#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#سید_ابراهیم_رضوی
#یادداشت_18
#جلسه_355
#تقریر یا #باز_تقریر

💠حقیقت اکل ما بالباطل و چرایی ممنوعیت آن در اسلام💠

🔸یکی از اصول مهم اقتصادی از نظر اسلامی که شهید مطهری در این اصل به آن اشاره می کند، اصالت خیر در مبادلات (یعنی ممنوعیت اکل مال به باطل) است.
در اینکه حقیقت ممنوعیت اکل مال به باطل چیست، بعضی از محققین اقتصاد اسلامی مانند مرحوم فرج نژاد می گویند، اقتصاد در صورتی موجب توسعه عدالت می شود که در تولید، ارزش افزوده ایجاد کند. یعنی یک نیاز واقعی مردم را حل کند و به متناسب با آن، دستمزد دریافت کند.

🔸با این نگاه به اقتصاد، پدیده هایی چون قمار، دلالی، ربا و کارهایی از این قبیل تماما از مصادیق اکل مال به باطل محسوب می شوند. چراکه قماربازی که در قمار، سود میکند، در ازای سودش هیچ ارزش افزوده ای در جامعه ایجاد نکرده است. همچنین بسیاری از انواع دلالی و ایجاد بازهای کاذب، هیچ ارزش افزوده ای به جامعه تزریق نمی کند. علاوه بر اینکه خود عادت مردم به تأمین سرمایه از اینگونه راه ها، به همین مسأله دامن می زند که این نوع مردم از چرخه تولید کنندگان ارزش افزوده در جامعه خارج شده و تلاش اقتصادی خود را در چیزی صرف می کنند که برای جامعه سودی ندارد.

🔸از این نکته می توان اینگونه استفاده کرد که هر کاری که نتیجه آن، خروج مردم از چرخه تولید ارزش افزوده و اکل مال به باطل است، مانع پیشرفت و رشد در زمینه اقتصاد است. بنابراین شاید بتوان گفت، برگزاری مسابقات وسیع و اهدای جوایز بزرگ توسط ذی نفعان علی الخصوص بانکها، گرچه برای ذی نفعان توجیه اقتصادی دارد و حتی بطور موقت برای بعضی از مردم نیز سودمند باشد اما با نگاه برآیندی، این کار از مصادیق موانع پشرفت اقتصادی جامعه است زیرا بعد از تکرار این اتفاق، مردم این جامعه توقع و عادت می کنند که از طریق راه هایی که ارزش افزوده در آنها وجود ندارد، به سرمایه برسند. چیزی که امروزه تا حدی جامعه به آن دچار است. اینکه اکثر مردم عادت کرده اند که از راه هایی بدون زحمت یعنی بدون ارائه تولید یا خدمت قابل توجه، سرمایه دار بشوند.

#امید_فشندی
#یادداشت_210
#جلسه_354
#مشخصات_اسلام
#نقد

🔰 بیم و امید در ساحت جهاد اكبر و كبیر

#پیشاانقلاب كه بیش‌تر سخن از #جهاد_اكبر و قیام فردی بود، دشمن اصلی را طغیان نفس (أعدی عدوّک نفسک الّتی بین جنبیک) معرفی می‌کردیم و پیشنهاد راهبردی این بود که بیشتر به عیوب خویش مشغول شویم (طوبی لمن شغله عیبه عن عیوب الناس) و درگیر خویش باشیم و فرافکنی نکنیم؛ به تخلیه(پیرایش) پیش‌تر از تحلیه(آرایش) سفارش می‌شد و بیمناکی برتر از امیدواری به نظر می‌رسید.

اما #پساانقلاب که باب #جهاد_کبیر هم باز شد و یک ملت قیام لله کرده، بیشتر به طاغوت بیرونی توجه داده می‌شود و دشمن از داخل به خارج کوچ می‌کند؛ صرف ایستادگی در برابر دشمن پیشرفت شمرده و از عیوب و آسیب‌های درونی کمتر گفته می‌شود.

قضاوتی ندارم که آن رویکرد زیاده‌روی بود یا این؛ اما به‌نظرمی‌رسد که کمی از تعادل به دور افتاده‌ایم.

ایستادگی در برابر دشمن وقتی ستوده است که سیرت ما را حفظ کند، اما اگر سوگیری ما به سمتی باشد که در صورت پیشرفت با دشمن مسابقه داریم اما از سیرت (اصول و آرمان‌ها) خود گام به گام عقب‌نشینی داریم، باید در این ایستادگی بازنگری کرد، وگرنه بازی در زمین دشمن است با نام دشمنی.

8 آذر 1400

بسم الله الرحمن الرحیم

ترویجی طور نویسی

#يادداشت
#مشخصات_اسلام
#میرزا_علی_کرانی
#یادداشت_75
#جلسه_354
#قالب=؟

[بحث زیر قابلیت اقتباس برای خیلی از مسائل را دارد، از برخی مسائل کلان اجتماعی گرفته تا مسائل مبتلا به امروز هر کس]

سرمایه ی ارزشمند زخم های اشتباهات

خاطرم هست محیط خانه ی بخشی از دوران کودکی ما یک مجتمع مسکونی کوچک بود که در یک گودی قرار داشت و ورودی اش یک سراشیبی به طول حدودا پنجاه متر بود که آن را به خیابان وصل میکرد. یک نگهبان هم داشت. یک محیط جمع و جور، با دوسه آپشن تنوع بخش به امکانات محیطی، دنج و البته امن که جان میداد برای اینکه 24 ساعت روز را در حیاط مجتمع هر کاری دوست داشتی بکنی.

یکی از تفریحات اصلی آن دوران ما در کنار فوتبال، دوچرخه سواری بود، خصوصا که هوس سرعت زیاد و بی دست راندن باعث میشد به سختی با دوچرخه مان خودمان را برسانیم به بالای سراشیبی و بعد در برگشت – با استفاده از شتابی که شیب به دوچرخه میداد – با سرعت خیلی زیاد پایین بیاییم و در محوطه چرخ بزنیم، آن هم بی دست….

اوایلی که ما به آن محله رفتیم من 6 یا 7 سالم بود، من هنوز دوچرخه سواری بلد نبودم و کم کم در آن محیط یاد گرفتم، اما آن محیط و آن اوصاف و آن جمع پسرانه ی پرشور همسایگی، به نحوی بود که این یاد گرفتن من – اگر چه چند روزی همراه بود با زحمت های پدرم که پشت دوچرخه را میگرفت و با من می آمد تا زمین نخورم، ولی از وقتی که میتوانستم صد متری را خودم با حفظ تعادل برانم – همراه بود با انواع و اقسام سقوط ها و زمین خوردن ها و زخم و زیلی شدن های دردناک و ناجور… خصوصا اگر وقتی از سراشیبی پایین می آمدی، تعادلت را روی اسفالت از دست میدادی. که در این صورت پدرت در می آمد… تا چند سال آثار برخی از آن زخم ها روی تن خودم و داداش هایم هنوز مانده بود.

اما ما در همان محیط و با استفاده از همین عشق و حال بازی و … اگر چه دست شکسته تحویل میدادیم یا خونین و مالین میشدیم، یا دعوا میکردیم و … خیلی چیزها یاد گرفتیم، اصلا برای خودمان کلی دوچرخه باز شدیم، حتی کم کم جمع مان را ارتقاء داده بودیم و حکومتی محلی برای خودمان درست کرده بودیم، گواهینامه صادر میکردیم برای دوچرخه ها، جریمه میکردیم، پلیس داشتیم، برای بچه ها شب نشینی های مفصل در حیاطمان برگزار میکردیم به همراه شام و …

و وقتی از آن محله کوچ کردیم و آمدیم تهران، با حسرت و آه دنیایی از خاطره را پشت سر گذاشتیم.

اما کلی اعتماد به نفس با خودمان بار زدیم و بعدها نان اش را در محیط های جدید میخوردیم.

حالا که فکر میکنم میبینم چقدر آن زخم ها، آن دست شکسته شدن ها، به دردمان خورده بود.

و میبینم که امروز هم هنوز دست و پایمان میشکند و زیاد هم خونین و مالین میشویم، البته جنسشان فرق دارد ولی هر دویشان پختگی به بار می آورند.

میبینم هنوز هم خیلی عرصه ها هست که افق «بی دست راندن» در آنها پیش روی ما هست، و شاید خیلی پدر ها هستند که مدتی پشت دوچرخه مان را میگیرند تا زمین نخوریم و بعد که میبینند میتوانیم برانیم ولمان میکنند تا با زخمی شدن ها برای خودمان اوستا بشویم.

و میبینم هنوز هم سراشیبی هایی هستند که باید با زحمت خودمان را برسانیم به بالایشان تا بعد بتوانیم پر شتاب برانیم.

برای ما بچه های بزرگ شده در آسفالت محله، نه دوچرخه سوار شدن بی زخمی شدن شدنی بود، نه در کوچه های صحنه ی واقعی امروز، دستیابی به افق های بعدیمان بی اشتباه کردن و عبرت گرفتن معنی خواهد داشت.

#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#سید_مصطفی_مدرس
#یادداشت_133
#جلسه_354
#اندیشه_تبلیغ
#بازتقریر

🔰اندیشه تبلیغ

بیانی از رهبر انقلاب:

امّا پیش از همه‌چیز، نخستین توصیه‌ی من امید و نگاه خوش‌بینانه به آینده است. بدون این کلید اساسیِ همه‌ی قفلها، هیچ گامی نمیتوان برداشت. آنچه میگویم یک امید صادق و متّکی به واقعیّتهای عینی است. اینجانب همواره از امید کاذب و فریبنده‌ دوری جسته‌ام، امّا خود و همه را از نومیدی بیجا و ترس کاذب نیز برحذر داشته‌‌ام و برحذر میدارم. در طول این چهل سال -و اکنون مانند همیشه- سیاست تبلیغی و رسانه‌ای دشمن و فعّال‌ترین برنامه‌های آن، مأیوس‌سازی مردم و حتّی مسئولان و مدیران ما از آینده است. خبرهای دروغ، تحلیل‌های مغرضانه، وارونه‌ نشان دادن واقعیّتها، پنهان کردن جلوه‌های امیدبخش، بزرگ کردن عیوب کوچک و کوچک نشان دادن یا انکار محسّنات بزرگ، برنامه‌‌ی همیشگی هزاران رسانه‌ی صوتی و تصویری و اینترنتی دشمنان ملّت ایران است؛ و البتّه دنباله‌های آنان در داخل کشور نیز قابل مشاهده‌اند که با استفاده از آزادی‌ها در خدمت دشمن حرکت میکنند. شما جوانان باید پیش‌گام در شکستن این #محاصره‌_تبلیغاتی باشید. در خود و دیگران نهال امید به آینده را پرورش دهید. ترس و نومیدی را از خود و دیگران برانید. این نخستین و ریشه‌ای‌ترین جهاد شما است. نشانه‌های امیدبخش -که به برخی از آنها اشاره شد- در برابر چشم شما است. رویشهای انقلاب بسی فراتر از ریزشها است و دست‌ودلهای امین و خدمتگزار، بمراتب بیشتر از مفسدان و خائنان و کیسه‌دوختگان است. دنیا به جوان ایرانی و پایداری ایرانی و ابتکارهای ایرانی، در بسیاری از عرصه‌ها با چشم تکریم و احترام مینگرد. قدر خود را بدانید و با قوّت خداداد، به سوی ‌آینده خیز بردارید و حماسه بیافرینید.

بالغ بر ده سال است رهبری مدام از جنگ روانی و تبلیغاتی سخن گفته و خرمشهری را نشان می دهند که محاصره است و بایستی حصر آن شکسته شود اما به نظر می رسد جبهه انقلاب در دستیابی به مقصود خویش فقدان اندیشه ذو ابعاد و البته عزم پایدار در این زمینه است؛ یکی از علل آن هم میتواند اندیشه های تک خطی و ضعیف و ضئیلی باشد که در این باب عرضه شده است:

اندیشه هایی نظیر منکوص شدگی قلب مخاطب

مخاطب ناشناسی در تبلیغ

محتوا بسندگی در تبلیغ

فرم زدگی در تبلیغ

فقر عقلانیت و اندیشه رسانه

بیگانگی با مختصات عصر رسانه

فقر بینش و دیدگاه در باب امپراتوری رسانه ای غرب

و…

گاهی با سادگی گفته می شود که چنانچه محتوایی تولید کنیم به سادگی صحنه را عوض کرده و مرجعیت لازم کسب میکنیم! یا گفته می شود چون دستاوردها گفته نشده است صحنه این چنین ملتهب است.
در کشوری که روز به روز فقیر، فقیر تر می شود و دارا، داراتر می گردد آیا صرفا سخن گفتن از دستاوردها فرافکنی نیست؟
پرسش مستضعفان این است که چرا با قارون ها برخورد نمی شود؟! چرا سازوکارهای قارون پروری متزلزل نمی گردد؟! آن وقت پاسخ بدهیم ما برایتان خانه مقاوم ساخته ایم!
یا گفته می شود قلب ها منکوص اند! این نگاه بدبینانه به فطرت مردمی که سالها هزینه داده اند چه جایگاهی در مکتب امام دارد؟!
یا کاملا با سادگی هر چه تمام تر پیش از آنکه عرض و طول کار امپراتوری رسانه ای غرب رصد گردد با طرح هایی که صرفا بخش کوچکی از صحنه را تحت تأثیر قرار میدهد به دنبال شکستن محاصره تبلیغاتی دشمن هستیم. بسان اینکه بخواهیم با تیر کمان سنگی برویم به جنگ دوشکا و تانک!
از خود بپرسیم چرا با وجود این همه قرارگاه تبلیغاتی و بصیرت افزایی و مجموعه های ریز و درشت تولید کننده محتوا هنوز اینچنین در مضیقه هستیم. تولید کننده های محتوایی که خود ما گاه زبان به تحسین ایشان می گشاییم؟!

بله در میان همه اقسام تبلیغ، تبلیغ چهره به چهره راقی ترین فناوری شناخته شده در عرصه تبلیغ است اما متاسفانه این فناوری که به راحتی حوزه علمیه در اختیار ما قرار داده است با آن چگونه تعامل و رفتار کرده ایم؟!

تک بعدی برخورد کردن با مسئله نشان از ضعف در #روایت_مسئله و این نشان از ضعف اندیشه و عقلانیت تبلیغ است.
ضعف مفرط در عقلانیت تبلیغ و تبیین ناشی از حذف مردم و میدان داری مردم و وظیفه و مسئولیت ذهن پروری مردم می باشد. صحنه فریاد می زند که نیازمند یک عقلانیت بین الاذهانی راقی و متعالی در باب تبلیغ است.
عقلانیتی که بازسازی آن اولا وظیفه نخبگان و پیشتازان تبیین و تبلیغ می باشد. عاقله نخبگانی تبیین سالهاست خلائی است که کشور با آن مواجه بوده و همچنان از این ضعف مفرط رنج می برد.

#یادداشت
#حمزه_وطن_فدا
#مشخصات_اسلام
#یادداشت_112
#جلسه_353
#موضوع_جزیی : #اصالت_فایده
#نوع_یادداشت: تحلیلی

⬅️ادامه
💠انکار #اصالت_فایده یا شروع #سکولاریزم

▫️شاید بزرگترین خسارتی که از انکار یا غفلت از اصالت فایده بر میخیزد، این باشد که تمام دستورات دینی صرفا به حکم اینکه دستور هستند اجرا میشوند و مفاد و مودای دستورات به کلی از حیز توجه خارج گردند.
▫️در حالت سرطانی این پدیده با فرد یا جامعه ای مواجه باشیم که به دین عمل میکند اما مجمع رذایل است و با این وصف هیچ به دین خود ظنین نمی گردد.
و از این رو اگر میل و انگیزه ای برای اصلاح و حرکت به سمت کمال در آن فرد یا جامعه شکل بگیرد ، به هیچ وجه از وادی دین نمی گذرد.
دین حاوی دستوراتی است که عمل به آن خدا را از ما راضی نگه میدارد و حالا برای کمالات فردی و اجتماعی زندگی باید به زانوان فکر و اندیشه خود اتکا کنیم.

✅#سکولاریزم تلخ ترین ثمره تمدنی دیدگاهی است که اصالت فایده را انکار میکند و ملاک درستی و نادرستی یک عمل را صرفا به نقش آن در آبادانی یا خرابی آخرت انسان ها گره میزند.
➖چرا دروغ نگوییم ؟ چون خدا گفته.
➖چرا زنا نکنیم ؟ چون خدا گفته.
➖چرا نماز بخوانیم ؟ چون خدا گفته .
➖خب اگر گوش نکنیم چه میشود ؟ جهنمی میشوی .
➖خب اگر گوش کنیم چه میشود ؟ بهشتی میشوی .

▫️اینگونه است که با جامعه ای مواجه میشویم که با دینی تحریف شده رو به رو میگردد که عمل به آن جز خرابی دنیای فردی و اجتماعی به بار نمی آورد ، اما با این حال به هیچ وجه نه به دین خود نه به نحوه عمل به دین خود شک نمی کند ، بلکه یا اساسا دین را که ربطی به اصلاح و ارتقای حیات او ندارد و به تعبیر بهتر فایده دنیایی روشنی برای او ندارد به کنار میگذارد ، یا اگر چنین نکند ، حیات دینی خود را مستقل و جدا از حیات واقعی و عینی خود تعریف کرده، در مدار یکی آخرت خویش را دنبال و آبادانی دنیای خویش را در مدار قواعد دیگری جستجو میکند.
▫️در این حالت که فایده مندی جزو ملاکات و معیارهای قضاوت قرار نگرفته زمینه فوق العاده مساعدی درست میکند برای ورود انواع و اقسام خرافات و تحریفات در دین و ذهنیات دینی یک جامعه . وقتی که قرار نیست اث خاصی از یک عمل یا دستور دینی به دست بیاید ، چنانچه جریانی بتواند مساله استناد به دین را برای یک دستور یا گزاره شرعی به نحوی از انحاء از جمله استخدام روات و محدثین نفوذی حل نماید میتواند جعلیات گوناگونی را به دین وارد کرده و دین را از حیز انتفاع خارج نماید و آبی هم از آب تکان نخورد
چون قاطبه جامعه بدون آنکه فایده ای را دنبال کند ، طوطی وار و متعصبانه دینِ در اثر تحریف بی فایده شده خویش را به آغوش میکشد.

سم الله الرحمن الرحیم

#یادداشت
#مشخصات_اسلام
#مرتضی_قربانی
#یادداشت_50
#جلسه_353

🔰رهبری فرهنگی

رهبری و فرهنگی از منظر هستی شناسی دو هیات هستند که نیاز به مفاد و محتوا دارند. معانی حرفی هستند که تحققشان به مفادشان است اگر مفاد این دو، توحید و رویکرد توحیدی باشد منجر به تربیت توحیدی می‌شود.
از این رو ما برای ترسیم تیپ تخصصی مطلوب طلبه باید التفات به این نکته داشته باشیم.
باید اقتدار رهبری فرهنگی را مرسل از مفادش خوب فهمید سپس با تزریق مفاد توحیدی در این قالبِ جریان سازی اجتماعی و مدیریت اراده ها به نتیجه مطلوب رسید.

این کسوت و نقش اجتماعی فارغ از مفادش به لحاظ ذاتی ملزوماتی دارد که هر طبعی (اصطلاح طب) نمی‌تواند در موقفش مستقر شود.

علاوه بر اقتضای ذاتی این هیات با توجه به محتوای آن، لوازمی ویژه نیاز است تا این کسوت و خرقه خوش پوش و حسن شود.

از این رو به نظر، اول باید حقیقت و ماهیت رهبری فرهنگی تبیین شود و سپس با توجه به حقیقت ولایت و کار ویژه‌ی ولی به بررسی مفاد آن هیات پرداخت و به یک تیپ تخصصی دست یافت.
سپس باید به دنبال طرحی برای تحقق چنین ضرورتی بود.

#یادداشت_77
#مشخصات_اسلام
#جلسه_353
#محمد_امامی
#دنبال_پیش_برویم_ها_باشیم_نه_پیشرفت_ها

♦️بعد از طرح بحث استاد از مجرمان ذهن مردم سویه ی کلاس به سمت آن رفت که چرا مردم پیشرفت های انقلابی را نمی بینند.؟

رفیقی گفت:مشکل از این است که رسانه دست ما نیست
عزیز دیگری گفت :گویا قلب ها منکوص شده است.

این دو علت در بطن خود دلالت های نخبه سالاری دارد نه مردم سالاری.

اولی نسخه ارشاد جاهل را می پیچد و ودومی توصیه به توبه عمومی می کند. اولی مردم را بی خبرانی می شمارد که نیازمند داده ها و اطلاعاتی فراتر از زندگی روزمره هستند، نیازمند چشم نخبگانی و رسانه هایی هستند که مردم از دریچه آن باید ایران را نگاه کنند. بماند که مگر صدا وسیما در این چند سال با آمار و ارقام برخی از پیشرفت ها را به مردم حقنه نکرد؟

بماند که مگر دستگاه حاکمیتی با عدالت خواهی ها مبارزه نکرد تا خدایی نکرده روایتی غیر از آن که حاکمان می پسندند به مردم نرسد؟

و اما در نگاه دومی،مردم مذنبینی هستند که کفران نعمت، درک حقایق و واقعیت ها را از آنان گرفته، نیازمند هادیانی هستند که به گناهان آنان دچار نشده اند..

این دو علت دو تجسد از یک روح هستند، و هردو درک شهودی مردم از وضعیت جمهوری اسلامی را نادیده می گیرند. عارضه ای که در اغلب راویان پیشرفت دیده می شود.

مردم از تحقق آرمان ها می پرسند، در جوابشان جمهوری اسلامی با کشورهای منطقه و جهان مقایسه می شود،مردم از نادیده انگاشتن ها سوال می کنند، در جوابشان حرف از آرامش های حاصل از امنیت می زنیم.

راویان پیشرفت بیش از این که صدای مردم باشند، تا از دل بیان پیشرفت ها عطش های بالاتری را برای مردم واضح کنند ، سعی دارند چشم مردم باشند.

#نقدی_بر_شیوه_روایت_راویان_پیشرقت

#مشخصات_اسلام
#یادداشت
#احمد_قوی
#یادداشت_88
#جلسه_353
گونه یادداشت : #تایید_تکمیل

🔰 رابطه تکلیف گرایی و بعثت

اگر مبعوث شویم آن گاه دیگر تبلیغ نه تنها ما را به کلفت نخواهد انداخت بلکه نحوه و کیفیت تبلیغ ما هم به مراتب ارتقا خواهد یافت.
با این سخن حتما موافقم!

اما شاید بتوان گفت افرادی که بر اساس تکلیف به میدان های مورد نیاز وارد شوند و یا حداقل با میدان در ارتباط باشند و بتوانند درد ها، نیازها و قابلیت های آن را درک کنند خیلی زودتر برانگیخته خواهند شد.

شاید اصلا یکی از دلایل این که ما حرف ها را می شنویم ولی احساس نمی کنیم که حرفی داریم و برانگیخت نمی شویم همین امر باشد.
و از سویی دیگر اگر چه که تمام آن محتوایی که ما تغذیه کرده ایم به نحو اجمالی نزد ما حاضر است، اما تفصیل یافتن این اجمال نیازمند برخورد آن با #منشور_میدان است. و همین تفصیل یافتن دانسته هاست که به نوعی عامل تسریع در برانگیختگی خواهد ب

بسم الله الرحمن الرحیم
#يادداشت
#مشخصات_اسلام
#مجتبی_امیری
#يادداشت_9
#جلسه_352
#اصاله_فایده
#قالب؟

✅ما مامور به تکلیف هستیم نه نتیجه!

🍀همواره این کلام نورانی را در اندیشه امام راحل دیده و شنیده ایم که ما می‌بایستی به تکلیف خود عمل کنیم و نتیجه فرع آن است به این معنا که ممکن است آن عمل منجر به نتیجه مطلوب ظاهری بشود یا نشود و ملاک در این جا عمل به وظیفه دینی، اجتماعی و … است

🌿حال سوال این است که طبق اصاله فایده و قاعده دوری از عمل لغو و بیهوده در نگاه اولی به نظر میاید تکلیف ما به چیزی تعلق خواهد گرفت که در آن احتمال اثر و فایده بدهیم و به عبارتی نتیجه ای برای آن متصور و مترتب باشد و الا تکلیف ای متوجه ما نخواهد بود!

🌿در پاسخ میتوان بیان نمود وجه جمع بین عمل به وظیفه و اصاله فایده این است که ما در تشخیص تکلیف و وظیفه میبایستی به غائت عمل توجه داشته باشیم به گونه ای که اگر آن عمل ذاتا لغو و بی نتیجه محسوب میشود از دائره تکلیف نیز خارج خواهد شد اما از سوی دیگر باید توجه داشته باشیم که الزاما عمل به تکلیف دلیلی بر حصول نتیجه دلخواه نمیباشد و باید فایده را از منظر اندیشه اسلامی اعم از فایده دنیوی و اخروی بدانیم تا به بهانه عدم تاثیر و فایده ملموس دنیوی برخی تکالیف از انجام آن منصرف نشویم و لذا اصاله فایده با عمل به تکلیف نه تنها منافاتی ندارد بلکه موید و مکمل همدیگر نیز هستند

@mojtaba_amiri

#یادداشت
#یادداشت_93
#مشخصات_اسلام
#جلسه_352
#سعید_خورشیدی

فایده گرایی عام
فایده گرایی یکی از مسائلی است که همه بر منکرش لعنت میفرستند.
احدی در عالم وجود ندارد که کاری را بدون فایده انجام بدهد !
یک تئوری در این باب را رحوم مظفر ارائه میکنند و میفرمایند برای رخ دادن هر فعل بشری، انسان نخست فایده ای را برای آن کار تصور میکند و سپس به آن کار دست میزند ! و اساسا فعل ارادی مجرایی غیر از این نمیتواند داشته باشد .
حتی کودکی که ناخن خود را میجود، دارد استرس خود را تخلیه میکند و از این باب لذت هم میبرد.
فایده گرایی خاص
ظاهرا در قرن هجدهم و نوزدهم حقوقدانان غربی که درباره فلسفه اخلاق می اندیشیدند، به سوال از اینکه ” کار درست” و “کار خوب” چیست ؟ اینگونه پاسخ دادند که : هر انچه به درد بخورد ! فایده داشته باشد !
این ایده سریعا در بین جامعه جای خودش را پیدا کرد ! چون هیچکس مخالف فایده داشتن کارها ، یعنی همان “فایده گرایی عام” نیست !
اما این فایده گرایی، آن فایده گرایی خالص بدیهی نبود !
این مفهوم اولا در مقابل تکلیف گرایی واقع شده بود !
و ثانیا تعریف خاصی از فایده را مد نظر داشت : مادی گرایی !
( البته ممکن است بگوییم مورد دوم در همان فایده گرایی خالص انسانی هم هست )
پس انسان جامع بود ، اما تئوری یک لنگه ای به او ارائه شد !
پس یک مغالطه رقم خورد !
کار شهید
شهید مطهری (ره) در این متن، از ادبیات مورد علاقه بشر استفاده کرده است : فایده گرایی
در توضیح این اصل هم همان معنای عام را ارائه میکنند.
نظر نگارنده
فایده گرایی اگر همینطور عام و مطلق باشد و تنها دیده شود میرود به سمت همان فایده های مادی و نفی و طرد تکلیف گرایی و در مرحله بعد دین و شریعت را یک تکلیف بزرگ که توجهی به فواید مادی ندارد می بیند و آن را هم نفی میکند.
فایده گرایی باید در کنار نظام حقوق و تکالیف پیاده شود. اساسا تک تک این مشخصه ها در صورت تنها دیده شدن انحراف پدید می آورند و باید منظومه دیده شوند.