دنبال چارچوب بخشی الهی به جامعه خود بودند.